Odroczone koszty akwizycji (DAC)
Odroczone koszty akwizycji (DAC), zwykle stosowane w branży ubezpieczeniowej, mają miejsce wtedy, gdy firma odracza koszty sprzedaży związane z pozyskaniem nowego klienta w okresie obowiązywania umowy ubezpieczenia.
Kluczowe dania na wynos
- Odroczone koszty akwizycji (DAC) mają miejsce, gdy firma odracza koszty związane z pozyskaniem nowego klienta w okresie obowiązywania umowy ubezpieczenia.
- Korzystanie z tej metody rachunkowości ma tendencję do zmniejszania obciążenia polityki w pierwszym roku i zapewnia bardziej płynny model zarobków.
- DAC jest aktywowany jako składnik wartości niematerialnych w celu dopasowania kosztów do powiązanych przychodów.
- Firmy mogą jedynie odraczać koszty związane z udanym umieszczeniem nowej firmy i nie mogą amortyzować wszystkich kosztów zaplecza.
Zrozumienie odroczonych kosztów akwizycji (DAC)
Firmy ubezpieczeniowe ponoszą duże koszty początkowe przy wydawaniu nowej działalności, w tym prowizje za polecenia skierowane do zewnętrznych dystrybutorów i brokerów, koszty ubezpieczenia i koszty leczenia. Często koszty te mogą przekraczać składki płacone we wczesnych latach różnych rodzajów planów ubezpieczeniowych.
Wdrożenie DAC umożliwia towarzystwom ubezpieczeniowym stopniowe rozkładanie tych kosztów w miarę uzyskiwania przychodów. Korzystanie z tej metody rachunkowości ma tendencję do zmniejszania obciążenia polityki w pierwszym roku i zapewnia bardziej płynny model zarobków.
Od 2012 r. Ubezpieczyciele byli zobowiązani do przestrzegania nowej zasady Federalnej Rady Standardów Rachunkowości (FASB), „Rachunkowości kosztów związanych z nabywaniem lub odnawianiem umów ubezpieczenia” lub ASU 2010-26. FASB pozwala firmom na kapitalizację tych kosztów i amortyzację ich w czasie, co oznacza, że są one rejestrowane raczej jako aktywa niż wydatki i mogą być spłacane stopniowo.
Ważny
DAC jest traktowany jako składnik aktywów w bilansie i amortyzowany przez okres obowiązywania umowy ubezpieczenia, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP).
FASB wymaga, aby spółki amortyzowały salda „na stałym poziomie” przez oczekiwany okres obowiązywania umów. W przypadku nieoczekiwanego rozwiązania umowy FASB decyduje, że DAC musi zostać odpisany, ale nie podlega testowi na utratę wartości, co oznacza, że składnik aktywów nie jest mierzony, aby sprawdzić, czy nadal jest wart kwoty podanej w bilansie.
Amortyzacja DAC
DAC stanowi „nieodzyskiwaną inwestycję” w wydanych polisach i dlatego jest aktywowany jako składnik wartości niematerialnych w celu dopasowania kosztów do powiązanych przychodów. Z czasem koszty akwizycji ujmowane są jako koszt, który zmniejsza aktywa DAC. Proces ujmowania kosztów w rachunku zysków i strat jest znany jako amortyzacja i odnosi się do amortyzacji lub zmniejszenia aktywów DAC na przestrzeni wielu lat.
Amortyzacja wymaga podstawy, która określa, ile DAC należy zamienić w koszt dla każdego okresu obrachunkowego. Podstawa amortyzacji różni się w zależności od klasyfikacji Federalnych Standardów Rachunkowości (FAS):
- FAS 60 / 97LP - składki
- FAS 97 - Szacowane zyski brutto (EGP)
- FAS 120 - Szacowane marże brutto (NWZ)
Zgodnie z FAS 60 założenia są „zablokowane” w kwestii polityki i nie można ich zmienić. Jednak zgodnie z FAS 97 i 120 założenia opierają się na szacunkach, które można w razie potrzeby ponownie dostosować. Amortyzacja DAC opiera się na szacunkowych marżach brutto, a stopa procentowa jest stosowana do DAC w oparciu o zwrot z inwestycji.
Wymagania dotyczące odroczonych kosztów akwizycji (DAC)
Przed wprowadzeniem ASU 2010-26, DAC było niejasno opisane jako koszty, które „różnią się i są głównie związane z nabywaniem umów ubezpieczenia”. To spowodowało, że firmy miały trudne zadanie zinterpretowania, które wydatki kwalifikują się do odroczenia i często powodowały szeroka gama firm ubezpieczeniowych w celu sklasyfikowania większości swoich kosztów jako DAC.
Później FASB doszedł do wniosku, że księgowość DAC była nadużywana i udzielił odpowiedzi w postaci bardziej przejrzystych wytycznych. ASU 2010-26 towarzyszyły dwie ważne zmiany w celu spełnienia kryteriów kapitalizacji:
- Firmy mogą jedynie odraczać koszty związane z udanym umieszczeniem nowej firmy, a nie wszystkie wydatki związane ze sprzedażą.
- Tylko część kosztów zaplecza bezpośrednio związanych z przychodami można uznać za aktywa DAC.
Przykłady kosztów podlegających odroczeniu obejmują:
- Prowizje przekraczające prowizje ostateczne
- Koszty ubezpieczenia
- Koszty wystawienia polisy