Definicja księgi głównej
Księga główna reprezentuje system prowadzenia danych finansowych firmy z ewidencją kont debetowych i kredytowych potwierdzoną saldem próbnym. Księga główna zawiera rejestr każdej transakcji finansowej, która ma miejsce w trakcie działalności firmy operacyjnej.
W księdze głównej znajdują się informacje o koncie, które są potrzebne do przygotowania sprawozdania finansowego spółki, a dane o transakcjach są posegregowane według rodzaju na konta aktywów, pasywów, kapitału własnego właścicieli, przychodów i wydatków.
1:37Księga główna
Jak działa Księga główna
Księga główna stanowi podstawę systemu wykorzystywanego przez księgowych do przechowywania i organizowania danych finansowych wykorzystywanych do tworzenia sprawozdań finansowych firmy. Transakcje są księgowane na poszczególnych kontach księgi głównej, zgodnie z planem kont firmy.
Transakcje są następnie zamykane lub podsumowywane w księdze głównej, a księgowy generuje saldo próbne, które służy jako raport salda każdego konta księgowego. Bilans próbny jest sprawdzany pod kątem błędów i korygowany poprzez zamieszczenie dodatkowych niezbędnych wpisów, a następnie korygowane saldo próbne jest wykorzystywane do generowania sprawozdań finansowych.
Jak działa księga główna z rachunkowością podwójnego zapisu
Księga główna jest stosowana przez firmy, które stosują metodę podwójnego zapisu księgowego, co oznacza, że każda transakcja finansowa dotyczy co najmniej dwóch kont podrzędnych, a każda pozycja ma co najmniej jedną transakcję debetową i jedną kredytową. Transakcje podwójnego zapisu, zwane zapisami księgowymi, są księgowane w dwóch kolumnach, z zapisami debetowymi po lewej stronie i zapisami kredytowymi po prawej stronie, a suma wszystkich zapisów debetowych i kredytowych musi się bilansować.
Równanie rachunkowości, które stanowi podstawę rachunkowości podwójnego zapisu, jest następujące:
Aktywa - Pasywa = kapitał własny \ text {Aktywa} - \ text {Pasywa} = \ text {Kapitał akcjonariusza} Aktywa - pasywa = kapitał własny
Bilans jest zgodny z tym formatem i pokazuje informacje na szczegółowym poziomie konta. Na przykład bilans pokazuje kilka kont aktywów, w tym środki pieniężne i należności, w sekcji aktywów krótkoterminowych.
Metoda księgowania z podwójnym wpisem działa w oparciu o wymóg równania księgowego, aby transakcje zaksięgowane na rachunkach po lewej stronie znaku równości we wzorze były równe sumie transakcji zaksięgowanych na rachunku (lub rachunkach) po prawej stronie. Nawet jeśli równanie jest prezentowane inaczej (np. Aktywa = pasywa + kapitał własny), zawsze obowiązuje zasada bilansowania.
Co mówi księga główna?
Szczegóły transakcji zawarte w księdze głównej są zestawiane i podsumowywane na różnych poziomach w celu uzyskania bilansu próbnego, rachunku zysków i strat, bilansu, rachunku przepływów pieniężnych i wielu innych raportów finansowych. Pomaga to księgowym, zarządowi firmy, analitykom, inwestorom i innym zainteresowanym stronom na bieżąco oceniać wyniki firmy.
Gdy wydatki rosną w danym okresie lub firma rejestruje inne transakcje, które wpływają na jej przychody, dochód netto lub inne kluczowe wskaźniki finansowe, dane ze sprawozdania finansowego często nie mówią całej historii.
W przypadku niektórych rodzajów błędów księgowych konieczne jest powrót do księgi głównej i zagłębienie się w szczegóły każdej zarejestrowanej transakcji, aby zlokalizować problem. Czasami może to obejmować przegląd dziesiątek wpisów do dziennika, ale konieczne jest utrzymanie wiarygodnego, wolnego od błędów i wiarygodnego sprawozdania finansowego firmy.
Kluczowe dania na wynos
- Księga główna stanowi podstawę firmowego systemu księgowania podwójnego zapisu.
- Konta księgi głównej obejmują wszystkie dane transakcji potrzebne do sporządzenia rachunku zysków i strat, bilansu i innych raportów finansowych.
- Transakcje księgi głównej to podsumowanie transakcji dokonanych jako zapisy księgowe na kontach księgi głównej.
- Bilans próbny to raport, który zawiera listę wszystkich kont księgi głównej i ich salda, dzięki czemu korekty są łatwiejsze do sprawdzenia, a błędy łatwiej zlokalizowane.
Przykład transakcji bilansowej
Na przykład, jeśli firma otrzyma płatność od klienta za fakturę w wysokości 200 USD, księgowy firmy powiększy rachunek pieniężny o debet w wysokości 200 USD i dokona wpisu kredytem lub zmniejszeniem kwoty 200 USD do należności. Zaksięgowane kwoty debetowe i kredytowe są równe.
W tym przypadku jedno konto aktywów (gotówka) zostaje zwiększone o 200 USD, a inne konto aktywów (należności) zostaje zmniejszone o 200 USD. Wynik netto jest taki, że zarówno wzrost, jak i spadek wpływają tylko na jedną stronę równania księgowego. Zatem równanie pozostaje w równowadze.
Przykład transakcji rachunku zysków i strat
Rachunek zysków i strat ma własną formułę, którą można zapisać w następujący sposób:
Przychody - wydatki = dochód netto (NI) lub zysk netto \ text {przychód} - \ text {Wydatki} = \ text {dochód netto (NI) lub zysk netto} Przychody - wydatki = dochód netto (NI) lub zysk netto
Transakcja księgowa może mieć wpływ zarówno na bilans, jak i rachunek zysków i strat.
Załóżmy na przykład, że firma rozlicza swojego klienta za 500 USD. Księgowy wprowadziłby tę transakcję do księgi rachunkowej poprzez zaksięgowanie obciążenia (podwyżki) w wysokości 500 USD na należnościach (rachunek aktywów bilansowych) i kredytu (wzrost) w wysokości 500 USD na rachunku dochodów, który jest rachunkiem zysków i strat. Obciążenia i kredyty zwiększają się o 500 USD, a sumy pozostają w równowadze.
Dowiedz się więcej o księdze głównej
Aby uzyskać wgląd w księgi główne, przeczytaj więcej na temat księgowania podwójnego zapisu.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.