Gospodarka rynkowa a gospodarka dowodzenia: jaka jest różnica?

Gospodarki rynkowe i gospodarki dowodzenia zajmują dwie skrajności biegunowe w organizacji działalności gospodarczej. Podstawowe różnice polegają na podziale pracy lub czynnikach produkcji oraz mechanizmach determinujących ceny. Działalność w gospodarce rynkowej jest nieplanowana; nie jest organizowany przez żaden organ centralny, ale zależy od podaży i popytu na towary i usługi. Stany Zjednoczone, Anglia i Japonia to przykłady gospodarek rynkowych.

Alternatywnie, gospodarka dowodzenia jest zorganizowana przez scentralizowany rząd, który jest właścicielem większości, jeśli nie wszystkich, przedsiębiorstw i których urzędnicy kierują wszystkimi czynnikami produkcji. Chiny, Korea Północna i były Związek Radziecki to przykłady gospodarek dowodzenia. W rzeczywistości wszystkie gospodarki łączą pewną kombinację gospodarek rynkowych i ekonomicznych.

Gospodarka rynkowa: darmowy system dla przedsiębiorstw

Dwa podstawowe aspekty gospodarki rynkowej to prywatna własność środków produkcji oraz dobrowolne wymiany / umowy.

Najpopularniejszym tytułem związanym z gospodarką rynkową jest kapitalizm. Osoby fizyczne i przedsiębiorstwa są właścicielami zasobów i mają swobodę wymiany i zawierania umów między sobą bez dekretu organu rządowego. Zbiorowym terminem tych nieskoordynowanych wymian jest „rynek”.

Ceny powstają naturalnie w gospodarce rynkowej opartej na podaży i popycie.

Preferencje konsumentów i niedobór zasobów określają, które towary są produkowane i w jakiej ilości; ceny w gospodarce rynkowej działają jako sygnały dla producentów i konsumentów, którzy wykorzystują te sygnały cenowe do podejmowania decyzji. Rządy odgrywają niewielką rolę w kierunku działalności gospodarczej.

Oczekuje się, że firmy działające w warunkach gospodarki rynkowej będą regulować własne zachowania, a konsumenci powinni dbać o swoje własne interesy i chronić się przed oszustwami i nadużyciami. Gospodarki rynkowe nie dbają o zapewnienie biednym ludziom dostępu do podstawowych towarów i usług lub możliwości.

Karl Marks, niemiecki filozof, argumentował, że gospodarka rynkowa była z natury nierówna i niesprawiedliwa, ponieważ władza koncentrowałaby się w rękach właścicieli kapitału. Marksowi przypisuje się określenie kapitalizm.

John Maynard Keynes, angielski ekonomista, uważał, że czyste gospodarki rynkowe nie były w stanie skutecznie zareagować na poważne recesje, i zamiast tego zalecał dużą interwencję rządu w celu uregulowania cykli koniunkturalnych.

Command Economy: Central Direction

W gospodarce dowodzenia rządy są właścicielami czynników produkcji, takich jak ziemia, kapitał i zasoby, a urzędnicy rządowi określają, kiedy, gdzie i ile produkuje. Jest to czasami określane jako gospodarka planowa. Najbardziej znanym współczesnym przykładem gospodarki dowodzenia był gospodarka byłego Związku Radzieckiego, który działał w systemie komunistycznym.

Ponieważ podejmowanie decyzji jest scentralizowane w gospodarce dowodzenia, rząd kontroluje całą podaż i ustala cały popyt. Ceny nie mogą powstać naturalnie jak w gospodarce rynkowej, więc ceny w gospodarce muszą być ustalane przez urzędników państwowych.

W gospodarce nakazowej względy makroekonomiczne i polityczne determinują alokację zasobów, podczas gdy w gospodarce rynkowej zyski i straty osób i firm determinują alokację zasobów. Gospodarki dowodzenia zajmują się zapewnianiem podstawowych potrzeb i możliwości wszystkim członkom.

Ludwig von Mises, ekonomista z Austrii, argumentował, że gospodarki dowodzenia są nie do utrzymania i skazane na niepowodzenie, ponieważ nie mogłyby powstać żadne racjonalne ceny bez konkurencyjnej prywatnej własności środków produkcji. Doprowadziłoby to z konieczności do ogromnych niedoborów i nadwyżek.

Milton Friedman, amerykański ekonomista, zauważył, że gospodarki dowodzenia muszą ograniczać indywidualną swobodę działania. Uważał również, że decyzje gospodarcze w gospodarce dowodzenia będą podejmowane w oparciu o polityczny interes własny urzędników państwowych i nie będą sprzyjać wzrostowi gospodarczemu.

Kluczowe dania na wynos

• Gospodarki rynkowe wykorzystują prywatną własność środków produkcji i dobrowolne wymiany / umowy.
• W gospodarce dowodzenia rządy są właścicielami takich czynników produkcji, jak ziemia, kapitał i zasoby.
• W rzeczywistości wszystkie gospodarki łączą aspekty tych dwóch.