Podział bilansu

Sprawozdania finansowe spółki - bilans, rachunek zysków i strat - są kluczowym źródłem danych do analizy wartości inwestycji w jej akcje. Inwestorzy giełdowi, zarówno zrób to sam, jak i ci, którzy kierują się wskazówkami profesjonalisty inwestycyjnego, nie muszą być ekspertami analitycznymi, aby przeprowadzić analizę sprawozdania finansowego. Obecnie istnieje wiele źródeł niezależnych badań giełdowych, zarówno online, jak i drukowanych, które mogą zrobić dla Ciebie „chrupanie liczb”. Jeśli jednak zamierzasz zostać poważnym inwestorem giełdowym, podstawowe zrozumienie podstawowych zasad korzystania ze sprawozdań finansowych jest koniecznością. W tym artykule pomożemy Ci lepiej zapoznać się z ogólną strukturą bilansu.

Zobacz: sprawozdania finansowe

Struktura bilansu

Bilans firmy składa się z aktywów, zobowiązań i kapitału własnego. Aktywa przedstawiają wartościowe rzeczy, które firma jest w posiadaniu lub które posiada, lub coś, co zostanie otrzymane i które można obiektywnie zmierzyć. Zobowiązania są tym, co firma jest winna innym - wierzycielom, dostawcom, organom podatkowym, pracownikom itp. Są to zobowiązania, które należy spłacić w określonych warunkach i ramach czasowych. Kapitał spółki reprezentuje zatrzymane zyski i fundusze wniesione przez jej akcjonariuszy, którzy akceptują niepewność związaną z ryzykiem własności w zamian za to, co według nich będzie dobrym zwrotem z inwestycji.

Zależność tych pozycji wyraża się w podstawowym równaniu bilansowym:

Aktywa = pasywa + kapitał własny

Znaczenie tego równania jest ważne. Zasadniczo wzrost sprzedaży, zarówno szybki, jak i powolny, narzuca większą bazę aktywów - wyższe poziomy zapasów, należności i środków trwałych (zakładu, nieruchomości i wyposażenia). Wraz ze wzrostem aktywów firmy, jej zobowiązania i / lub kapitały również mają tendencję do wzrostu w celu utrzymania równowagi finansowej.

To, w jaki sposób aktywa są wspierane lub finansowane przez odpowiedni wzrost zobowiązań, zobowiązań i kapitału własnego, wiele mówi o kondycji finansowej firmy. Na razie wystarczy powiedzieć, że w zależności od linii biznesowej firmy i charakterystyki branży posiadanie rozsądnej kombinacji zobowiązań i kapitału własnego jest oznaką zdrowej finansowo firmy. Chociaż może to być zbyt uproszczone spojrzenie na podstawowe równanie rachunkowe, inwestorzy powinni postrzegać znacznie wyższą wartość kapitału własnego w porównaniu do zobowiązań jako miarę pozytywnej jakości inwestycji, ponieważ posiadanie wysokiego poziomu zadłużenia może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia problemów finansowych .

Formaty bilansu

Standardowe konwencje rachunkowe przedstawiają bilans w jednym z dwóch formatów: formularz rachunku (prezentacja pozioma) i formularz raportu (prezentacja pionowa). Większość firm preferuje formę raportu wertykalnego, który nie jest zgodny z typowym wyjaśnieniem w literaturze inwestycyjnej bilansu, ponieważ ma „dwie strony” tej równowagi. (Aby uzyskać więcej informacji na temat rozszyfrowywania bilansów, zobacz Czytanie bilansu ).

Niezależnie od tego, czy format jest w górę, czy w bok, wszystkie bilanse są zgodne z prezentacją, która pozycjonuje różne wpisy na rachunkach w pięciu sekcjach:

Aktywa = pasywa + kapitał własny

• Aktywa obrotowe (krótkoterminowe): pozycje, które można zamienić na gotówkę w ciągu jednego roku
• Aktywa trwałe (długoterminowe): pozycje o bardziej trwałym charakterze
Jako aktywa ogółem te =
• Zobowiązania krótkoterminowe (krótkoterminowe): zobowiązania należne w ciągu jednego roku
• Zobowiązania długoterminowe (długoterminowe): zobowiązania należne powyżej jednego roku
Łączne zobowiązania +
• Kapitał własny (stały): inwestycja akcjonariuszy i zysk zatrzymany

Prezentacja konta

We wspomnianych sekcjach dotyczących aktywów rachunki są wymienione w kolejności malejącej według ich płynności (jak szybko i łatwo można je zamienić na gotówkę). Podobnie, zobowiązania są wymienione w kolejności ich pierwszeństwa do zapłaty. W sprawozdawczości finansowej terminy „bieżący” i „długoterminowy” są synonimami odpowiednio terminów „krótkoterminowy” i „długoterminowy” i są używane zamiennie . (W celu zapoznania się z tym tematem patrz: Pozycja kapitału obrotowego .)

Nie powinno dziwić, że różnorodność działań wśród spółek giełdowych znajduje odzwierciedlenie w prezentacjach rachunków bilansowych. Bilanse przedsiębiorstw użyteczności publicznej, banków, firm ubezpieczeniowych, biur maklerskich i bankowości inwestycyjnej oraz innych wyspecjalizowanych firm różnią się znacznie pod względem prezentacji rachunków od tych ogólnie omawianych w literaturze inwestycyjnej. W takich przypadkach inwestor będzie musiał dokonać odpisów i / lub odroczyć się do ekspertów.

Wreszcie, ujednolicenie nazewnictwa kont jest niewielkie. Na przykład nawet bilans ma takie alternatywne nazwy, jak „zestawienie sytuacji finansowej” i „zestawienie warunków”. Na rachunkach bilansowych występuje to samo zjawisko. Na szczęście inwestorzy mają łatwy dostęp do obszernych słowników terminologii finansowej w celu wyjaśnienia nieznanego zapisu konta.

Znaczenie dat

Bilans przedstawia sytuację finansową firmy na jeden dzień na koniec roku podatkowego, na przykład na ostatni dzień okresu obrachunkowego, który może różnić się od naszego bardziej znanego roku kalendarzowego. Firmy zazwyczaj wybierają okres końcowy odpowiadający czasowi, w którym ich działalność gospodarcza osiągnęła najniższy punkt w cyklu rocznym, który jest określany jako naturalny rok obrotowy.

Natomiast zestawienia dochodów i przepływów pieniężnych odzwierciedlają działalność firmy przez cały rok obrotowy - 365 dni. Biorąc pod uwagę tę różnicę w „czasie”, w przypadku korzystania z danych z bilansu (jak w przypadku migawki fotograficznej) i rachunku zysków i strat (podobnie jak w filmie), bardziej precyzyjne i analityków jest stosowanie średnia liczba dla kwoty bilansowej. Ta praktyka jest określana jako „uśrednianie” i polega na zebraniu danych na koniec roku (2004 i 2005) - powiedzmy dla sumy aktywów - i zsumowaniu ich razem oraz podzieleniu sumy przez dwa. To ćwiczenie daje nam przybliżone, ale przydatne przybliżenie kwoty bilansowej za cały rok 2005, która reprezentuje liczbę rachunku zysków i strat, powiedzmy dochód netto. W naszym przykładzie liczba aktywów ogółem na koniec roku 2005 zawyżyłaby kwotę i zniekształciłaby wskaźnik zwrotu z aktywów (dochód netto / aktywa ogółem).

Dolna linia

Ponieważ sprawozdania finansowe spółki są podstawą analizy wartości inwestycji w akcje, zakończona dyskusja powinna zapewnić inwestorom „duży obraz” umożliwiający zrozumienie podstaw bilansu. (Aby dowiedzieć się więcej o sprawozdaniach finansowych, przeczytaj Co musisz wiedzieć o sprawozdaniach finansowych, Zrozumienie rachunku zysków i strat i Podstawy przepływów pieniężnych .)