Wskazówki dotyczące oceny tolerancji ryzyka przez klienta

Jednym z najważniejszych czynników inwestowania pieniędzy klienta przez doradcę finansowego jest ocena tolerancji ryzyka na klienta. Ryzyko można zdefiniować na wiele sposobów analitycznych, ale gdybyś zapytał swoich klientów, ich reakcja prawdopodobnie pociągałaby za sobą ryzyko utraty pieniędzy.

Jak dowiedzieliśmy się podczas załamania rynku w latach 2008-2009, wielu inwestorów przeceniło swoją zdolność do zniesienia ryzyka spadku i niestety wielu wyprzedało swoje akcje na dnie rynku lub w jego pobliżu, ponosząc ogromne zrealizowane straty.

Doradca finansowy ma za zadanie zaprojektować strategię inwestycyjną dla klientów, która zrównoważy ich potrzebę rozwoju i uwzględni ich prawdziwy apetyt na ryzyko. Oto kilka pomysłów, jak pomóc klientom ocenić ich tolerancję na ryzyko.

Kluczowe dania na wynos

• Jako odpowiedzialny doradca finansowy zawsze powinieneś inwestować swoich klientów w odpowiednie inwestycje, które odpowiadają zarówno ich chęci, jak i zdolności do podejmowania ryzyka.
• Subiektywne miary ryzyka obejmują osobowość klienta, sposób, w jaki reaguje na rzeczywiste lub potencjalne straty oraz jakie są jego cele i priorytety.
• Obiektywnymi miarami ryzyka są: horyzont czasowy, wiek, zapotrzebowanie na dochód i sytuacja rodzinna.

Jak klient definiuje ryzyko?

Po wskazaniu rozmowy i zastosowaniu kwestionariusza profilującego ryzyko doradca finansowy może ocenić tolerancję ryzyka przez klientów. Szczególnie przydatne jest zachęcenie klienta do rozmowy o swoich odczuciach dotyczących ryzyka, a zwłaszcza utraty pieniędzy. Często klienci, którzy są bliżej lub przechodzą na emeryturę, odczuwają większą niechęć do ryzyka, szczególnie jeśli ich zasoby emerytalne są ograniczone. Dla niektórych osób ryzyko definiuje się po prostu jako straty rynkowe. W przypadku innych może to wiązać się z utratą pracy, utratą dochodów lub utratą ochrony ubezpieczeniowej. Jeszcze inni określą ryzyko pod względem kosztów alternatywnych - to znaczy ryzyka utraty dobrej inwestycji.

Horyzont czasowy i cele finansowe

Ogólnie rzecz biorąc, im dłużej klient może czekać, zanim będzie potrzebował zainwestowanych aktywów, tym bardziej ryzykowne powinny być jego portfele. Wynika to z faktu, że papiery wartościowe o wyższym ryzyku kompensowane są średnio wyższym oczekiwanym zwrotem - a w dłuższym horyzoncie czasowym trudne okresy są często wygładzane. Ponadto klienci mogą dodawać do swoich portfeli w miarę spadku rynkowego (uśrednianie kosztu dolara), co oznacza, że ​​kiedy rynek zacznie ponownie rosnąć, gromadzą akcje po lepszych cenach.

Zazwyczaj horyzont czasowy wynoszący 10 lat lub dłużej, zanim klient będzie musiał wykorzystać swoje pieniądze, wskazywałby, że mógłby podjąć nieco większe ryzyko, ponieważ miałby czas na odzyskanie po nieuniknionych korektach rynkowych. Mniej niż 10 lat oznaczałoby, że alokacja portfela powinna nieco zmniejszyć ryzyko, ponieważ klient ma mniej czasu na wyjście z niestabilnego rynku. W rezultacie starsi klienci, którzy mogą wkrótce przejść na emeryturę, powinni często być ważeni bardziej do generalnie mniej ryzykownych obligacji, podczas gdy młodsi pracownicy mogą mieć znacznie więcej środków na akcje.

Faktoring w możliwych sytuacjach awaryjnych

Ważne jest ustalenie, czy klient ma wystarczającą płynność, aby nie musiał zanurzać się w swoich inwestycjach, aby pokryć koszty utrzymania i inne normalne bieżące wydatki w horyzoncie czasowym, w którym pieniądze mają zostać zainwestowane. Jeśli prawdopodobne jest, że będą musieli zanurzyć się w fundusze, aby zainwestować w perspektywie długoterminowej, rozsądnie byłoby zachęcić ich do mniejszego inwestowania i pozostawić część pieniędzy na boku w mniej ryzykownych pojazdach.

Zwykle doradcy zalecają około 5% aktywów portfela przeznaczonych na gotówkę lub fundusze rynku pieniężnego. W ten sposób, gdy nastąpi nagły wypadek, można z łatwością skorzystać. Jednak gotówka zarabia tylko zwrot wolny od ryzyka i dlatego zbyt wiele może być złą rzeczą, powodując przeciąganie gotówki, które z czasem może obniżyć ogólne zwroty.

Preferencje inwestycyjne

Czy klient ma jakieś szczególne preferencje inwestycyjne, które należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu portfela? Być może odziedziczyli pewne zapasy, że niechętnie je sprzedają. Jest to znane jako efekt wyposażenia - obiektywnie irracjonalne jest traktowanie tak uzdolnionego stada jako wyjątkowego, ale powiązań emocjonalnych nie należy ignorować. Zamiast tego powinni być zakwaterowani.

Niezależnie od preferencji klientów, należy je wziąć pod uwagę przy sugerowaniu alokacji aktywów dla klientów, aby ich portfel nie został przekroczony lub niedostatecznie przydzielony do jednego lub więcej obszarów na podstawie tych preferencji.

Źródła dochodów emerytalnych

W przypadku klientów, którzy zbliżają się do emerytury, doradcy finansowi powinni spojrzeć na wszystkie źródła dochodów emerytalnych swojego klienta, oceniając odpowiedni poziom ryzyka dla swoich portfeli. Na emeryturze celem nie jest już wzrost aktywów na rynku; ma raczej generować dochód z tych zgromadzonych aktywów.

Na przykład, jeśli klient ma emeryturę, a także ubezpieczenie społeczne, mogą one być postrzegane jako stałe strumienie dochodów, co pozwala klientowi przeznaczyć nieco więcej niż w innym przypadku na akcje.

Faktoring sytuacji klienta w pracy

Jeśli klient jest zatrudniony, jak stabilna jest jego sytuacja zawodowa? Chociaż czasami rozwiązania i zwolnienia mogą być nieoczekiwane, wiele osób ma całkiem dobrą kontrolę nad bezpieczeństwem pracy. Jeśli bezpieczeństwo pracy jest niepewne, konieczna jest niższa ocena ryzyka, ponieważ klient może potrzebować funduszy inwestycyjnych, aby utrzymać je do czasu pojawienia się nowej oferty pracy.

Dodatkowo zapytaj o charakter dochodu klienta? Czy to stabilna pensja z jakąś premią? Czy ich dochód jest zmienny i opiera się głównie na prowizjach, które mogą się zmieniać? Im jest bardziej stabilny, tym większe ryzyko mogą potencjalnie podjąć na rynku.

Ważenie sytuacji rodzinnej klienta

Czy klient jest żonaty? Czy nadal mają dzieci mieszkające w domu? Czy mają dziecko ze specjalnymi potrzebami lub które w inny sposób wymagają ich wsparcia? Wszystko to wpłynie na ich potrzeby w zakresie przepływów pieniężnych zarówno teraz, jak i później.

Jeśli na zdjęciu są dzieci, sytuacja ryzyka może stać się nieco bardziej zróżnicowana. Być może ubezpieczenie na życie jest konieczne na wypadek, gdyby stało się coś strasznego. Planowanie college'u przekieruje również aktywa z innych celów na konto 529.

Reakcja na ostatni duży spadek rynku?

Kryzys finansowy z lat 2008-2009 i wynikający z niego ekstremalny spadek na giełdzie były ostatecznym sprawdzianem tolerancji ryzyka dla każdego inwestora. Media napisały wiele historii o inwestorach, którzy po prostu nie mogli już znieść strat inwestycyjnych i którzy sprzedali akcje na dnie lub w pobliżu dolnej części rynku. Niestety, wielu z tych inwestorów zdało sobie sprawę z ogromnych strat, a następnie straciło na wszystkich lub w znacznej części wynikającej z tego hossy na akcje.

Tolerancja ryzyka może się zmieniać z czasem

Z pewnością w miarę starzenia się i zbliżania się do emerytury klienci często stają się bardziej niechętni do ryzyka. Ponadto wydarzenia życiowe i inne wydarzenia mogą spowodować zmianę tolerancji klienta na ryzyko.

Przykładem może być nieoczekiwane zwolnienie, gdy klient zbliża się do emerytury. Nie jest to niestety rzadkością w świecie korporacyjnym, a utrata kilku lat oczekiwanych oszczędności zatrudnienia i emerytury może mieć druzgocący wpływ na ich emeryturę. Może to spowodować, że będą bardziej niechętni do utraty pieniędzy.

Pary o różnych tolerancjach ryzyka

To, że para jest szczęśliwym małżeństwem, nie oznacza, że ​​każda z nich ma identyczną tolerancję na ryzyko. W rzeczywistości wielu doradców finansowych ma doświadczenie w pracy z parami, w których każdy małżonek ma inną tolerancję ryzyka. Kluczem tutaj jest zrozumienie, skąd pochodzi każdy z małżonków i pomoc w osiągnięciu celów finansowych poprzez alokację inwestycji, która pozwoli obu spać w nocy.

Dolna linia

Określenie tolerancji klienta na ryzyko jest kluczowym elementem układanki w zaprojektowaniu odpowiedniej alokacji aktywów, która pozwoli zarówno osiągnąć cele finansowe, jak i dobrze spać w nocy. Tolerancja na ryzyko jest tak samo „sztuką”, jak nauka. Aby doradca finansowy mógł to ocenić, musi naprawdę poznać i zrozumieć swoich klientów.