Problem główny-agent
Problemem głównego przedstawiciela jest konflikt priorytetów między osobą lub grupą a przedstawicielem upoważnionym do działania w ich imieniu. Agent może działać w sposób sprzeczny z najlepszym interesem mocodawcy.
Problem główny-agent jest tak różnorodny, jak możliwe role dyrektora i agenta. Może się to zdarzyć w każdej sytuacji, w której własność składnika aktywów lub mocodawcy przekazuje bezpośrednią kontrolę nad tym zasobem innej stronie lub agentowi.
Kluczowe dania na wynos
- Problemem głównego przedstawiciela jest konflikt priorytetów między właścicielem zasobu a osobą, której przekazano kontrolę nad zasobem.
- Problem może wystąpić w wielu sytuacjach, od relacji między klientem a prawnikiem po relacje między akcjonariuszami a CEO.
- Rozwiązanie problemu głównego agenta może wymagać zmiany systemu nagród w celu wyrównania priorytetów lub poprawy przepływu informacji lub obu tych elementów.
Jakie są problemy głównego zleceniodawcy?
Na przykład inwestorzy giełdowi spółki, jako współwłaściciele, są zleceniodawcami, którzy polegają na dyrektorze generalnym (CEO), jako ich przedstawicielu, w celu realizacji strategii w ich najlepszym interesie. Oznacza to, że chcą, aby akcje wzrosły lub wypłaciły dywidendę, albo jedno i drugie. Jeśli dyrektor generalny zdecyduje się zamiast tego zainwestować wszystkie zyski w ekspansję lub wypłacić duże premie menedżerom, zleceniodawcy mogą poczuć, że ich zawiedził ich agent.
Istnieje wiele sposobów zaradzenia problemowi głównego agenta, a wiele z nich obejmuje wyjaśnienie oczekiwań i monitorowanie wyników. Dyrektor jest zasadniczo jedyną stroną, która może lub skoryguje problem.
Zrozumienie problemu głównego-agenta
Problem głównego przedstawiciela stał się standardowym czynnikiem w politologii i ekonomii. Teorię opracowali w latach 70. Michael Jensen z Harvard Business School i William Meckling z University of Rochester. W artykule opublikowanym w 1976 r. Nakreślili teorię struktury własności zaprojektowanej w celu uniknięcia tego, co zdefiniowali jako koszt agencji i jego przyczynę, którą określili jako oddzielenie własności od kontroli.
Trend dotyczy kontraktów z agentem, które łączą rekompensatę bezpośrednio z pomiarami wydajności określonymi przez zleceniodawcę.
Ten rozdział kontroli występuje, gdy zleceniodawca zatrudnia agenta, zleceniodawca przekazuje agentowi pewien stopień kontroli i prawo do podejmowania decyzji. Ale główny zachowuje własność aktywów i odpowiedzialność za wszelkie straty.
Faktoring w kosztach agencji
Logicznie, zleceniodawca nie może stale monitorować działań agenta. Ryzyko, że agent uchyli się od odpowiedzialności, podejmie złą decyzję lub w inny sposób działa w sposób sprzeczny z najlepszym interesem zleceniodawcy, można zdefiniować jako koszty pośrednictwa. Dodatkowe koszty agencji mogą być poniesione przy rozwiązywaniu problemów wynikających z działań agenta. Koszty agencji są postrzegane jako część kosztów transakcji.
Koszty agencji mogą również obejmować wydatki związane z ustanowieniem zachęt finansowych lub innych w celu zachęcenia agenta do działania w określony sposób. Dyrektorzy są gotowi ponieść te dodatkowe koszty, o ile oczekiwany wzrost zwrotu z inwestycji w związku z zatrudnieniem agenta jest większy niż koszt zatrudnienia agenta, w tym koszty agencji.
Przykłady problemu głównego-agenta
Problem głównego agenta może pojawić się w wielu codziennych sytuacjach poza światem finansów. Klient, który zatrudnia prawnika, może obawiać się, że prawnik zużyje więcej naliczonych godzin niż jest to konieczne. Właściciel domu może nie zgodzić się na wykorzystanie przez Urząd Miasta środków podatników. Kupujący może podejrzewać, że pośrednik jest bardziej zainteresowany prowizją niż obawami kupującego.
We wszystkich tych przypadkach dyrektor nie ma w tej kwestii dużego wyboru. Agent jest niezbędny do wykonania pracy.
Istnieją jednak sposoby rozwiązania problemu główny-agent.
Rozwiązania problemu głównego-agenta
Obowiązkiem dyrektora jest stworzenie zachęt dla agenta do działania tak, jak chce zleceniodawca. Rozważ pierwszy przykład, relacje między akcjonariuszami a CEO.
Akcjonariusze mogą podjąć działania przed zatrudnieniem menedżera i po nim, aby przezwyciężyć pewne ryzyko. Po pierwsze, mogą napisać umowę z menedżerem w taki sposób, aby dostosować zachęty menedżera do motywacji akcjonariuszy. Dyrektorzy mogą wymagać od agenta regularnego raportowania wyników. Mogą wynająć zewnętrzne monitory lub audytorów do śledzenia informacji. W najgorszym przypadku mogą zastąpić menedżera.
Klauzule umowne
W ostatnich latach pojawiła się tendencja do zawierania umów o pracę, które łączą rekompensatę możliwie ściśle z pomiarami wydajności. W przypadku menedżerów przedsiębiorstw zachęty obejmują przyznawanie akcji lub opcji na akcje w oparciu o wyniki, plany podziału zysków lub bezpośrednie powiązanie wynagrodzenia za zarządzanie z ceną akcji.
U podstaw jest to ta sama zasada, co dawanie napiwków dla dobrej obsługi. Teoretycznie napiwki wyrównują interesy klienta lub zleceniodawcy oraz agenta lub kelnera. Ich priorytety są teraz dostosowane i koncentrują się na dobrej obsłudze.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.