Premia za ryzyko kapitałowe
Premia za ryzyko cen akcji odnosi się do nadwyżki zwrotu z inwestycji na giełdzie w stosunku do stopy wolnej od ryzyka. Ta nadwyżka zwrotu rekompensuje inwestorom podjęcie stosunkowo większego ryzyka inwestycji kapitałowych. Wysokość premii zmienia się w zależności od poziomu ryzyka w danym portfelu, a także zmienia się w czasie wraz ze zmianami ryzyka rynkowego. Z reguły inwestycje wysokiego ryzyka rekompensowane są wyższą składką.
1:38Premia za ryzyko kapitałowe
PRZEŁAMANIE Premii za ryzyko kapitałowe
Premia za ryzyko cen akcji oparta jest na zasadzie kompromisu ryzyko-nagroda. Jako wielkość wybiegająca w przyszłość premia za ryzyko kapitałowe jest teoretyczna i nie można jej dokładnie poznać, ponieważ nikt nie wie, jak dany zapas, koszyk akcji lub cały rynek akcji będą w przyszłości funkcjonować. Można ją oszacować jako wielkość wsteczną, obserwując wyniki rynku papierów wartościowych i obligacji skarbowych w określonym okresie czasu, na przykład od 1970 r. Do chwili obecnej. Szacunki różnią się jednak znacznie w zależności od ram czasowych i metody obliczania.
Niektórzy ekonomiści twierdzą, że chociaż niektóre rynki w pewnych okresach mogą wykazywać znaczną premię za ryzyko kapitałowe, nie jest to w rzeczywistości koncepcja ogólna. Twierdzą, że zbyt duży nacisk na konkretne przypadki - np. Giełdę amerykańską w ostatnim stuleciu - sprawił, że osobliwość statystyczna wydaje się prawem gospodarczym. Na przykład kilka giełd upadło na przestrzeni lat, więc skupienie się na historycznie wyjątkowym rynku amerykańskim może zniekształcić obraz. To skupienie jest znane jako nastawienie na przetrwanie.
Szacunki premii za ryzyko kapitałowe
Większość ekonomistów zgadza się, że koncepcja premii za ryzyko kapitałowe jest aktualna: w dłuższej perspektywie rynki rekompensują inwestorom więcej za podjęcie większego ryzyka inwestowania w akcje. Jak dokładnie obliczyć tę premię jest kwestionowana. Badanie ekonomistów akademickich daje średni zakres 3–3, 5% dla horyzontu rocznego i 5–5, 5% dla horyzontu 30-letniego. Tymczasem dyrektorzy finansowi szacują premię na 5, 6% w stosunku do bonów skarbowych (zobowiązania dłużne rządu Stanów Zjednoczonych o terminie zapadalności krótszym niż jeden rok) i 3, 8% w stosunku do obligacji skarbowych (terminy zapadalności dłuższe niż 10 lat).
Druga połowa XX wieku charakteryzowała się względnie wysoką premią za ryzyko kapitałowe, przekraczającą 8% według niektórych obliczeń, w porównaniu z nieco poniżej 5% w pierwszej połowie wieku. Biorąc pod uwagę, że wiek zakończył się u szczytu bańki internetowej, jednak to dowolne okno może nie być idealne.
Obliczanie premii za ryzyko kapitałowe
Aby obliczyć premię za ryzyko kapitałowe, możemy zacząć od modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM), który zwykle jest zapisany:
R a = R f + β a (R m - R f )
gdzie:
R a = oczekiwany zwrot z inwestycji w „a”
R f = stopa zwrotu wolna od ryzyka
β a = beta „a”
R m = oczekiwany zwrot z rynku
W kontekście premii za ryzyko kapitałowe a jest pewnego rodzaju inwestycją kapitałową, taką jak 100 akcji akcji typu blue chip lub zdywersyfikowany portfel akcji. Jeśli mówimy po prostu o giełdzie (a = m), to R a = R m . Współczynnik beta jest miarą zmienności lub ryzyka akcji w porównaniu do rynkowej; zmienność rynku jest konwencjonalnie ustalona na 1, więc jeśli a = m, to β a = β m = 1. R m - R f jest znane jako premia rynkowa; Ra - R f jest premią za ryzyko. Jeżeli a jest inwestycją kapitałową, wówczas Ra - R f jest premią za ryzyko kapitałowe; jeśli a = m, wówczas premia rynkowa i premia za ryzyko cen akcji są takie same.
Równanie premii za ryzyko kapitałowe jest zatem prostą przeróbką CAPM:
Premia za ryzyko kapitałowe = R a - R f = β a (R m - R f )
Podsumowuje to teorię premii za ryzyko kapitałowe, ale w praktyce pojawiają się pytania. Jeśli zamiast obliczać oczekiwane stopy zwrotu, chcemy podłączyć historyczne stopy zwrotu i wykorzystać je do oszacowania przyszłych stóp, obliczenie jest dość proste. Jeśli jednak próbujemy dokonać obliczeń dotyczących przyszłości, pytanie brzmi: jak oszacować oczekiwaną stopę zwrotu?
Jedną z metod jest wykorzystanie dywidend do oszacowania długoterminowego wzrostu przy użyciu przerobionego modelu wzrostu Gordona:
k = D / P + g
gdzie:
k = oczekiwany zwrot, wyrażony w procentach (tę wartość można obliczyć dla Ra lub R m )
D = dywidendy na akcję
P = cena za akcję
g = roczny wzrost dywidend, wyrażony w procentach
Innym jest wykorzystanie wzrostu zysków zamiast wzrostu dywidend. W tym modelu oczekiwany zwrot jest równy stopie zysku, odwrotności wskaźnika P / E.
k = E / P
gdzie:
k = oczekiwany zwrot
E = końcowy dwunastomiesięczny zysk na akcję
P = cena za akcję
Wadą obu tych modeli jest to, że nie uwzględniają wyceny, tzn. Zakładają, że ceny akcji nigdy nie będą prawidłowe. Biorąc pod uwagę, że obserwujemy hossy i załamania na giełdzie w niedawnej przeszłości, ta wada nie jest nieznaczna.
Wreszcie stopa zwrotu wolna od ryzyka jest zwykle obliczana przy użyciu obligacji skarbowych USA, ponieważ mają one znikomą szansę na niewypłacalność. Może to oznaczać bony skarbowe lub obligacje skarbowe. Aby uzyskać rzeczywistą stopę zwrotu, czyli skorygowaną o inflację, najłatwiej jest użyć papierów skarbowych chronionych przed inflacją (TIPS), ponieważ już one uwzględniają inflację. Należy również zauważyć, że żadne z tych równań nie uwzględnia stawek podatkowych, które mogą radykalnie zmieniać zwroty.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.