Badanie rachunku bieżącego w bilansie płatniczym

Bilans płatniczy (BOP) to miejsce, w którym kraje rejestrują swoje transakcje pieniężne z resztą świata. Analiza części rachunku bieżącego BOP danego kraju może dać dobry obraz jego działalności gospodarczej. Obejmuje działalność wokół branż przemysłu, rynku kapitałowego, usług i pieniędzy wpływających do kraju z innych rządów lub przekazów pieniężnych.

Obliczenie salda rachunku bieżącego kraju (CAB) powie nam, czy ma deficyt czy nadwyżkę. Jeśli występuje deficyt, czy oznacza to, że gospodarka jest słaba? Czy nadwyżka automatycznie oznacza, że ​​gospodarka jest silna? Niekoniecznie. Ważne jest, aby spojrzeć na wszystkie czynniki związane z analizą rachunku bieżącego na BOP danego kraju.

Podstawowe elementy rachunku bieżącego

Patrząc na rachunek bieżący danego kraju, ważne jest, aby zrozumieć cztery podstawowe elementy, które się do niego uwzględniają: towary, usługi, dochód i transfery bieżące.

Deficyt na rachunku bieżącym

1. Towary: mają one charakter ruchomy i fizyczny, a transakcję należy zarejestrować jako „towar”, zmiana własności z lub na rezydenta (w kraju lokalnym) na lub z nierezydenta (w obcym kraju) musi mieć miejsce. Dobra ruchome obejmują towary ogólne, towary używane do przetwarzania innych towarów oraz złoto niemonetarne. Eksport jest oznaczony jako kredyt (przychodzące pieniądze), a import jako debet (pieniądze wychodzące).
2. Usługi: Transakcje te wynikają z działań niematerialnych, takich jak transport, usługi biznesowe, turystyka, tantiemy lub licencje. Jeśli pieniądze są płacone za usługę, są rejestrowane jako import (obciążenie). Otrzymane pieniądze są rejestrowane jako eksport (kredyt).
3. Dochód: Dochód to przychód (kredyt) lub wypłata (debet) kraju z pensji, inwestycji portfelowych (na przykład w formie dywidend), inwestycji bezpośrednich lub innych inwestycji. Razem towary, usługi i dochód zapewniają gospodarce paliwo do funkcjonowania. Oznacza to, że pozycje w tych kategoriach są rzeczywistymi zasobami, które są przekazywane do i z kraju w celu produkcji gospodarczej.
4. Transfery bieżące: transfery bieżące to transfery jednostronne, których nic nie otrzymano w zamian. Należą do nich przekazy pracownicze, darowizny, pomoc i dotacje, oficjalna pomoc i emerytury. Ze względu na swój charakter transfery bieżące nie są uważane za rzeczywiste zasoby, które wpływają na produkcję ekonomiczną.

Wzór na saldo rachunku bieżącego

Teraz, gdy omówiliśmy cztery podstawowe elementy, możemy spojrzeć na równanie matematyczne, które pozwala nam określić CAB. Mówi nam, czy na rachunku bieżącym jest deficyt czy nadwyżka (czy ma więcej kredytu czy debetu). Pomoże nam to zrozumieć, skąd mogą wynikać rozbieżności i jak zrestrukturyzować zasoby, aby umożliwić lepiej funkcjonującą gospodarkę.

CAB = (X − M) + (NY + NCT) gdzie: X = Eksport dóbr i usług M = Import dóbr i usługNY = Dochód netto za granicą \ początek {wyrównany} i CAB = (XM) + (NY + NCT) \ \ & \ textbf {gdzie:} \\ & X = \ text {Eksport towarów i usług} \\ & M = \ text {Import towarów i usług} \\ & NY = \ text {Dochód netto za granicą} \\ & NCT = \ tekst {Transfery bieżące netto} \ end {wyrównane} CAB = (X-M) + (NY + NCT) gdzie: X = Eksport towarów i usług M = Import towarów i usługNY = Dochód netto za granicą

Co oznacza CAB?

Teoretycznie CAB powinna wynosić zero, ale w prawdziwym świecie jest to nieprawdopodobne. Jeśli rachunek bieżący ma nadwyżkę lub deficyt, mówi nam coś o rządzie i stanie danej gospodarki, zarówno na własną rękę, jak i na tle innych rynków światowych.

Nadwyżka wskazuje na gospodarkę, która jest wierzycielem netto reszty świata. Oznacza to, że kraj prawdopodobnie zapewnia bogactwo zasobów innym gospodarkom i jest w zamian winien pieniądze. Zapewniając te zasoby za granicą, kraj z nadwyżką CAB daje innym gospodarkom szansę na zwiększenie wydajności przy jednoczesnym deficycie. Nazywa się to finansowaniem deficytu.

Deficyt CAB odzwierciedla rząd i gospodarkę, która jest dłużnikiem netto wobec reszty świata. Inwestuje więcej niż oszczędza i wykorzystuje zasoby z innych gospodarek, aby sprostać krajowym potrzebom konsumpcyjnym i inwestycyjnym.

Na przykład gospodarka decyduje, że musi inwestować w przyszłości, aby uzyskać dochód z inwestycji w perspektywie długoterminowej. Zamiast oszczędzania wysyła pieniądze za granicę na projekt inwestycyjny. Oznaczono by to jako obciążenie na rachunku finansowym bilansu płatniczego tego okresu, ale gdy osiągane są przyszłe zwroty, byłyby one ujmowane jako dochód z inwestycji (kredyt) na rachunku bieżącym w sekcji dochodów.

Deficytowi rachunku obrotów bieżących zwykle towarzyszy wyczerpanie aktywów walutowych, ponieważ rezerwy te zostałyby wykorzystane na inwestycje za granicą. Deficyt może również oznaczać zwiększone inwestycje zagraniczne na rynku lokalnym, w którym to przypadku lokalna gospodarka jest zobowiązana do wypłacenia dochodów z inwestycji gospodarki zagranicznej w przyszłości.

Analiza rachunku bieżącego

Ważne jest, aby zrozumieć, skąd pochodzi deficyt lub nadwyżka CAB. Analizując to, należy sprawdzić, co napędza dodatkowy kredyt lub debet i co robi się, aby przeciwdziałać skutkom.

W zależności od etapu wzrostu gospodarczego kraju, jego celów i, oczywiście, realizacji programu gospodarczego, stan rachunku obrotów bieżących zależy od cech danego kraju. Na przykład nadwyżka finansowana z darowizny może nie być najrozsądniejszym sposobem prowadzenia gospodarki.

Deficyt między eksportem a importem towarów i usług łącznie - inaczej znany jako deficyt bilansu handlowego (BOT) - może oznaczać, że kraj importuje więcej, aby zwiększyć swoją produktywność i ostatecznie zrezygnować z większego eksportu. To z kolei może ostatecznie sfinansować i złagodzić deficyt.

Deficyt może również wynikać ze wzrostu inwestycji z zagranicy i zwiększonego zobowiązania lokalnej gospodarki do wypłacania dochodów z inwestycji (debet pod dochodem na rachunku bieżącym). Inwestycje zagraniczne zwykle mają pozytywny wpływ na lokalną gospodarkę, ponieważ przy rozsądnym wykorzystaniu zapewniają większą wartość rynkową i produkcję dla tej gospodarki w przyszłości. Dzięki temu lokalna gospodarka może ostatecznie zwiększyć eksport i ponownie odwrócić deficyt.

Tak więc deficyt niekoniecznie jest szkodliwy dla gospodarki - szczególnie dla gospodarki w fazie rozwoju lub w trakcie reformy. Czasami gospodarka musi wydawać pieniądze, aby zarabiać, więc celowo generuje deficyt. Jednak gospodarka musi być przygotowana na sfinansowanie tego deficytu za pomocą kombinacji środków, które pomogą zmniejszyć zobowiązania zewnętrzne i zwiększyć kredyty z zagranicy.

Na przykład deficyt na rachunku bieżącym finansowany z krótkoterminowych inwestycji portfelowych lub pożyczek jest bardziej ryzykowny. Jest tak, ponieważ nagłe niepowodzenie na wschodzącym rynku kapitałowym lub nieoczekiwane zawieszenie pomocy zagranicznego rządu, być może z powodu napięć politycznych, spowoduje natychmiastowe zaprzestanie kredytowania na rachunku bieżącym.