Co to jest Bank Światowy?

Grupa Banku Światowego (WBG) została utworzona w 1944 r. W celu odbudowy Europy po II wojnie światowej w ramach Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (IBRD). Jest to jedna z wielu organizacji dążących do kształtowania światowej gospodarki.

Dzisiaj Bank Światowy działa jako organizacja międzynarodowa, która walczy z ubóstwem, oferując pomoc rozwojową krajom o średnich i niskich dochodach. Udzielając pożyczek, oferując porady i szkolenia zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym, Bank Światowy dąży do wyeliminowania ubóstwa poprzez pomoc ludziom. W ramach Grupy Banku Światowego (WBG) istnieją uzupełniające się instytucje, które pomagają w realizacji jej celów.

Kluczowe dania na wynos

• Bank Światowy jest międzynarodową organizacją oferującą pomoc rozwojową krajom o średnich i niskich dochodach.
• Założony w 1944 roku World Back ma 189 narodów członkowskich i ma na celu zmniejszenie ubóstwa w krajach rozwijających się.
• Podczas gdy WBG dąży do stworzenia świata wolnego od ubóstwa, istnieją grupy, które z pasją sprzeciwiają się międzynarodowemu patronowi, ponieważ krytycy uważają, że jego wysiłki faktycznie pogarszają sytuację.

Członkostwo w Banku Światowym

Istnieje 189 krajów członkowskich, które są akcjonariuszami IBRD, głównego oddziału WBG. Aby zostać członkiem, kraj musi jednak najpierw dołączyć do Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Wielkość akcjonariuszy Banku Światowego, podobnie jak akcjonariuszy MFW, zależy od wielkości gospodarki danego kraju. Koszt subskrypcji w Banku Światowym jest zatem czynnikiem kwoty wypłacanej MFW.

Przystąpienie do MFW wiąże się z szeregiem obowiązków, które pomagają mu w wypełnianiu jego funkcji. Obowiązkowa jest opłata abonamentowa, która odpowiada 88, 29% kwoty, którą państwo musi zapłacić MFW. Ponadto kraj jest zobowiązany do zakupu 195 akcji Banku Światowego (120 635 USD na akcję, co odzwierciedla podwyższenie kapitału dokonane w 1988 r.). Z tych 195 akcji 0, 60% należy opłacić gotówką w dolarach amerykańskich, a 5, 40% w walucie lokalnej danego kraju, w dolarach amerykańskich lub w niezbywalnych nieoprocentowanych banknotach. Saldo 195 akcji pozostawia się jako „kapitał na żądanie”, co oznacza, że ​​Bank Światowy zastrzega sobie prawo do zażądania wartości pieniężnej tych akcji w razie potrzeby. Kraj może subskrybować kolejne 250 udziałów, które nie wymagają płatności w momencie członkostwa, ale pozostają jako „kapitał na żądanie”.

Prezes Banku Światowego pochodzi od największego akcjonariusza, jakim są Stany Zjednoczone, a członków reprezentuje rada gubernatorów. Jednak w ciągu roku uprawnienia są przekazywane zarządowi złożonemu z 24 dyrektorów wykonawczych (ED). Pięciu największych akcjonariuszy - USA, Wielka Brytania, Francja, Niemcy i Japonia - każdy ma indywidualną ED, a 19 dodatkowych ED reprezentuje resztę państw członkowskich jako grupy okręgów wyborczych. Jednak spośród tych 19 Chiny, Rosja i Arabia Saudyjska wybrały okręgi jednego kraju, co oznacza, że ​​każdy z nich ma jednego przedstawiciela w 19 ED. Decyzja ta opiera się na fakcie, że kraje te mają duże, wpływowe gospodarki, wymagające, aby ich interesy były wyrażane indywidualnie, a nie rozwiązywane w ramach grupy. Bank Światowy pozyskuje finansowanie z bogatych krajów, a także z emisji obligacji na światowych rynkach kapitałowych.

Bank Światowy obsługuje dwa mandaty:

• Aby położyć kres skrajnemu ubóstwu, zmniejszając odsetek światowej populacji żyjącej w skrajnym ubóstwie do 3% do 2030 r.
• Promowanie wspólnego dobrobytu poprzez zwiększenie dochodów najuboższych 40% ludzi w każdym kraju.

Części, które składają się na całość

IBRD oferuje pomoc krajom o średnich dochodach i biednym, ale mającym zdolność kredytową. Działa również jako parasol dla bardziej wyspecjalizowanych organów w ramach Banku Światowego. IBRD było pierwotnym oddziałem Banku Światowego, który był odpowiedzialny za odbudowę powojennej Europy. Przed uzyskaniem członkostwa w podmiotach stowarzyszonych WBG (Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju, Międzynarodowa Korporacja Finansowa, Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycyjnych oraz Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych) kraj musi być członkiem IBRD.

Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju udziela pożyczek najbiedniejszym krajom świata. Pożyczki te mają formę „kredytów” i są zasadniczo nieoprocentowane. Oferują 10-letni okres karencji i utrzymują termin zapadalności od 35 do 40 lat.

International Finance Corporation (IFC) działa na rzecz promowania inwestycji sektora prywatnego przez inwestorów zagranicznych i lokalnych. Doradza inwestorom i przedsiębiorstwom, a także publikuje znormalizowane informacje na temat rynków finansowych, które można wykorzystać do porównania na różnych rynkach. IFC działa również jako inwestor na rynkach kapitałowych i pomoże rządom w prywatyzacji nieefektywnych przedsiębiorstw publicznych.

Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycyjnych (MIGA) wspiera bezpośrednie inwestycje zagraniczne w danym kraju, oferując zabezpieczenie przed inwestycjami w przypadku zawirowań politycznych. Gwarancje te mają formę ubezpieczenia od ryzyka politycznego, co oznacza, że ​​MIGA oferuje ubezpieczenie od ryzyka politycznego, jakie może ponieść inwestycja w kraju rozwijającym się.

Wreszcie, Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych ułatwia i dąży do rozwiązania w przypadku sporu między inwestorem zagranicznym a krajem lokalnym.

Dostosowanie się do czasów

Jak wspomniano wcześniej, główną funkcją WBG jest eliminacja ubóstwa i udzielanie pomocy biednym poprzez oferowanie pożyczek, porad politycznych i pomocy technicznej. W związku z tym kraje otrzymujące pomoc uczą się nowych sposobów funkcjonowania. Z czasem jednak zdano sobie sprawę, że czasami, gdy naród się rozwija, potrzebuje większej pomocy, aby przejść przez proces rozwoju. Doprowadziło to do tego, że niektóre kraje gromadzą tyle długów i obsługi długów, że płatności stają się niemożliwe do spełnienia. Wiele najbiedniejszych krajów może uzyskać przyspieszoną redukcję zadłużenia w ramach programu „Mocno zadłużone kraje biedne”, który zmniejsza zadłużenie i spłatę długów, jednocześnie zachęcając do wydatków socjalnych.

Inna kwestia, na której ostatnio koncentrował się Bank, stanowiła zagrożenie dla życia kraju: programy wsparcia na rzecz HIV / AIDS. WBG koncentruje się również na zmniejszaniu ryzyka projektów poprzez lepsze mechanizmy oceny i nadzoru, a także wielowymiarowe podejście do ogólnego rozwoju. (Obejmuje to nie tylko pożyczki, ale także wsparcie reform prawnych, programów edukacyjnych, bezpieczeństwa środowiska, środków antykorupcyjnych i innych rodzajów rozwoju społecznego).

Bank zachęca wszystkich swoich klientów do wdrażania polityk promujących zrównoważony wzrost, zdrowie, edukację, programy rozwoju społecznego koncentrujące się na mechanizmach zarządzania i ograniczania ubóstwa, środowisku, prywatnym biznesie i reformie makroekonomicznej.

Sprzeciw wobec banku

Podczas gdy WBG dąży do stworzenia świata wolnego od ubóstwa, istnieją grupy, które z pasją sprzeciwiają się międzynarodowemu patronowi. Przeciwnicy ci uważają, że podstawowa struktura Banku tylko pogłębia już istniejącą nierównowagę między bogatymi i biednymi świata. System pozwala największym akcjonariuszom zdominować głosowanie, w wyniku czego polityki WBG są ustalane przez bogatych, ale wdrażane przez biednych.

Może to skutkować otrzymaniem pomocy w politykach, które nie leżą w najlepszym interesie kraju rozwijającego się, a ich polityki polityczne, społeczne i gospodarcze często będą musiały być kształtowane wokół rezolucji WBG. Ponadto, mimo że Bank zapewnia szkolenia, pomoc, informacje i inne środki, które mogą prowadzić do zrównoważonego rozwoju, przeciwnicy zauważyli, że kraje rozwijające się często muszą wstrzymywać programy zdrowotne, edukacyjne i inne programy społeczne, aby spłacić swoje pożyczki .

Grupy opozycyjne protestowały bojkotem obligacji Banku Światowego. Są to obligacje, które WBG sprzedaje na globalnych rynkach kapitałowych, aby zebrać pieniądze na niektóre swoje działania. Te grupy opozycyjne również domagają się zaprzestania wszelkich praktyk, które wymagają od kraju wdrożenia programów dostosowań strukturalnych (w tym prywatyzacji i środków oszczędnościowych rządu), położenia kresu długu najbiedniejszych z biednych oraz położenia kresu projektom szkodzącym środowisku, takim jak jako zapory górnicze lub budowlane.

Dolna linia

Nic dziwnego, że istnieje sprzeczność opinii na temat tego, w jaki sposób udzielana jest pomoc. Rzeczywiście, ci, którzy oferują pomoc, będą chcieli mieć wpływ na sposób wykorzystania pożyczek i jakie polityki gospodarcze są wspierane w procesie rozwoju kraju. Jednak wiele rozwijających się i biednych narodów utknęło w bagnie długu i zubożenia, bez względu na to, ile pomocy otrzymują. Biorąc to pod uwagę, możemy pamiętać, że proces pomocy jest także państwem rozwijającym się, w którym zarówno dawca, jak i odbiorca powinni pomagać sobie nawzajem w osiągnięciu świata wolnego od ubóstwa.