Mnożnik fiskalny
Mnożnik fiskalny mierzy wpływ, jaki wzrost wydatków fiskalnych wywrze na krajową produkcję gospodarczą lub produkt krajowy brutto (PKB).
Zrozumienie mnożnika podatkowego
Mnożnik fiskalny jest pomysłem keynesowskim, zaproponowanym po raz pierwszy przez studenta Johna Maynarda Keynesa, Richarda Kahna w artykule z 1931 r. I jest przedstawiony jako stosunek pokazujący związek przyczynowy między zmienną kontrolowaną (zmiany w polityce fiskalnej) a wynikiem (PKB). U podstaw teorii mnożnika fiskalnego leży idea krańcowej skłonności do konsumpcji (MPC), która określa wzrost wydatków konsumpcyjnych, a nie oszczędności, ze względu na wzrost dochodów jednostki, gospodarstwa domowego lub społeczeństwa.
Teoria mnożnika fiskalnego zakłada, że dopóki ogólna RPP danego kraju jest większa od zera, początkowy napływ wydatków rządowych powinien doprowadzić do nieproporcjonalnie większego wzrostu dochodu narodowego. Mnożnik fiskalny wyraża, o ile większy lub, jeżeli bodziec okaże się odwrotny od zamierzonego, mniejszy ogólny wzrost dochodu narodowego niż kwota dodatkowych wydatków. Wzór na mnożnik fiskalny jest następujący:
Mnożnik fiskalny = 11 − MPC gdzie: MPC = Skrajna skłonność do konsumpcji \ początek {wyrównany} i \ text {Mnożnik fiskalny} = \ frac {1} {1 - \ text {MPC}} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {MPC} = \ text {Skrajna skłonność do konsumpcji} \\ \ end {wyrównane} Mnożnik fiskalny = 1 − MPC1 gdzie: MPC = Skrajna skłonność do konsumpcji
Powiedzmy na przykład, że rząd krajowy wprowadza bodziec fiskalny w wysokości 1 miliarda dolarów, a RPP jego konsumenta wynosi 0, 75. Konsumenci, którzy otrzymają początkowy 1 miliard dolarów, zaoszczędzą 250 milionów dolarów i wydadzą 750 milionów dolarów, skutecznie inicjując kolejną, mniejszą rundę bodźców. Odbiorcy 750 milionów dolarów wydadzą 562, 5 miliona dolarów i tak dalej.
Całkowita zmiana dochodu narodowego to początkowy wzrost wydatków rządowych lub „autonomicznych” razy mnożnik fiskalny. Ponieważ krańcowa skłonność do konsumpcji wynosi 0, 75, mnożnik fiskalny wyniósłby cztery. Teoria keynesowska przewidywałaby zatem ogólny wzrost dochodu narodowego o 4 miliardy dolarów w wyniku początkowego bodźca fiskalnego o wartości 1 miliarda dolarów.
Kluczowe dania na wynos
- Mnożnik fiskalny mierzy wpływ, jaki wzrost wydatków fiskalnych wywrze na krajową produkcję gospodarczą lub produkt krajowy brutto (PKB).
- U podstaw teorii mnożnika fiskalnego leży idea krańcowej skłonności do konsumpcji (MPC), która określa wzrost wydatków konsumpcyjnych, a nie oszczędności, ze względu na wzrost dochodów jednostki, gospodarstwa domowego lub społeczeństwa.
- Dowody empiryczne sugerują, że gospodarstwa domowe o niższych dochodach mają wyższe RPP niż gospodarstwa domowe o wyższych dochodach.
Mnożnik fiskalny w realnym świecie
Dowody empiryczne sugerują, że faktyczny związek między wydatkami a wzrostem jest bardziej chaotyczny niż sugerowałaby teoria. Nie wszyscy członkowie społeczeństwa mają tę samą RPP. Na przykład gospodarstwa domowe o niższych dochodach wydają znacznie większy udział w nieoczekiwanych dochodach niż gospodarstwa o wyższych dochodach. RPP zależy również od formy otrzymywania bodźca fiskalnego. Różne polityki mogą zatem mieć drastycznie różne mnożniki fiskalne.
W 2008 r. Mark Zandi, ówczesny główny ekonomista Moody's Economy.com, oszacował następujące mnożniki fiskalne dla różnych opcji polityki, wyrażone jako roczny wzrost realnego PKB na dolara w wysokości wydatków lub spadek dochodów z podatków federalnych:
| Cięcia podatkowe | |
| Bezzwrotna ryczałtowa ulga podatkowa | 1.02 |
| Zwrotna ryczałtowa ulga podatkowa | 1, 26 |
| Tymczasowe obniżki podatków | |
| Wakacje podatkowe od wynagrodzeń | 1.29 |
| Ogólna obniżka podatków | 1, 03 |
| Przyspieszona amortyzacja | 0, 27 |
| Trwałe obniżki podatków | |
| Rozszerzyć alternatywną łatkę minimalnego podatku | 0, 48 |
| Ustaw obniżki podatku dochodowego Busha na stałe | 0, 29 |
| Stałe obniżki podatków od dywidend i zysków kapitałowych | 0, 37 |
| Obniż stawkę podatku od osób prawnych | 0, 30 |
| Wydatki rosną | |
| Przedłuż świadczenia z ubezpieczenia na wypadek bezrobocia | 1, 64 |
| Tymczasowo zwiększaj bony żywnościowe | 1, 73 |
| Udzielać ogólnej pomocy rządom stanowym | 1.36 |
| Zwiększ wydatki na infrastrukturę | 1, 59 |
Zdecydowanie najbardziej skutecznymi opcjami politycznymi, zgodnie z tą analizą, są tymczasowe zwiększenie bonów żywnościowych (1, 73) i rozszerzenie świadczeń z tytułu ubezpieczenia od bezrobocia (1, 64). Obie te polityki są skierowane do grup o niskich dochodach, aw rezultacie o wysokiej krańcowej skłonności do konsumpcji. Natomiast stałe obniżki podatków przynoszące korzyść głównie gospodarstwom domowym o wyższych dochodach mają mnożniki fiskalne poniżej 1: na każdy „wydany” dolar (zrezygnowany z dochodów podatkowych) do realnego PKB dodaje się tylko kilka centów.
Idea mnożnika fiskalnego wpłynęła na woskowanie i zanikanie polityki. Teoria keynesowska miała ogromny wpływ na lata sześćdziesiąte, ale okres stagflacji, którego keynesiści w dużej mierze nie byli w stanie wyjaśnić, spowodował osłabienie wiary w bodźce fiskalne. Od lat 70. wielu decydentów zaczęło faworyzować politykę monetarystyczną, wierząc, że regulacja podaży pieniądza była co najmniej tak samo skuteczna jak wydatki rządowe. Jednak po kryzysie finansowym w 2008 r. Mnożnik fiskalny odzyskał część utraconej popularności. Stany Zjednoczone, które zainwestowały znaczne środki w bodźce fiskalne, odnotowały szybsze i bardziej solidne ożywienie niż Europa, w której środki ratunkowe były warunkiem wstępnym oszczędności budżetowych.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.