6 Inwestowanie w błędy, których nie zamyka ultra zamożny

Niezwykle bogaci, znani jako jednostki o bardzo wysokiej wartości netto (UHNWI), tworzą grupę ludzi o wartości netto co najmniej 30 milionów dolarów. Wartość netto tych osób składa się z udziałów w spółkach prywatnych i publicznych, inwestycji w nieruchomości i inwestycji osobistych, takich jak sztuka, samoloty i samochody.

Kiedy ludzie o niższych wartościach netto patrzą na te UHNWI, wielu z nich uważa, że ​​kluczem do uzyskania bardzo bogatych pieniędzy jest jakaś tajna strategia inwestycyjna. Jednak zwykle tak nie jest. Zamiast tego UHNWI rozumieją podstawy pracy dla nich i wiedzą, jak podjąć obliczone ryzyko.

Według słów Warrena Buffetta, pierwszą zasadą inwestowania jest nie tracić pieniędzy. UHNWI nie są mistykami i nie kryją głęboko inwestujących tajemnic. Zamiast tego wiedzą, jakich prostych błędów inwestycyjnych należy unikać. Wiele z tych błędów jest powszechnie znanych, nawet wśród inwestorów, którzy nie są szczególnie bogaci. Oto lista największych błędów inwestycyjnych, których UHNWI unikają.

1. Decyzja o inwestowaniu tylko w USA i UE

Podczas gdy kraje rozwinięte, takie jak Stany Zjednoczone i kraje Unii Europejskiej, są uważane za zapewniające największe bezpieczeństwo inwestycji, UHNWI wychodzą poza swoje granice na rynki graniczne i wschodzące. Niektóre z najlepszych krajów, w które inwestują ultra-bogaci, to Indonezja, Chile i Singapur. Oczywiście inwestorzy indywidualni powinni przeprowadzić badania na rynkach wschodzących i zdecydować, czy pasują do swoich portfeli inwestycyjnych i ogólnych strategii inwestycyjnych.

2. Wybór inwestycji wyłącznie w wartości niematerialne

Kiedy ludzie myślą o inwestowaniu i inwestowaniu, zwykle przychodzą na myśl akcje i obligacje. Niezależnie od tego, czy wynika to z wyższej płynności, czy niższej ceny wejścia, nie oznacza to, że tego typu inwestycje są zawsze najlepsze.

Zamiast tego UHNWI rozumieją wartość aktywów fizycznych i odpowiednio alokują swoje pieniądze. Niezwykle bogate osoby inwestują w takie aktywa, jak nieruchomości prywatne i komercyjne, grunty, złoto, a nawet dzieła sztuki. Nieruchomości nadal są popularną klasą aktywów w swoich portfelach, aby zrównoważyć zmienność zapasów. Chociaż ważne jest inwestowanie w te aktywa fizyczne, często odstraszają one mniejszych inwestorów z powodu braku płynności i wyższej ceny inwestycji.

Jednak według ultra zamożnych posiadanie niepłynnych aktywów, zwłaszcza tych, które nie są powiązane z rynkiem, jest korzystne dla każdego portfela inwestycyjnego. Aktywa te nie są tak podatne na wahania rynku i spłacają się w dłuższej perspektywie. Na przykład fundusz na dożycie Yale wdrożył strategię obejmującą nieskorelowane aktywa rzeczowe i zwracał średnio 8, 1% rocznie od czerwca 2006 r. Do czerwca 2016 r.

Jack Schwager: Profil Investopedia

3. Przydział 100% inwestycji na rynki publiczne

UHNWI rozumieją, że prawdziwe bogactwo generowane jest na rynkach prywatnych, a nie publicznych lub wspólnych. Ultra zamożni mogą zyskać wiele ze swojego początkowego bogactwa od prywatnych przedsiębiorstw, często poprzez bezpośrednią własność lub jako anioł inwestujący w private equity. Ponadto najlepsze fundusze, takie jak te w Yale i Stanford, wykorzystują inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym do generowania wysokich zysków i zwiększania dywersyfikacji funduszy.

4. Nadążanie za Joneses

Wielu mniejszych inwestorów stale patrzy na to, co robią ich rówieśnicy, i próbują dopasować lub pokonać swoje strategie inwestycyjne. Jednak niezaangażowanie się w tego rodzaju konkurencję ma kluczowe znaczenie dla budowania osobistego bogactwa.

Niezwykle bogaci wiedzą o tym i ustalają osobiste cele inwestycyjne oraz długoterminowe strategie inwestycyjne przed podjęciem decyzji inwestycyjnych. UHNWI wyobrażają sobie, gdzie chcą być za pięć, 10 lub 20 lat i dłużej. I stosują strategię inwestycyjną, która ich tam zapewni. Zamiast ścigać konkurencję lub bać się nieuchronnego pogorszenia koniunktury gospodarczej, pozostają na kursie.

Co więcej, ultra zamożni są bardzo dobrzy w porównywaniu swojego bogactwa z innymi osobami. Jest to pułapka, w którą wpada wiele niezamożnych ludzi. UHNWI powstrzymują chęć zakupu Lexusa tylko dlatego, że jego sąsiedzi kupują go. Zamiast tego inwestują pieniądze, których potrzebują, aby zwiększyć zwrot z inwestycji. Następnie, kiedy osiągną pożądany poziom bogactwa, mogą wypłacić pieniądze i kupić zabawki, których chcą.

5. Brak możliwości przywrócenia równowagi portfela osobistego

Znajomość finansów jest dużym problemem w Ameryce, ale każdy powinien zrozumieć praktykę równoważenia swoich portfeli. Poprzez konsekwentne równoważenie inwestorzy mogą zapewnić, że ich portfele pozostaną odpowiednio zdywersyfikowane i proporcjonalnie przydzielone. Jednak nawet jeśli niektórzy inwestorzy mają określone cele alokacji, często nie nadążają za równoważeniem, pozwalając swoim portfelom przechylać się zbyt daleko w jedną lub drugą stronę.

Dla bardzo bogatych przywrócenie równowagi jest koniecznością. Mogą przeprowadzać to ponowne równoważenie co miesiąc, co tydzień lub nawet codziennie, ale wszystkie UHNWI regularnie równoważą swoje portfele. Dla osób, które nie mają czasu na ponowne zbalansowanie lub pieniędzy, aby komuś to zrobić, możliwe jest ustawienie parametrów ponownego równoważenia w firmach inwestycyjnych na podstawie cen aktywów.

6. Pominięcie strategii oszczędności w planie finansowym

Inwestowanie to najlepszy sposób, aby stać się wyjątkowo bogatym, ale wiele osób zapomina o znaczeniu strategii oszczędnościowej. Z kolei UHNWI rozumieją, że plan finansowy to podwójna strategia: mądrze inwestują i mądrze oszczędzają.

W ten sposób ultra zamożni mogą skoncentrować się na zwiększeniu wpływów pieniężnych, a także na zmniejszeniu wypływów pieniężnych, a tym samym na zwiększeniu ogólnego bogactwa. Chociaż myślenie o ultra-zamożnych jako oszczędzających może nie być powszechne, UHNWI wiedzą, że życie poniżej ich środków pozwoli im osiągnąć pożądany poziom zamożności w krótszym czasie.