Czek podróżny
Czek podróżny jest kiedyś popularnym, ale obecnie w dużej mierze przestarzałym środkiem wymiany wykorzystywanym jako alternatywa dla twardej waluty. Produkt jest zwykle używany przez ludzi na wakacjach w obcych krajach. Oferuje bezpieczny sposób podróżowania za granicę bez gotówki. Strona wystawiająca, zazwyczaj bank, zapewnia ochronę przed zagubionymi lub skradzionymi czekami. Od końca lat 80. czeki podróżne coraz częściej wypierają karty kredytowe i przedpłacone karty debetowe.
Kluczowe dania na wynos
- Czeki podróżne są na ogół używane przez osoby podróżujące do innych krajów.
- Są kupowane za ustalone kwoty i mogą być używane do kupowania towarów lub usług lub wymieniane na gotówkę.
- Kiedyś powszechnie stosowane, czeki podróżne zostały dziś w dużej mierze wyparte przez przedpłacone karty debetowe i karty kredytowe, a znalezienie miejsc, które je przyjmą, może być trudne.
Jak działa czek podróżny
Czek podróżny jest podobny do czeku zwykłego, ponieważ ma unikalny numer czeku lub numer seryjny. Gdy klient zgłasza, że czek został skradziony lub zagubiony, firma wystawiająca go anuluje i zapewnia nowy.
Czek podróżny dotyczy stałej kwoty przedpłaconej i działa jak gotówka, więc kupujący może go wykorzystać do zakupu towarów lub usług podczas podróży. Klient może również wymienić czek podróżny na gotówkę. Główne instytucje usług finansowych wystawiają czeki podróżne, a banki i kasy oszczędnościowe je sprzedają, choć ich szeregi znacznie spadły. Często pochodzą z 1% do 2% opłaty za zakup. Firmy, które nadal je wydają, to American Express, Visa i AAA.
American Express, Visa i AAA należą do firm, które nadal wystawiają czeki podróżne.
Występują w kilku ustalonych nominałach w różnych walutach, dzięki czemu są zabezpieczeniem w krajach o zmiennym kursie walutowym i nie mają daty wygaśnięcia. Nie są one powiązane z rachunkiem bankowym lub linią kredytową klienta i nie zawierają danych umożliwiających identyfikację, co eliminuje ryzyko kradzieży tożsamości. Działają za pośrednictwem systemu podwójnego podpisu. Podpisujesz je przy ich zakupie, a następnie podpisujesz je ponownie, gdy je spieniężasz, co ma na celu uniemożliwienie korzystania z nich wszystkim osobom innym niż nabywca.
Wiele banków, hoteli i sprzedawców detalicznych akceptowało je jako gotówkę, chociaż niektóre banki pobierały opłaty za ich wypłatę. Jednak wraz z rosnącym na całym świecie wykorzystaniem kart kredytowych i przedpłaconych kart debetowych - takich jak karta Visa TravelMoney, która oferuje zerową odpowiedzialność za nieautoryzowane użycie - coraz trudniej jest znaleźć instytucje, które dokonają płatności czeków podróżnych.
Historia czeków podróżnych
1 stycznia 1772 r. Londyńska Giełda Kredytowa jako pierwsza firma wystawiła czeki podróżne. W 1874 r. Firma Thomas Cook wydała okólniki, które działały jak czeki podróżne.
James C. Fargo, prezes American Express Company, był bogatym, znanym Amerykaninem, który nie był w stanie zrealizować czeków podczas podróży do Europy w 1890 roku. Pracownik firmy, Marcellus F. Berry, uważał, że rozwiązaniem jest zabieranie pieniędzy za granicę wymagało czeku z podpisem okaziciela i opracowano dla niego produkt. 7 lipca 1891 r. Berry otrzymał prawa autorskie do instrumentu, który nazwał „czekiem podróżnym” i do dziś American Express i Visa nadal używają brytyjskiej pisowni na swoich produktach.