Obowiązkowa dystrybucja

Obowiązkowa dystrybucja odnosi się do minimalnej kwoty, jaką osoba fizyczna musi co roku wycofywać z niektórych rodzajów korzystnych podatkowo kont emerytalnych, aby uniknąć kar podatkowych. Obowiązkowe wypłaty obowiązują od roku, w którym osoba kończy 70 lat. Oficjalna nazwa Internal Revenue Service dla obowiązkowych wypłat jest wymagana w przypadku wypłat minimalnych lub RMD.

Obowiązkowe wypłaty dotyczą tradycyjnych indywidualnych kont emerytalnych, 401 (k) s, 403 (b) s, 457 (b) s, SEP, SARSEPs, SIMPLE IRA i Roth 401 (k) s. Nie mają one zastosowania do IRA Roth w ciągu życia właściciela.

Po osiągnięciu progu wieku osoba musi podjąć obowiązkowe wypłaty do 31 grudnia każdego roku. W przeciwnym razie IRS nakłada surowe kary: podatek w wysokości 50% od kwoty, która powinna zostać wycofana.

Przekroczenie obowiązkowej dystrybucji jest dozwolone. Nadwyżki wypłat nie zmniejszają jednak wymaganych minimalnych wypłat w przyszłych latach.

Obowiązkowe wypłaty są opodatkowane według bieżącej krańcowej stawki podatkowej.

Warto zauważyć, że w pierwszym roku obowiązkowych wypłat niektórzy emeryci przyjmują wypłaty po dwóch latach. Wynika to z faktu, że IRS pozwala emerytom opóźnić pierwszą dystrybucję do 1 kwietnia następnego roku. Pozwala to na uzyskanie korzystniejszych z podatku zwrotów z inwestycji przez dłuższy czas.

Zasady obowiązkowych wypłat zmieniają się, jeśli dane konto emerytalne zostanie odziedziczone. Zamiast czekać do 70. roku życia, beneficjenci mają dwie możliwości. Mogą wycofać całe saldo konta w ciągu pięciu lat od śmierci właściciela lub przyjąć obowiązkowe wypłaty przez cały okres ich życia, o ile zaczynają się w ciągu roku od śmierci właściciela.

Obowiązkowe kwoty dystrybucji oparte są na saldzie rachunku i oczekiwanej długości życia posiadacza rachunku, zgodnie z tabelami IRS. Opiekunowie IRA i administratorzy planów zwykle obliczają RMD dla posiadaczy rachunków, chociaż technicznie to właściciel rachunków jest odpowiedzialny za określenie właściwej minimalnej kwoty wypłaty.

Pracownicy, którzy nie posiadają więcej niż 5% firmy, dla której pracują, mają zgodę IRS na odroczenie przyjęcia obowiązkowych wypłat z kont emerytalnych związanych z tym zadaniem do 1 kwietnia roku po przejściu na emeryturę.

Jak obliczyć rozkład obowiązkowy

Kwotę obowiązkowych wypłat oblicza się osobno dla każdego konta. Na przykład w przypadku IRA weźmy saldo konta z poprzedniego 31 grudnia, a następnie podzielmy to przez tak zwany współczynnik oczekiwanej długości życia. IRS uwzględnia te czynniki w publikacji 590-B, Dystrybucje z indywidualnych umów emerytalnych (IRA) .

Publikacja zawiera trzy różne tabele, oparte na różnych sytuacjach życiowych. Wybierz Wspólną i ostatnią osobę, która przeżyła, jeśli małżonek jest jedynym beneficjentem konta, a ten beneficjent jest o ponad 10 lat młodszy od drugiego partnera małżeńskiego. Wybierz ujednolicony stół z linią ratunkową, jeśli masz współmałżonka, ale taki, który nie pasuje do definicji podanej w tabeli połączonych i ostatnich ocalałych. Na koniec wybierz tabelę oczekiwanych długości życia, jeśli jesteś beneficjentem konta lub odziedziczonej IRA.