Liberalizacja handlu
Liberalizacja handlu to usunięcie lub ograniczenie ograniczeń lub barier w swobodnej wymianie towarów między narodami. Bariery te obejmują taryfy, takie jak cła i dopłaty oraz bariery pozaryfałowe, takie jak zasady licencjonowania i kontyngenty. Ekonomiści często postrzegają złagodzenie lub wyeliminowanie tych ograniczeń jako działania promujące wolny handel.
1:28Liberalizacja handlu
Zrozumienie liberalizacji handlu
Liberalizacja handlu jest kontrowersyjnym tematem. Krytycy liberalizacji handlu twierdzą, że polityka może kosztować miejsca pracy, ponieważ tańsze towary zaleją krajowy rynek. Krytycy sugerują również, że towary mogą być gorszej jakości i mniej bezpieczne niż konkurencyjne produkty krajowe, które mogły zostać poddane bardziej rygorystycznym kontrolom bezpieczeństwa i jakości.
Zwolennicy liberalizacji handlu twierdzą jednak, że ostatecznie obniża koszty konsumpcyjne, zwiększa wydajność i sprzyja wzrostowi gospodarczemu. Protekcjonizm, przeciwieństwo liberalizacji handlu, charakteryzuje się surowymi barierami i regulacją rynku. Wynik liberalizacji handlu i wynikająca z niej integracja między krajami jest znana jako globalizacja.
Kluczowe dania na wynos
- Liberalizacja handlu usuwa lub zmniejsza bariery w handlu między krajami, takie jak taryfy i kontyngenty.
- Mniejsza liczba barier w handlu zmniejsza koszty towarów sprzedawanych w krajach importujących.
- Liberalizacja handlu może przynosić korzyści silniejszym gospodarkom, ale stawiać słabsze w bardziej niekorzystnej sytuacji.
Zalety i wady liberalizacji handlu
Liberalizacja handlu promuje wolny handel, który umożliwia krajom handel towarami bez barier regulacyjnych lub związanych z nimi kosztów. Ta zmniejszona regulacja zmniejsza koszty dla krajów, które prowadzą handel z innymi narodami i może ostatecznie doprowadzić do niższych cen konsumpcyjnych, ponieważ import podlega niższym opłatom, a konkurencja prawdopodobnie wzrośnie.
Rosnąca konkurencja z zagranicy w wyniku liberalizacji handlu stanowi zachętę do większej wydajności i tańszej produkcji przez firmy krajowe. Ta konkurencja może również zachęcić kraj do przesunięcia zasobów do branż, w których może mieć przewagę konkurencyjną. Na przykład niedawna liberalizacja handlu zachęciła Zjednoczone Królestwo do skoncentrowania się na sektorze usług, a nie na produkcji.
Jednak liberalizacja handlu może negatywnie wpłynąć na niektóre przedsiębiorstwa w danym kraju z powodu większej konkurencji ze strony zagranicznych producentów i może skutkować mniejszym lokalnym wsparciem dla tych branż. Ryzyko finansowe i społeczne może również występować, jeśli produkty lub surowce pochodzą z krajów o niższych standardach środowiskowych.
Liberalizacja handlu może stanowić zagrożenie dla krajów rozwijających się lub gospodarek, ponieważ są one zmuszone konkurować na tym samym rynku, co silniejsze gospodarki lub narody. Wyzwanie to może stłumić lokalny przemysł lub doprowadzić do upadku tamtejszych nowo powstałych branż.
Kraje z zaawansowanymi systemami edukacji mają tendencję do szybkiego dostosowywania się do gospodarki wolnego handlu, ponieważ mają rynek pracy, który może dostosowywać się do zmieniających się wymagań, oraz zaplecze produkcyjne, które mogą skupić się na towarach o większym popycie. Kraje o niższych standardach edukacyjnych mogą mieć trudności z dostosowaniem się do zmieniającego się otoczenia gospodarczego.
Krytycy uważają, że liberalizacja handlu kosztuje miejsca pracy i obniża płace. Zwolennicy uważają, że pobudza to konkurencję i wzrost.
Przykład liberalizacji handlu
Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu (NAFTA) została podpisana w styczniu 1994 r. Przez Kanadę, Meksyk i Stany Zjednoczone. Porozumienie wyeliminowało taryfy na produkty, które były przedmiotem handlu między trzema krajami. Jednym z celów NAFTA była integracja Meksyku z wysoko rozwiniętymi gospodarkami Stanów Zjednoczonych i Kanady, po części dlatego, że Meksyk został uznany za lukratywny nowy rynek dla Kanady i Stanów Zjednoczonych. Trzy rządy miały również nadzieję, że umowa handlowa poprawi gospodarkę Meksyku.
Z czasem potrojenie handlu regionalnego wzrosło, a inwestycje transgraniczne wzrosły w poszczególnych krajach. Jednak prezydent Donald J. Trump uznał porozumienie za szkodliwe dla miejsc pracy i produkcji w USA. W październiku 2018 r. Administracja Trumpa wynegocjowała zaktualizowany pakt, umowę USA-Meksyk-Kanada (USMCA).
Większość ekonomistów zgadza się, że NAFTA była korzystna dla gospodarek Kanady i USA. Według raportu Rady Stosunków Zagranicznych handel regionalny wzrósł z 290 mld USD w 1993 r. Do ponad 1, 1 bln USD w 2016 r., A udział bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Meksyku wzrósł z 15 mld USD do ponad 100 mld USD. Jednak ekonomiści twierdzą również, że inne czynniki mogły mieć wpływ na te wyniki, takie jak zmiany technologiczne i rozszerzony handel z Chinami.
Krytycy NAFTA twierdzą, że umowa spowodowała utratę miejsc pracy i stagnację płac w Stanach Zjednoczonych, ponieważ firmy przeniosły produkcję do Meksyku, aby skorzystać z niższych kosztów pracy. Zobaczymy, jak USMCA wpłynie na te czynniki.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.