Obligacje na żądanie: podwójne życie

Zwykle obligacja jest bardzo prostym instrumentem inwestycyjnym. Płaci odsetki aż do wygaśnięcia i ma jeden, stały okres użytkowania. Jest przewidywalny, prosty i bezpieczny. Z drugiej strony, wiązanie na żądanie można postrzegać jako ekscytującego, nieco niebezpiecznego kuzyna regularnej więzi.

Obligacje na żądanie mają „podwójny okres użytkowania” i jako takie są bardziej złożone niż normalne obligacje i wymagają większej uwagi ze strony inwestora. W tym artykule przyjrzymy się różnicom między obligacjami zwykłymi a obligacjami na żądanie, a następnie sprawdzimy, czy obligacje na żądanie są odpowiednie dla Twojego portfela inwestycyjnego.

(W celu uzyskania dalszych informacji na temat inwestowania w obligacje zapoznaj się z Podstawami obligacji )

Obligacje na żądanie i podwójne życie

Obligacje na żądanie mają dwa potencjalne okresy życia, jeden kończący się w pierwotnej dacie wykupu, a drugi w „dacie wykupu”.

W terminie na żądanie emitent może „wycofać” obligacje swoich inwestorów. Oznacza to po prostu, że emitent wycofuje (lub spłaca) obligację, zwracając pieniądze inwestorów. To, czy tak się stanie, zależy od stopy procentowej.

Rozważ przykład 30-letniej obligacji na żądanie wyemitowanej z kuponem w wysokości 7%, który jest wymagalny po pięciu latach. Załóżmy, że pięć lat później oprocentowanie nowych 30-letnich obligacji wynosi 5%. W takim przypadku emitent wycofałby obligacje, ponieważ dług mógłby być refinansowany przy niższej stopie procentowej. I odwrotnie, gdyby stopy wzrosły do ​​10%, emitent nie zrobiłby nic, ponieważ obligacja jest stosunkowo tania w porównaniu do stawek rynkowych.

Zasadniczo obligacje na żądanie stanowią normalne obligacje, ale z wbudowaną opcją kupna. Ta opcja jest domyślnie sprzedawana emitentowi przez inwestora i uprawnia emitenta do wycofania obligacji po pewnym czasie. Mówiąc wprost, emitent ma prawo „odebrać” inwestorowi obligacje, stąd termin obligacja na żądanie. Ta opcja wprowadza niepewność do długości życia obligacji.

Kompensacja obligacji na żądanie

Aby zrekompensować inwestorom tę niepewność, emitent zapłaci nieco wyższą stopę procentową niż byłoby to konieczne w przypadku podobnych, ale niewymagalnych obligacji. Ponadto emitenci mogą oferować obligacje, które można żądać po cenie przekraczającej pierwotną wartość nominalną. Na przykład obligacja może zostać wyemitowana według wartości nominalnej 1000 USD, ale może zostać odwołana według wartości nominalnej 1 050 USD. Koszt emitenta przybiera formę ogólnie wyższych kosztów odsetkowych, a korzyścią dla inwestora są ogólnie wyższe otrzymane odsetki.

Pomimo wyższych kosztów dla emitentów i zwiększonego ryzyka dla inwestorów obligacje te mogą być bardzo atrakcyjne dla każdej ze stron. Inwestorzy lubią je, ponieważ dają wyższą niż normalnie stopę zwrotu, przynajmniej do momentu odwołania obligacji. I odwrotnie, obligacje na żądanie są atrakcyjne dla emitentów, ponieważ pozwalają im obniżyć koszty odsetek w przyszłości, w przypadku obniżenia stóp procentowych. Ponadto służą one ważnemu celowi na rynkach finansowych, stwarzając przedsiębiorstwom i osobom indywidualnym możliwości działania zgodnie z ich oczekiwaniami dotyczącymi stóp procentowych.

Ogólnie rzecz biorąc, obligacje na żądanie mają również jedną wielką zaletę dla inwestorów. Są mniej popytu ze względu na brak gwarancji otrzymywania płatności odsetek przez cały okres, więc emitenci muszą płacić wyższe stopy procentowe, aby przekonać ludzi do inwestowania w nie. Zwykle, gdy inwestor chce obligacji o wyższej stopie procentowej, musi zapłacić premię za obligację, co oznacza, że ​​płaci więcej niż wartość nominalna obligacji. Dzięki obligacjom na żądanie inwestor może otrzymywać wyższe odsetki bez premii za obligacje. Obligacje na żądanie nie zawsze są wywoływane; wielu z nich płaci odsetki przez cały okres, a inwestor czerpie korzyści z wyższych odsetek przez cały okres.

Spójrz, zanim wskoczysz w obligacje na żądanie

Przed przystąpieniem do inwestycji w obligacje na żądanie inwestor musi zrozumieć, że instrumenty te wprowadzają nowy zestaw czynników ryzyka i rozważań w stosunku do normalnych obligacji. Zrozumienie różnicy między wydajnością do terminu zapadalności (YTM) a wydajnością do wezwania (YTC) jest pierwszym krokiem w tym względzie.

Normalne obligacje są kwotowane na podstawie ich YTM, która jest oczekiwaną stopą zwrotu z odsetek i ostatecznym zwrotem kapitału. YTC jest podobny, ale uwzględnia oczekiwaną stopę zwrotu tylko w przypadku wezwania obligacji. Ryzyko, że obligacja może zostać odwołana, stwarza kolejne znaczące ryzyko dla inwestorów: ryzyko reinwestycji.

Ryzyko reinwestycji, choć proste do zrozumienia, ma głębokie konsekwencje. Weźmy na przykład dwie 30-letnie obligacje wyemitowane przez firmy o jednakowej zdolności kredytowej. Załóżmy, że Firma A emituje normalne obligacje z YTM 7%, a Firma B emituje wymagalne obligacje z YTM 7, 5% i YTC 8%. Na powierzchni wiązanie obligacji firmy B wydaje się najbardziej atrakcyjne ze względu na wyższe YTM i YTC.

Załóżmy teraz, że stopy procentowe spadną w ciągu pięciu lat, aby Firma B mogła wyemitować normalną 30-letnią obligację przy zaledwie 3%. Co zrobiłaby firma? Najprawdopodobniej wycofałby swoje obligacje i wyemitował nowe obligacje po niższej stopie procentowej. Ludzie, którzy zainwestowali w obligacje na żądanie Firmy B, byliby teraz zmuszeni do reinwestowania kapitału po znacznie niższych stopach procentowych.

W tym przykładzie prawdopodobnie lepiej byłoby kupować normalne obligacje Firmy A i utrzymywać je przez 30 lat. Z drugiej strony, gdyby stopy pozostały takie same lub wzrosły, inwestorowi byłoby lepiej dzięki obligacjom na żądanie Firmy B.

Oprócz ryzyka stopy reinwestycji inwestorzy muszą również zrozumieć, że ceny rynkowe obligacji na żądanie zachowują się inaczej niż normalne obligacje. Zazwyczaj wraz ze spadkiem stóp ceny obligacji rosną, ale nie jest tak w przypadku obligacji na żądanie. Zjawisko to nazywa się kompresją cen i jest integralnym aspektem zachowania obligacji na żądanie.

Ponieważ zwykłe obligacje mają ustalony okres użytkowania, inwestorzy mogą założyć, że odsetki będą kontynuowane do terminu wymagalności i odpowiednio wycenią te płatności. Dlatego wraz ze spadkiem stóp płatności z czasem stają się coraz bardziej wartościowe, a cena obligacji rośnie.

Ponieważ jednak można odwołać wymagalne obligacje, przyszłe płatności odsetek są niepewne. Tak więc, im bardziej spadają stopy procentowe, tym mniej prawdopodobne stają się przyszłe płatności odsetkowe, ponieważ prawdopodobieństwo, że emitent wezwie wzrost obligacji. W związku z tym wzrost wartości ceny jest ogólnie ograniczony w przypadku obligacji na żądanie, co stanowi kolejną kompromis w przypadku otrzymania od emitenta stopy procentowej wyższej niż normalna.

Czy obligacje na żądanie są dobrym dodatkiem do portfela?

Podobnie jak w przypadku każdego instrumentu inwestycyjnego, obligacje na żądanie mają miejsce w zdywersyfikowanym portfelu. Inwestorzy muszą jednak pamiętać o swoich wyjątkowych cechach i formułować odpowiednie oczekiwania.

Nie ma bezpłatnego lunchu, a wyższe odsetki otrzymane za obligacje na żądanie wiążą się z ceną ryzyka stopy reinwestycji i zmniejszonym potencjałem wzrostu cen. Ryzyko to wiąże się jednak ze spadkiem stóp procentowych i sprawia, że ​​obligacje na żądanie są jednym z wielu narzędzi pozwalających inwestorom wyrazić swoje taktyczne poglądy na temat rynków finansowych. (Więcej informacji na temat praktyk dywersyfikacji inwestycji można znaleźć w części Osiąganie optymalnej alokacji aktywów).

Zakłady na stopy procentowe przy wyborze obligacji na żądanie

Efektywne taktyczne wykorzystanie obligacji na żądanie zależy od tego, jak postrzegamy przyszłe stopy procentowe. Należy pamiętać, że obligacja na żądanie składa się z dwóch podstawowych składników, normalnej obligacji i wbudowanej opcji kupna na stopy procentowe.

Jako nabywca obligacji zasadniczo obstawiasz, że stopy procentowe pozostaną takie same lub wzrosną. Jeśli tak się stanie, wówczas przez cały okres trwania obligacji uzyskasz korzyść wyższą niż normalna stopa procentowa, ponieważ emitent nigdy nie będzie miał możliwości wycofania obligacji i ponownej emisji długu według niższej stopy.

I odwrotnie, jeśli stopy spadną, twoja obligacja zyska na wartości mniejszej niż normalna i może nawet zostać odwołana. Gdyby tak się stało, w krótkim okresie skorzystałbyś z wyższej stopy procentowej, ale musiałbyś ponownie zainwestować swoje aktywa według niższych obowiązujących stóp.

Dolna linia

Zasadą ogólną przy inwestowaniu jest dywersyfikacja aktywów w jak największym stopniu. Obligacje na żądanie oferują jedno narzędzie do nieznacznego zwiększenia stopy zwrotu w całym portfelu o stałym dochodzie, ale robią to z dodatkowym ryzykiem i stanowią zakład przeciwko niższym stopom procentowym. Te atrakcyjne krótkoterminowe zyski mogą w długim okresie kosztować Cię.