Certyfikat dla wszystkich oszczędzających
Certyfikat All Savers to nieakceptowalny certyfikat depozytowy o terminie zapadalności wynoszącym jeden rok, mający na celu zwiększenie oszczędności instytucji i gromadzenie funduszy na kredyty hipoteczne. Ustawa o podatku od odzysku gospodarczego z 1981 r. Wprowadziła i zatwierdziła wszystkie certyfikaty oszczędnościowe w październiku tego roku. Wszystkie certyfikaty oszczędnościowe miały na celu pomóc małym instytucjom pożyczkowym, które ucierpiały w wyniku kryzysu oszczędnościowego i pożyczkowego, a jednocześnie obniżyć wysokie oprocentowanie kredytów hipotecznych, zachęcając do zwiększenia akcji kredytowej.
Po początkowym sukcesie obligacje zniknęły z rynku do końca 1982 r., Głównie z powodu spadku krótkoterminowych stóp procentowych, a także niemożności konkurowania z porównywalnie wyższymi stopami zwrotu z funduszy rynku pieniężnego.
Certyfikat „Rozbicie wszystkich oszczędzających”
Certyfikat All Savers wymaga minimum 500 $. Płyty CD zapłaciły 70% rentowności rocznych bonów skarbowych. Jedna główna zachęta: posiadacze certyfikatów otrzymali jednorazowe zwolnienie z federalnego podatku dochodowego w wysokości do 1000 USD od naliczonych odsetek lub 2000 USD w przypadku wspólnego zwrotu. To uczyniło płyty CD atrakcyjnymi dla oszczędzających w wyższych przedziałach podatkowych.
Przy ich wprowadzeniu certyfikaty All Savers przyniosły około 12, 6%. Było to wówczas mniej niż w przypadku funduszy wspólnego inwestowania na rynku pieniężnym, chociaż oszczędności podatkowe pomogły zwiększyć ich konkurencyjność.
Popyt na wszystkie certyfikaty oszczędnościowe gwałtownie wzrósł na początku, w wyniku intensywnych promocji oszczędności i pożyczek, a także banków. Niektóre mniejsze instytucje oferowały bardzo wysokie oprocentowanie klientom, którzy wprowadzili środki na Certyfikaty Wszystkie Oszczędności po ich wprowadzeniu. „
Jednak malejące krótkoterminowe stopy procentowe od końca 1981 r. Do większości z 1982 r. Skazały wszystkie certyfikaty oszczędnościowe. Płyty CD przyciągnęły niewielką liczbę kupujących po pierwszym miesiącu i przez cały rok 1982 nie spełniły oczekiwań. W szczególności wszystkie certyfikaty oszczędzania pozostały związane z 70% rocznych Treasuries przez cały czas, nawet pomimo spadku popularności.
Ponadto, wszystkie certyfikaty oszczędzające nie przylgnęły do mas. W rezultacie wszystkie certyfikaty oszczędnościowe nie zrobiły wiele, aby pomóc w oszczędzaniu i pożyczkach lub na rynku mieszkaniowym. Często krytykowana Resolution Trust Corporation najwyraźniej zrobiła znacznie więcej, aby pomóc oszczędnościom i pożyczkom. Tymczasem liczba mieszkań zaczęła się pogarszać przez cały 1982 r., Choć niektórzy twierdzą, że problem mógłby być poważniejszy bez programu.
Plusy i minusy wszystkich certyfikatów oszczędzających
Na dużym obrazie wszystkie certyfikaty oszczędnościowe zostały wypalone. Na początku cieszyły się dużym zainteresowaniem, ale nie dotrzymały kroku konkurencyjnym ofertom, a mianowicie rachunkom rynku pieniężnego. Również stopy długoterminowe utrzymywały się lepiej niż stopy krótkoterminowe w 1982 r. Sprawiło to, że rentowności obligacji długoterminowych były znacznie bardziej atrakcyjne i negowały wolne od podatku zalety wszystkich certyfikatów oszczędnościowych dla wszystkich, ale bardzo zamożnych osób fizycznych.
Jednym ze sposobów, w jaki prawdopodobnie wszystkie certyfikaty oszczędnościowe odniosły sukces, jest kształcenie większej liczby oszczędzających na temat zalet innych inwestycji wolnych od podatku, takich jak obligacje muni.