Rabat
Rabat to część odsetek lub dywidend uzyskanych przez właściciela (pożyczkodawcę) akcji, która jest wypłacana przez krótkiego sprzedawcę (kredytobiorcę) akcji. Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty odsetek i dywidend na rzecz właściciela. Krótka sprzedaż wymaga rachunku depozytowego.
Podstawy rabatu
Rabat jest terminem stosowanym w krótkiej sprzedaży, czyli sprzedaży papierów wartościowych, których przedsiębiorca nie jest właścicielem. Aby sprzedać akcje, które nie są własnością, przedsiębiorca musi pożyczyć akcje, aby dostarczyć je nabywcy.
Gdy inwestor zawiera transakcję krótkiej sprzedaży, osoba ta musi dostarczyć akcje kupującemu w dniu rozliczenia transakcji. Celem krótkiej sprzedaży jest czerpanie zysków ze spadku cen poprzez kupowanie akcji po niższej cenie po sprzedaży. Krótka sprzedaż naraża sprzedawcę na nieograniczone ryzyko, ponieważ cena akcji, które należy nabyć, może wzrosnąć o nieograniczoną kwotę. To powiedziawszy, trader może w dowolnym momencie zakończyć krótką sprzedaż, aby ograniczyć ryzyko.
Jeżeli dywidendy są wypłacane w okresie, w którym zapożyczono akcje, pożyczkobiorca musi wypłacić dywidendy pożyczkodawcy. W przypadku krótkiej sprzedaży obligacji odsetki od obligacji zapłacone od pożyczonej obligacji należy przekazać pożyczkodawcy. Skrót akcji wiąże się z płaceniem odsetek lub opłaty, aw niektórych przypadkach broker może przekazać część tej opłaty pożyczkodawcy.
Indywidualnym handlowcom lub inwestorom detalicznym trudno jest zakwalifikować się do rabatu, ponieważ wymaga to posiadania znacznych kwot na ich rachunkach handlowych. Generalnie duże instytucje, animatorzy rynku i handlowcy ze statusem brokera / dealera są beneficjentami rabatów.
Opłata rabatowa za krótką sprzedaż
Kiedy krótki sprzedawca pożycza akcje w celu dostawy do nabywcy, sprzedawca musi uiścić opłatę rabatową. Opłata ta zależy od kwoty sprzedaży w dolarach i dostępności akcji na rynku. Jeśli pożyczki są trudne lub kosztowne, opłata rabatowa będzie wyższa. W niektórych przypadkach firma maklerska zmusza krótkiego sprzedawcę do zakupu papierów wartościowych na rynku przed datą rozliczenia, co określa się mianem przymusowego wykupu. Firma maklerska może wymagać przymusowego wykupu, jeśli uważa, że akcje nie będą dostępne w dniu rozliczenia.
Przed wyczerpaniem się handlowiec powinien sprawdzić u swojego brokera, jaka jest opłata rabatowa za krótką sprzedaż dla tych akcji. Jeśli opłata jest zbyt wysoka, może nie być warte zwarcia zapasów.
W jaki sposób konta zabezpieczające są wykorzystywane w rabatach krótkoterminowych
Rozporządzenie Rady Rezerwy Federalnej T wymaga, aby wszystkie transakcje krótkiej sprzedaży były umieszczane na rachunku depozytowym. Rachunek depozytowy wymaga od inwestora zdeponowania 150% wartości transakcji krótkiej sprzedaży. Jeśli na przykład krótka sprzedaż inwestora wynosi 10 000 USD, wymagany depozyt wynosi 15 000 USD.
Ponieważ krótcy sprzedawcy są narażeni na nieograniczone straty, wymagany jest znaczny depozyt w celu ochrony firmy maklerskiej przed potencjalnymi stratami na koncie klienta. Jeśli cena zabezpieczenia wzrośnie, krótki sprzedawca zostanie poproszony o wpłatę dodatkowych dolarów w celu ochrony przed większymi stratami. Jeśli cena nadal rośnie na pozycji, powodując większą stratę, a kredytobiorca nie jest w stanie zdeponować większego kapitału, krótka pozycja zostanie zlikwidowana. Kredytobiorca ponosi odpowiedzialność za wszystkie straty, nawet jeśli straty te są większe niż kapitał na rachunku.
Załóżmy na przykład, że inwestor skraca 100 akcji po 50 USD. Są to akcje o wartości 5000 USD, dlatego są zobowiązane do utrzymania salda o 50% wyższego, czyli 7500 USD. Jeśli zapasy spadną, nie ma problemu, ponieważ sprzedawca zarabia pieniądze. Ale jeśli zapasy gwałtownie wzrosną, inwestor może ponieść znaczne straty i może być konieczne wpłacenie większej ilości pieniędzy na konto. Jeśli w ciągu jednej doby zapasy wzrosną do 80 USD, a przedsiębiorca nie będzie mógł się wcześniej wydostać, wydostanie się z tej pozycji będzie kosztować 8 000 USD. Będą musieli zwiększyć kapitał na koncie do 12 000 USD, aby utrzymać otwartą transakcję, lub będą mogli zakończyć transakcję i zrealizować stratę. Jeśli przejmą stratę, to - 30 USD na akcję, pomnożone przez 100 akcji, czyli 3 000 USD. Zostanie to odjęte od salda 7500 USD, pozostawiając im tylko 4500 USD, mniej opłat.
Kluczowe dania na wynos
- Rabaty to część odsetek i dywidend, które pożyczkobiorca akcji w krótkiej sprzedaży płaci inwestorowi, który pożyczył jej akcje.
- Rabaty wymagają kont depozytowych, których saldo obliczane jest codziennie na podstawie zmian cen akcji.
Przykład rabatu
Załóżmy, że inwestor pożyczy ABC akcji o wartości 10 000 USD z zamiarem jej skrócenia. Zgodziła się na 5% prostą stopę procentową w dniu rozliczenia transakcji. Oznacza to, że do czasu rozliczenia transakcji saldo jej konta powinno wynosić 10 500 USD. Inwestor jest odpowiedzialny za przekazanie 500 USD inwestorowi lub osobie, od której pożyczył akcje w celu dokonania transakcji, w dniu rozliczenia transakcji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.