Definicja kosztów pierwotnych
Koszty pierwotne to wydatki firmy bezpośrednio związane z materiałami i robocizną wykorzystywaną w produkcji. Odnosi się do kosztów wytworzonego produktu, które są obliczane w celu zapewnienia najlepszej marży zysku dla firmy. Koszt podstawowy oblicza bezpośrednie koszty surowców i robocizny, ale nie uwzględnia kosztów pośrednich, takich jak koszty reklamy i koszty administracyjne.
Wzór na koszt własny to
Koszt pierwotny = Bezpośrednie surowce + Bezpośrednia robota \ text {Koszt pierwotny} = \ text {Bezpośrednie surowce} + \ text {Bezpośrednia robota} Koszt pierwotny = Bezpośrednie surowce + Bezpośrednia robota
1:01Podstawowa cena
Co mówi Ci Koszt własny?
Koszt podstawowy to całkowite koszty bezpośrednie, które mogą być stałe lub zmienne, związane z wytworzeniem przedmiotu na sprzedaż. Firmy używają kosztów pierwotnych jako metody pomiaru całkowitego kosztu nakładów produkcyjnych potrzebnych do wytworzenia danego wyniku. Analizując koszty główne, firma może ustalić ceny, które przynoszą pożądane zyski. Obniżając koszty podstawowe, firma może zwiększyć swój zysk i / lub podciąć ceny konkurentów.
Firmy muszą obliczyć koszt pierwotny każdego wytworzonego produktu, aby mieć pewność, że generują zysk. Osoby prowadzące działalność na własny rachunek, takie jak rzemieślnicy, którzy tworzą i sprzedają meble na zamówienie, często stosują kalkulację kosztów pierwotnych, aby upewnić się, że zarabiają żądaną stawkę godzinową, jednocześnie czerpiąc korzyści z każdego wytworzonego produktu.
Koszty pośrednie, takie jak media, wynagrodzenia kierowników i koszty dostawy nie są wliczone w koszty podstawowe. Jednym z powodów wykluczenia kosztów pośrednich z kalkulacji kosztów pierwotnych jest to, że mogą być trudne do oszacowania i alokacji.
Kluczowe dania na wynos
- Koszt główny to całkowite bezpośrednie koszty produkcji, w tym surowców i robocizny.
- Koszty pośrednie, takie jak media, wynagrodzenia kierowników i koszty dostawy nie są wliczone w koszty podstawowe.
- Firmy muszą obliczyć koszt pierwotny każdego wytworzonego produktu, aby mieć pewność, że generują zysk.
Przykład kosztu własnego
Na przykład wynajęto profesjonalnego stolarza do budowy stołu w jadalni dla klienta. Główne koszty związane z tworzeniem stołu obejmują bezpośrednią robociznę i surowce, takie jak drewno, sprzęt i farba. Materiały bezpośrednio przyczyniające się do produkcji stołu kosztują 200 USD. Stolarz pobiera za robociznę 50 USD za godzinę, a realizacja tego projektu zajmuje trzy godziny. Podstawowy koszt produkcji stołu wynosi 350 USD (200 USD na surowce + 150 USD na robociznę bezpośrednią). Aby wygenerować zysk, cenę stołu należy ustawić powyżej jego kosztu podstawowego.
Weź pod uwagę, że ten sam stolarz tworzy i sprzedaje nowy ręcznie robiony stół za 250 USD. Koszt surowców wyniósł 200 USD, a jego budowa zajęła mu trzy godziny. Bez względu na koszty pracy stolarz osiągnął zysk w wysokości 50 USD. Jeśli jego bezpośrednie koszty pracy wyniosły 15 USD / godzinę, osiągnął skromny wzrost w wysokości 5 USD. Dlatego szczególnie ważne jest, aby osoby prowadzące działalność na własny rachunek stosowały metodę kosztu własnego przy ustalaniu, jaką cenę ustalić dla swoich towarów i usług. Gdyby ten sam rzemieślnik żądał wynagrodzenia za pracę w wysokości 20 USD i zysku w wysokości 100 USD, koszt pierwotny i cena wyniosłyby odpowiednio 260 USD (200 USD za materiały i 60 USD za robociznę) i 360 USD (koszt podstawowy + pożądany zysk).
Różnica między kosztami pierwotnymi a kosztami konwersji
Koszty konwersji są również wykorzystywane do obliczania rentowności na podstawie kosztów produkcji, ale obejmują one bezpośrednią robociznę, a także koszty ogólne ponoszone w związku z przetwarzaniem surowców w produkty gotowe. Koszty ogólne są definiowane jako wydatki, których nie można bezpośrednio przypisać do procesu produkcyjnego, ale są niezbędne do działań, takich jak energia elektryczna lub inne media niezbędne do utrzymania funkcjonowania zakładu produkcyjnego przez cały dzień. Bezpośrednie koszty pracy są takie same, jak stosowane w obliczeniach kosztów pierwotnych.
Koszty konwersji są również stosowane jako miara do oceny wydajności procesów produkcyjnych, ale uwzględniają koszty ogólne pominięte w obliczeniach kosztów pierwotnych. Kierownicy ds. Operacyjnych wykorzystują również koszty konwersji, aby określić, gdzie mogą występować odpady w procesie produkcyjnym.
Ograniczenia kosztu pierwotnego
Ponieważ koszt główny uwzględnia jedynie koszty bezpośrednie, nie uwzględnia on całkowitego kosztu produkcji, a zatem może wprowadzać w błąd, jeżeli koszty pośrednie są stosunkowo duże. Firma prawdopodobnie poniesie kilka innych wydatków, które nie zostaną uwzględnione w obliczeniach kosztów głównych, takich jak wynagrodzenia kierowników lub wydatki na dodatkowe dostawy potrzebne do utrzymania fabryki. Te inne wydatki są uważane za koszty ogólne produkcji i są uwzględniane w obliczeniach kosztu konwersji. Koszt konwersji uwzględnia koszty robocizny i koszty ogólne, ale nie koszty materiałów.
Drugim ograniczeniem kosztu pierwotnego jest dokładne określenie, które koszty produkcji są rzeczywiście bezpośrednie. Istnieje wiele wydatków związanych z produkcją towarów na sprzedaż. Aby dokładnie obliczyć koszt podstawowy towaru, musi istnieć wyraźny podział między tymi wydatkami, które mogą bezpośrednio łączyć się z produkcją każdej jednostki, a tymi, które są wymagane do prowadzenia całej działalności. Konkretne wydatki uwzględnione w kalkulacji kosztów pierwotnych różnią się w zależności od produkowanego produktu.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.