Obniżka cen
Narzut w finansach to różnica między najwyższą bieżącą ceną kupna papierów wartościowych na rynku dla dealerów a niższą ceną, jaką dealer obciąża klienta. Dealerzy czasami oferują niższe ceny w celu stymulowania handlu; Chodzi o to, aby nadrobić straty dodatkowymi prowizjami.
[Ważne: Firmy finansowe nie muszą ujawniać narzutów i przecen w głównych transakcjach.]
Zrozumienie obniżek: ofert i spreadów
W finansach ceny ofertowe określają, ile kupujący oferują do zapłaty. Ceny sprzedaży to kwoty, które sprzedawcy są gotowi zaakceptować. Różnica między najwyższą ceną oferty a najniższą ceną sprzedaży nazywa się spreadem kupna-sprzedaży.
Rynek wewnętrzny to obrót szczególnym zabezpieczeniem występującym między animatorami rynku (dealerami spełniającymi określone kryteria). Rynek wewnętrzny ma zwykle niższe ceny i mniejsze spready niż rynek dla inwestorów detalicznych.
Obniżki i marże w finansach
Odejmując cenę na rynku wewnętrznym od ceny, którą sprzedawca pobiera od klientów detalicznych, daje spread. Ten spread jest znany jako obniżka, jeśli jest on ujemny. Spread jest nazywany znacznikiem, jeśli jest dodatni.
Narzuty są bardziej powszechne, ponieważ animatorzy rynku mogą zwykle uzyskać korzystniejsze ceny niż klienci detaliczni. Animatorzy rynku mogą kupować papiery wartościowe luzem, a rynki wewnętrzne są bardziej płynne.
Są jednak sytuacje, w których dochodzi do przecen. Na przykład emisja obligacji komunalnych może nie mieć tak dużego popytu, jak sądziłby dealer. W takim przypadku mogą zostać zmuszeni do obniżenia ceny w celu wyczyszczenia zapasów. Dealerzy mogą wierzyć, że obniżając ceny, mogą wygenerować wystarczającą aktywność handlową, aby zrekompensować straty poprzez prowizje.
Obniżki i ujawnianie informacji
Należy zauważyć, że firmy finansowe nie muszą ujawniać narzutów i obniżek w głównych transakcjach. Inwestor może więc łatwo nie zdawać sobie sprawy z różnicy cen. Główna transakcja ma miejsce, gdy dealer sprzedaje papier wartościowy z własnego rachunku i na własne ryzyko. Transakcja agencyjna ma miejsce, gdy broker ułatwia transakcję między klientem a innym podmiotem.
W Stanach Zjednoczonych wiele firm łączy role maklera i dealera. Firmy te są maklerami. Gdy kupujesz papiery wartościowe od brokera-dealera, transakcja finansowa może być transakcją główną lub transakcją agencyjną.
Maklerzy-dealerzy są zobowiązani do ujawnienia, w jaki sposób transakcja jest realizowana w potwierdzeniu transakcji, wraz z wszelkimi prowizjami. Nie są jednak zobowiązane do ujawniania narzutów lub obniżek, z wyjątkiem pewnych okoliczności.
Kluczowe dania na wynos
- Narzut w finansach to różnica między najwyższą bieżącą ceną kupna papierów wartościowych na rynku dla dealerów a niższą ceną, jaką dealer obciąża klienta.
- Odejmując cenę na rynku wewnętrznym od ceny, którą sprzedawca pobiera od klientów detalicznych, daje spread. Ten spread jest znany jako obniżka, jeśli jest on ujemny; nazywa się to znacznikiem, jeśli jest dodatni.
- Narzuty są bardziej powszechne niż przeceny, ponieważ animatorzy rynku mogą zwykle uzyskać korzystniejsze ceny niż klienci detaliczni.
Specjalne uwagi: Nadmierne spready
Organy regulacyjne ogólnie uważają, że marże i obniżki o więcej niż 5% są nieuzasadnione, ale jest to tylko wskazówka. Obniżki od 5% do 10% można uzasadnić w świetle panujących warunków rynkowych.
Odpowiednie warunki rynkowe obejmują rodzaj zabezpieczenia, szerszy wzorzec marż i obniżek przez dealera oraz cenę zabezpieczenia. Nieujawnione spready powyżej 10% od papierów wartościowych w obrocie giełdowym są uważane za nieuczciwe.
Z reguły najlepsi brokerzy utrzymują spready znacznie poniżej nadmiernych poziomów z powodu intensywnej konkurencji na rynkach finansowych. Wysokie spready są również bardziej prawdopodobne w przypadku papierów wartościowych o niewielkim obrocie.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.