Handel gotówką i transportem
Handel gotówką i realizacją jest strategią arbitrażową, w której wykorzystuje się błędne wyceny między aktywem bazowym a odpowiadającym mu instrumentem pochodnym. Kluczem do rentowności jest ostateczna korekta tego błędnego wyceny.
Zrozumienie handlu gotówką i transportem
Transakcje typu cash-and-carry (czasami określane jako „carry trade”) to strategia handlowa, którą inwestor może wykorzystać, aby wykorzystać rozbieżności cen rynkowych. Zazwyczaj pociąga to za sobą długą pozycję w papierach wartościowych lub towarze, jednocześnie sprzedając powiązany instrument pochodny, w szczególności poprzez zwarcie kontraktu futures lub opcji.
Zakupiony papier wartościowy lub towar jest przechowywany do daty dostawy kontraktu i służy do pokrycia zobowiązania z tytułu krótkiej pozycji. Sprzedając kontrakt futures, inwestor zajął krótką pozycję i wie, ile będzie zarabiać w dniu dostawy i koszt zabezpieczenia ze względu na element długiej pozycji transakcji gotówkowej. Na przykład w przypadku obligacji inwestor otrzymuje płatności kuponowe od kupionej obligacji, a także wszelkie dochody z inwestycji uzyskane z inwestowania kuponów, a także z góry określoną przyszłą cenę na przyszłą datę dostawy.
Koncepcja transakcji typu cash and carry jest raczej prosta.
- Inwestor identyfikuje dwa papiery wartościowe, które są wyceniane względem siebie, na przykład natychmiastowa cena ropy naftowej i cena futures ropy naftowej, co stanowi okazję do arbitrażu.
- Inwestor musi najpierw kupić spotową ropę i sprzedać kontrakt futures na ropę, a następnie utrzymywać lub „przenosić” kontrakt spot na ropę aż do wygaśnięcia kontraktu futures na ropę, w którym to czasie inwestor dostarcza ropę na rynku spot.
- Niezależnie od tego, jaka jest cena dostawy, zysk jest zapewniony, jeżeli i tylko wtedy, gdy cena zakupu spotowej ropy PLUS PLUS koszt przeniesienia jest MNIEJSZY od ceny, po której pierwotnie sprzedano kontrakt futures na ropę.
Strategia ta jest powszechnie znana jako handel bazowy. Często transakcje typu carry są wdrażane w celu wykorzystania implikowanych stóp procentowych generowanych z pozycji, które mogą okazać się bardziej korzystne niż zaciąganie pożyczek lub udzielanie pożyczek tradycyjnymi kanałami.
Kluczowe dania na wynos
- Handel gotówką i realizacją jest strategią arbitrażową, w której wykorzystuje się błędne wyceny między aktywem bazowym a odpowiadającym mu instrumentem pochodnym.
- Inwestor zwykle zajmuje długą pozycję w składniku aktywów, jednocześnie sprzedając powiązany instrument pochodny, w szczególności poprzez zwarcie kontraktu futures lub opcji.
- Zysk jest zapewniony, jeżeli i tylko wtedy, gdy cena zakupu spotowej ropy PLUS PLUS koszt przeniesienia jest MNIEJSZY od ceny, po której pierwotnie sprzedano kontrakt futures na surowiec.
Przykład handlu gotówkowego
Załóżmy, że aktywa są obecnie w cenie 100 USD, a miesięczny kontrakt futures kosztuje 104 USD. Ponadto miesięczne koszty bilansowe, takie jak koszty przechowywania, ubezpieczenia i finansowania tego składnika aktywów, wynoszą 2 USD. W takim przypadku trader lub arbiter kupiłby składnik aktywów (otworzył długą pozycję) za 100 USD i jednocześnie sprzedałby miesięczny kontrakt futures (zainicjował krótką pozycję) za 104 USD. Koszt zakupu i utrzymania aktywów wynosi 102 USD, ale inwestor zablokował już sprzedaż za 104 USD . Inwestor przenosiłby wówczas ten składnik aktywów do daty wygaśnięcia kontraktu futures i dostarczał go zgodnie z umową, zapewniając w ten sposób zysk arbitrażowy lub zysk pozbawiony ryzyka w wysokości 2 USD.
Negatywny handel podstawami
Pojęcie to można przenieść na rynek kredytowych instrumentów pochodnych, gdzie podstawa (różnica między natychmiastową ceną gotówkową towaru a jego ceną futures) reprezentuje różnicę w spreadach między swapami ryzyka kredytowego (CDS) a obligacjami dla tego samego emitenta długu i przy podobnych, jeśli nie dokładnie równe, dojrzałości. W tym przypadku strategia nazywana jest handlem o ujemnej podstawie. (Na rynku kredytowych instrumentów pochodnych podstawa może być dodatnia lub ujemna; podstawa ujemna oznacza, że spread CDS jest mniejszy niż spread obligacji.) Transakcja zwykle odbywa się za pomocą obligacji, które są notowane według wartości nominalnej lub z dyskontem, i pojedynczo -nazwa CDS (w przeciwieństwie do indeksu CDS) o terminie zapadalności równym terminowi zapadalności obligacji. (Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Uzyskiwanie pozytywnych wyników dzięki transakcjom o ujemnej podstawie .)
Transakcje typu cash-and-carry za pomocą opcji
Na rynku opcji przykładem transakcji carry jest spread box. W tym przypadku trader skraca syntetyczny instrument bazowy (sprzedaż połączenia i kupowanie opcji sprzedaży po tym samym terminie wygaśnięcia i wykonania) po jednej cenie wykonania i długo syntetyczny instrument bazowy po wyższej cenie wykonania (lub odwrotnie). Różnica w cenie spreadu pudełkowego od różnicy między cenami wykonania to carry. Na przykład, jeśli inwestor wykonuje transakcję przeniesienia przy użyciu spreadu skrzynkowego w S&P 500 z 1000 i 2000 strajków, jeśli spread kosztuje 1050 USD, 50 USD stanowi stopę procentową związaną z kosztem przeniesienia.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.