Analiza cen ropy: wpływ podaży i popytu

Łatwo jest przeklinać i jęczeć, gdy gaz wydaje się drogi. Firmy naftowe znęcają się nad bezradnymi klientami, którzy są wobec nich skutecznie ubezpieczeni, i mogą nazywać własne ceny dzięki systemowi zmowy i spekulacji. Należy coś zrobić, prawdopodobnie z udziałem ustawodawstwa.

Tyle że prawda leży gdzie indziej. W dłuższej perspektywie ropa naftowa jest tak samo elastycznym towarem, jak każdy istnieje, każdy ruch po stronie produkcji i konsumpcji znajduje odzwierciedlenie w cenie. Nie rozmawiamy o diamentach ani kawiorie, luksusowych przedmiotach o ograniczonej użyteczności, bez których większość z nas może żyć. Ropa naftowa jest obfita i bardzo poszukiwana, przez co jej cena jest w dużej mierze funkcją sił rynkowych. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Co decyduje o cenach ropy? )

Ceny ropy WTI-Brent | FindTheBest

Prosta podaż i popyt

Strona konsumpcyjna składa się z setek milionów z nas, którzy indywidualnie mają ograniczoną moc wpływania na ceny, ale łącznie mają ich mnóstwo. Strona produkcyjna jest nieco trudniejsza. Który kraj jest największym światowym producentem ropy naftowej każdego dnia? Odpowiedź prawdopodobnie Cię nie zaskoczy: Arabia Saudyjska. Ale bardzo blisko drugiego miejsca może być: Stany Zjednoczone. Ameryka produkuje 11, 11 miliona baryłek dziennie, co stanowi 95% produkcji Arabii Saudyjskiej. Rosja znajduje się w tyle za Stanami Zjednoczonymi, a żaden inny kraj nie produkuje nawet o połowę mniej ropy niż jakikolwiek z pierwszej trójki. Chiny, druga co do wielkości gospodarka na świecie, to bardzo odległa czwarta pozycja. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Jak ropa naftowa wpływa na ceny gazu? )

Pojemność i rezerwy

Jeśli zastanawiasz się, dlaczego wydaje się, że narody, które produkują najwięcej ropy i te najczęściej utożsamiane z wydobyciem ropy niekoniecznie są takie same, nie wyobrażasz sobie tego. To kraje o największych rezerwach ropy naftowej, niezależnie od możliwości wydobywczych, mają wielki wpływ na rynek. Arabia Saudyjska jest również liderem w tej kategorii, z rezerwami szacowanymi na 267 miliardów baryłek. Albo 62 lata, jeśli naiwnie założysz, że produkcja nie wzrośnie, a szacunki rezerwowe nie zmienią się od teraz do 2076 r. (Aby przeczytać, zobacz: Dlaczego niskie ceny ropy są złe dla gospodarki ).

Jeśli chodzi o Stany Zjednoczone, jego potwierdzone rezerwy są mniej imponujące niż obecna pojemność. Stany Zjednoczone mają 26, 5 miliarda baryłek w rezerwie, 12 miejsce na świecie i daleko za Wenezuelą (211 miliardów), Kanadą (174 miliardów), Iranem (151 miliardów), Irakiem (143 miliardów) i Kuwejtem (104 miliardy). Pozostałe kraje przed USA to niektóre serdeczne (Zjednoczone Emiraty Arabskie, 98 miliardów), niektóre antagonistyczne (Rosja, 60 miliardów) i niektóre, których życzliwość jest niepewna (Libia, 47 miliardów). (Więcej, patrz: Unearth Zyski z wydobycia i wydobycia ropy naftowej ).

Od studni do oparów

Czym więc jest baryłka ropy naftowej, a co dopiero 11, 11 miliona z nich? Ludziom spoza branży trudno jest wizualizować numery produkcyjne, więc spróbujmy je zrozumieć. Większość ropy naftowej jest wykorzystywana do produkcji paliwa do silników odrzutowych i innych produktów, a tylko około 45% trafia do samochodów. Jeśli założymy, że 12 000 mil rocznie i 20 mil na galon (wszelkie źródła, które twierdzą, że oferują dokładniejsze szacunki, żartują sobie i tobie), ropa naftowa produkowana przez Stany Zjednoczone wystarcza na połowę krajowych pojazdów drogowych. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Dlaczego benzyna kosztuje, co robi ).

Nie tylko pompowanie ...

Podstawowa teoria podaży i popytu głosi, że im więcej produktu powstaje, tym taniej powinien sprzedać, a wszystko jest takie samo. To taniec symbiotyczny. Powodem, dla którego wyprodukowano więcej, jest to, że stało się to bardziej efektywne ekonomicznie (lub nie mniej efektywne ekonomicznie). Gdyby ktoś wymyślił dobrze technikę stymulacji, która mogłaby podwoić wydobycie z pola naftowego za niewielki koszt przyrostowy, wówczas przy utrzymaniu statycznego popytu ceny powinny spaść.

... Rafinacja i dystrybucja, Too

Coś podobnego wydarzyło się w ostatnich latach. Produkcja ropy w Ameryce Północnej jest zenitem, a pola w Dakocie Północnej i Albercie są owocne jak zawsze. Ponieważ silnik spalinowy nadal dominuje na naszych drogach, a popyt nie nadąża za podażą, czyż gaz nie powinien sprzedawać niklu za galon? (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Dlaczego ceny ropy naftowej nie mogą wpływać na ceny pomp ).

Jeden problem, i tutaj teoria opiera się na praktyce. Produkcja jest wysoka, ale dystrybucja i udoskonalenie nie nadążają za nią. Stany Zjednoczone budują średnio jedną rafinerię na dekadę, która spowolniła od lat 70. W rzeczywistości istnieje strata netto: w Stanach Zjednoczonych jest osiem mniej rafinerii niż w 2009 roku. Mimo to 142 pozostałe rafinerie w USA mają większą pojemność niż jakikolwiek inny kraj o dużej marży. Powodem, dla którego nie zalewamy się tanią ropą naftową, jest to, że rafinerie działają tylko z 62% wydajnością. Zapytaj rafinatora, a powiedzą ci, że istnieje nadwyżka mocy produkcyjnych, aby zaspokoić przyszły popyt. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz: Wyższe ceny ropy są już w drodze - ale jak wysokie? )

OPEC: Tylko tak duży wpływ

Potem jest problem karteli. Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową została założona w latach 60. XX wieku, aby, choć statut organizacji nie stanowi tego wyraźnie, ustalać ceny. Ograniczając produkcję, OPEC może zmusić do wzrostu cen ropy, a tym samym teoretycznie cieszyć się większymi zyskami, niż gdyby każde państwo członkowskie sprzedawało je na rynku światowym w bieżącym tempie. Przez lata siedemdziesiąte i większość lat osiemdziesiątych była to rozsądna, choć niemoralna strategia dla OPEC.

Cytując PJ O'Rourke, niektórzy ludzie wchodzą w kartele z powodu chciwości; następnie z powodu chciwości próbują wydostać się z karteli. Według amerykańskiej administracji ds. Informacji o energii kraje członkowskie OPEC często przekraczają swoje kwoty, sprzedając kilka milionów dodatkowych beczek i wiedząc, że organy ścigania tak naprawdę nie mogą ich powstrzymać. Ponieważ Kanada, Chiny, Rosja i Stany Zjednoczone nie są członkami, OPEC ma ograniczoną zdolność do, jak eufemistycznie stwierdza misja, „zapewnienia stabilizacji rynków ropy w celu zapewnienia wydajnego, ekonomicznego i regularnego zaopatrzenia w ropę naftową dla konsumenci ”.

Dolna linia

Ponieważ popyt zmienia się odpowiednio za każdym razem, ceny ropy będą nadal ustalane głównie przez rynek - pomimo najlepszych starań zewnętrznych graczy. (Więcej informacji znajduje się w: Jak reagują ETF-y naftowe na spadające ceny energii .)