Kontrola ryzyka
Kontrola ryzyka to zestaw metod, za pomocą których firmy oceniają potencjalne straty i podejmują działania w celu ograniczenia lub wyeliminowania takich zagrożeń. Jest to technika wykorzystująca ustalenia z ocen ryzyka, które obejmują identyfikację potencjalnych czynników ryzyka w działalności firmy, takich jak techniczne i nietechniczne aspekty działalności, polityki finansowe i inne kwestie, które mogą mieć wpływ na dobrobyt firmy.
Kontrola ryzyka wprowadza również proaktywne zmiany w celu zmniejszenia ryzyka w tych obszarach. Kontrola ryzyka pomaga zatem firmom ograniczyć utracone aktywa i dochody. Kontrola ryzyka jest kluczowym elementem protokołu zarządzania ryzykiem przedsiębiorstwa (ERM).
Jak działa kontrola ryzyka
Nowoczesne firmy stoją w obliczu różnorodnych przeszkód, konkurentów i potencjalnych zagrożeń. Kontrola ryzyka to oparta na planach strategia biznesowa, której celem jest identyfikacja, ocena i przygotowanie się na wszelkie niebezpieczeństwa, zagrożenia i inne potencjalne katastrofy - zarówno fizyczne, jak i symboliczne - które mogą zakłócać działania i cele organizacji. Podstawowe pojęcia kontroli ryzyka obejmują:
- Unikanie to najlepsza metoda kontroli strat. Na przykład po odkryciu, że substancja chemiczna używana do wytwarzania towarów firmy jest niebezpieczna dla pracowników, właściciel fabryki znajduje bezpieczny substytut chemiczny, który chroni zdrowie pracowników.
- Zapobieganie stratom akceptuje ryzyko, ale próbuje je zminimalizować, a nie wyeliminować. Na przykład zapasy przechowywane w magazynie są podatne na kradzież. Ponieważ nie ma sposobu, aby tego uniknąć, wprowadzono program zapobiegania stratom. Program obejmuje patrolujących ochroniarzy, kamery wideo i zabezpieczone magazyny. Ubezpieczenia to kolejny przykład zapobiegania ryzyku, który jest zlecany stronom trzecim na podstawie umowy.
- Redukcja strat akceptuje ryzyko i dąży do ograniczenia strat w przypadku wystąpienia zagrożenia. Na przykład firma przechowująca łatwopalne materiały w magazynie instaluje najnowocześniejsze tryskacze wodne w celu zminimalizowania szkód w przypadku pożaru.
- Separacja polega na rozproszeniu kluczowych zasobów, tak aby katastroficzne zdarzenia w jednym miejscu wpływały na biznes tylko w tym miejscu. Gdyby wszystkie aktywa były w tym samym miejscu, firma stanęłaby w obliczu poważniejszych problemów. Na przykład firma wykorzystuje zróżnicowaną geograficznie siłę roboczą, aby produkcja mogła być kontynuowana, gdy pojawią się problemy w jednym magazynie.
- Powielanie polega na tworzeniu planu tworzenia kopii zapasowych, często przy użyciu technologii. Na przykład, ponieważ awaria serwera systemu informacyjnego zatrzymałaby działalność firmy, serwer zapasowy jest łatwo dostępny na wypadek awarii serwera podstawowego.
- Dywersyfikacja przydziela zasoby biznesowe do tworzenia wielu linii biznesowych oferujących różnorodne produkty lub usługi w różnych branżach. Znacząca utrata przychodów z jednej linii nie spowoduje nieodwracalnej szkody na dolnej linii spółki. Na przykład, oprócz serwowania jedzenia, w restauracji sklepy spożywcze oferują linię sosów sałatkowych, marynat i sosów.
Żadna technika kontroli ryzyka nie będzie złotą kulą, aby uchronić firmę przed potencjalną szkodą. W praktyce techniki te są stosowane w tandemie w różnym stopniu i zmieniają się wraz ze wzrostem korporacji, zmianami gospodarczymi i zmianami krajobrazu konkurencyjnego.
Kluczowe dania na wynos
- Kontrola ryzyka to zestaw metod, za pomocą których firmy oceniają potencjalne straty i podejmują działania w celu ograniczenia lub wyeliminowania takich zagrożeń. Jest to technika wykorzystująca ustalenia z ocen ryzyka.
- Celem jest identyfikacja i ograniczenie potencjalnych czynników ryzyka w działalności firmy, takich jak techniczne i nietechniczne aspekty działalności, polityki finansowe i inne kwestie, które mogą mieć wpływ na dobrobyt firmy.
- Metody kontroli ryzyka obejmują unikanie, zapobieganie stratom, redukcję strat, separację, powielanie i dywersyfikację.
Przykład kontroli ryzyka
W ramach działań zarządzania ryzykiem w Sumitomo Electric firma opracowała plany ciągłości działania (BCP) w roku budżetowym 2008, aby zapewnić kontynuację podstawowej działalności w przypadku katastrofy. BCP odegrały pewną rolę w reagowaniu na problemy spowodowane trzęsieniem ziemi w Wielkiej Wschodniej Japonii, które miało miejsce w marcu 2011 r. Ponieważ trzęsienie ziemi spowodowało ogromne szkody na niespotykaną skalę, znacznie przewyższając szkody zakładane na BCP, niektóre obszary planów nie osiągnęły ich cele.
W oparciu o wnioski wyciągnięte z reakcji firmy na trzęsienie ziemi, kierownictwo nadal promuje praktyczne ćwiczenia i programy szkoleniowe, potwierdzając skuteczność planów i ulepszając je w razie potrzeby. Ponadto Sumitomo kontynuuje tworzenie systemu radzenia sobie z zagrożeniami, takimi jak wybuchy chorób zakaźnych, w tym wirusa grypy pandemicznej.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.