Polityka dwojga dzieci w Indiach

Chiny są znane z tego, że w 1979 r. Wprowadziły politykę jednego dziecka. Chociaż polityka ta skutecznie hamowała wzrost liczby ludności, krytycy twierdzą, że skutki uboczne tej polityki spowodowały wiele problemów społecznych w Chinach.

Pomimo problemów związanych z chińską polityką jednego dziecka, Indie od wielu lat pracują nad stworzeniem własnego ustawodawstwa dotyczącego planowania rodziny. Począwszy od 2014 r. 11 stanów indyjskich uchwaliło przepisy zakazujące obywatelom Indii posiadania nie więcej niż dwojga dzieci.

Polityka dwojga dzieci w Indiach

Te przepisy dotyczące planowania rodziny są skierowane do polityków, zarówno obecnych, jak i aspirujących. Zgodnie z polisą osoby startujące w wyborach panchayat (samorządowych) mogą zostać zdyskwalifikowane, jeśli nie przestrzegają polityki dotyczącej dwóch dzieci. Idea prawa polega na tym, że zwykli obywatele będą patrzeć na swoich lokalnych polityków i podążać za przykładem wielkości rodziny.

Niektóre rządy poszły o krok dalej: w niektórych stanach istnieją przepisy zniechęcające nie-polityków do posiadania więcej niż dwojga dzieci. Przykłady takich czynników zniechęcających obejmują odmowę uprawnień rządowych dla trzeciego lub wyższego dziecka, odmowę opieki zdrowotnej dla matek i dzieci, odmowę suplementów diety dla kobiet w ciąży z trzecim lub wyższym dzieckiem, więzienie i grzywny dla ojców, ogólny spadek świadczeń socjalnych dla duże rodziny oraz ograniczenia dotyczące powoływania i awansów na stanowiska rządowe.

Krytyka

Prawie od samego początku prawa te były kwestionowane. Ludzie szybko zwracają uwagę, że Indie to kraj z dynamicznie rozwijającym się przemysłem technologicznym, który polega na młodych ludziach. Istnieje obawa, że ​​ograniczając liczbę dzieci, które mogą się urodzić, w następnym pokoleniu nie będzie wystarczającej liczby wykształconych młodych ludzi, aby kontynuować rewolucję technologiczną w Indiach.

Krytycy twierdzą również, że wzrost liczby ludności w Indiach naturalnie spowolni, gdy kraj będzie bogatszy i lepiej wykształcony. Istnieją już dobrze udokumentowane problemy z chińską polityką jednego dziecka, a mianowicie nierównowaga płci wynikająca z silnej preferencji dla chłopców i milionów nieudokumentowanych dzieci, które urodziły się dla rodziców, którzy już mieli jedno dziecko. Problemy te mogą zostać powtórzone w Indiach przy wdrażaniu ich polityki dotyczącej dwójki dzieci.

Konsekwencje ujemnego wzrostu populacji

Ingerując w liczbę urodzeń, Indie stoją w obliczu przyszłości z poważnym ujemnym wzrostem populacji, poważnym problemem, który większość krajów rozwiniętych próbuje odwrócić. Przy ujemnym wzroście liczby ludności liczba osób starszych korzystających z usług socjalnych jest większa niż młoda podstawa opodatkowania płacąca za usługi społeczne. W takim przypadku podatki muszą zostać podwyższone, a młodzi ludzie ryzykują, że wniosą znacznie więcej niż otrzymają w przyszłości.

W Chinach problem ten znany jest jako problem 4-2-1 (czworo dziadków, dwoje rodziców i jedno dziecko). Problem 4-2-1 nakłada na dziecko duże obciążenie, aby wspierać rodziców i dziadków zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, dlatego Chiny podjęły starania, aby temu zapobiec, pozwalając niektórym rodzinom na posiadanie dodatkowych dzieci. Jest to coś, co Indie będą musiały rozważyć również w przyszłości.

Dyskryminacja kobiet

Ostatnią krytyką dotyczącą polityki Indii dotyczącej dwójki dzieci jest to, że przepisy są przeciwne kobietom. Obrońcy praw człowieka twierdzą, że prawo nie tylko dyskryminuje kobiety od urodzenia (poprzez aborcję lub dzieciobójstwo płodów i dzieci), ale ryzyko rozwodu i porzucenia rodziny jest zagrożone, jeśli mężczyzna z dużą rodziną chce uciec biuro polityczne. Ponadto kobiety w Indiach są w zasadzie niewykształcone i niepiśmienne, i jako takie często nie zdają sobie sprawy z polityki dotyczącej dwójki dzieci. Zdarzały się przypadki, w których kobiety z wieloma dziećmi starały się ubiegać o urząd polityczny, ale zostały odrzucone z powodu prawa, o którym nie istniały.

Dolna linia

Rząd Indii, być może zainspirowany chińską polityką jednego dziecka, stworzył zestaw przepisów, różniących się w zależności od stanu, które zmuszają polityków do posiadania dwojga dzieci do dawania przykładu. Przepisy są ostro krytykowane zarówno w Indiach, jak i za granicą, i choć zostały zmodyfikowane w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji wynikających z chińskiej polityki jednego dziecka, nadal są uważane za problematyczne i dyskryminujące.