Teoria gier i biznes

Teoria gier została kiedyś okrzyknięta rewolucyjnym interdyscyplinarnym fenomenem łączącym psychologię, matematykę, filozofię i wiele innych dziedzin akademickich. Około 20 teoretyków gier otrzymało Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych za ich wkład w dyscyplinę; ale czy poza teorią akademicką teoria gier ma zastosowanie w dzisiejszym świecie?

Tak!

Teoria gier w świecie biznesu

Klasyczny przykład teorii gier w świecie biznesu powstaje, gdy analizuje się środowisko gospodarcze charakteryzujące się oligopolem. Firmy konkurencyjne mają możliwość zaakceptowania podstawowej struktury cen uzgodnionej przez inne firmy lub wprowadzenia niższego harmonogramu cen. Mimo że wspólnym interesem jest współpraca z konkurentami, logiczne myślenie powoduje, że firmy upadają. W rezultacie wszyscy mają się gorzej. Chociaż jest to dość podstawowy scenariusz, analiza decyzji wpłynęła na ogólne otoczenie biznesowe i jest głównym czynnikiem w stosowaniu umów zgodności.

Teoria gier obejmuje wiele innych dyscyplin biznesowych. Od optymalnych strategii kampanii marketingowych po podejmowanie decyzji wojennych, idealną taktykę aukcji i style głosowania - teoria gier zapewnia hipotetyczne ramy z istotnymi implikacjami. Na przykład firmy farmaceutyczne konsekwentnie podejmują decyzje dotyczące natychmiastowego wprowadzenia produktu na rynek i uzyskania przewagi konkurencyjnej nad konkurencją lub przedłużenia okresu testowania leku. Jeśli upadłe przedsiębiorstwo zostanie zlikwidowane, a jego aktywa sprzedane na aukcji, jakie jest idealne podejście do aukcji? Jaki jest najlepszy sposób na uporządkowanie harmonogramów głosowania przez pełnomocników? Ponieważ decyzje te dotyczą wielu podmiotów, teoria gier stanowi podstawę do racjonalnego podejmowania decyzji.

Równowaga Nasha

Równowaga Nasha jest ważnym pojęciem w teorii gier, odnoszącym się do stabilnego stanu w grze, w którym żaden gracz nie może zyskać przewagi poprzez jednostronną zmianę strategii, przy założeniu, że pozostali uczestnicy również nie zmienią swoich strategii. Równowaga Nasha zapewnia koncepcję rozwiązania w grze nie współpracującej. Teorię stosuje się w ekonomii i innych dyscyplinach. Jego nazwa pochodzi od imienia Johna Nasha, który otrzymał Nobla w 1994 roku za swoją pracę.

Jednym z najczęstszych przykładów równowagi Nasha jest dylemat więźnia. W tej grze przesłuchuje się dwóch podejrzanych w oddzielnych pokojach w tym samym czasie. Każdemu podejrzanemu przysługuje kara redukcyjna, jeśli przyzna się do winy i oddaje drugiego podejrzanego. Ważnym elementem jest to, że jeśli obaj się przyznają, otrzymają dłuższy wyrok, niż jeśli żaden z podejrzanych nic nie powie. Matematyczne rozwiązanie przedstawione jako matryca możliwych wyników pokazuje, że logicznie obaj podejrzani przyznają się do popełnienia przestępstwa. Biorąc pod uwagę, że podejrzanym w najlepszym pokoju w drugim pokoju jest przyznanie się, podejrzany logicznie się przyzna. Ta gra ma zatem równowagę Nasha obu podejrzanych przyznających się do zbrodni. Dylemat więźnia jest grą niewspółpracującą, ponieważ podejrzani nie mogą przekazać sobie swoich zamiarów.

Inna ważna koncepcja, gry o sumie zerowej, wynikała również z oryginalnych pomysłów przedstawionych w teorii gier i równowadze Nasha. Zasadniczo wszelkie wymierne korzyści jednej ze stron są równe stratom drugiej strony. Swapy, kontrakty forward, opcje i inne instrumenty finansowe są często określane jako instrumenty o sumie zerowej, wywodzące się z koncepcji, która obecnie wydaje się odległa.