Dwa i dwadzieścia
Dwa i dwadzieścia (lub „2 i 20”) to umowa dotycząca opłat, która jest standardem w branży funduszy hedgingowych i jest również powszechna w przypadku kapitału podwyższonego ryzyka i kapitału prywatnego. Firmy zarządzające funduszami hedgingowymi zazwyczaj pobierają od klientów opłatę za zarządzanie i opłatę za wyniki. „Dwa” oznacza 2% zarządzanych aktywów (AUM) i odnosi się do rocznej opłaty za zarządzanie pobieranej przez fundusz hedgingowy za zarządzanie aktywami. „Dwadzieścia” odnosi się do standardowego wyniku lub opłaty motywacyjnej wynoszącej 20% zysków osiągniętych przez fundusz powyżej określonego z góry poziomu odniesienia. Podczas gdy ten lukratywny system opłat doprowadził do tego, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi staje się niezwykle zamożnych, w ostatnich latach struktura opłat została podważona przez inwestorów i polityków z różnych powodów.
Jak działają dwa i dwadzieścia
2% opłaty za zarządzanie jest wypłacane zarządzającym funduszami hedgingowymi, niezależnie od wyników funduszu. Zarządzający funduszem hedgingowym z 1 mld AUM zarabia rocznie 20 mln USD na opłatach za zarządzanie, nawet jeśli fundusz osiąga słabe wyniki. Opłatę za wyniki w wysokości 20% nalicza się, jeżeli fundusz osiąga poziom wyników przekraczający określony próg bazowy zwany stopą przeszkody. Stopa przeszkodowa może być z góry ustalonym procentem lub może opierać się na wartości odniesienia, takiej jak zwrot z akcji lub indeksu obligacji.
Niektóre fundusze hedgingowe muszą również walczyć z wysokim znakiem wodnym, który ma zastosowanie do ich opłaty za wyniki. Polityka wysokiego znaku wodnego określa, że zarządzający funduszem otrzyma jedynie procent zysków, jeżeli wartość netto funduszu przekroczy jego poprzednią najwyższą wartość. Uniemożliwia to zarządzającemu funduszem wypłacanie dużych kwot za złe wyniki i zapewnia, że wszelkie straty muszą zostać wyrównane przed wypłaceniem opłat za wyniki.
Kluczowe dania na wynos
- Dwa odnoszą się do standardowej opłaty za zarządzanie w wysokości 2% aktywów rocznie, natomiast 20 oznacza opłatę motywacyjną w wysokości 20% zysków powyżej pewnego progu znanego jako stopa przeszkody.
- To lukratywne ustalenie opłat spowodowało, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi stało się multimilionerami, a nawet miliarderami, ale w ostatnich latach było pod ścisłą kontrolą inwestorów i polityków.
- Wysoki znak wodny może mieć zastosowanie do opłaty za wyniki; określa, że zarządzający funduszem otrzyma procent zysków tylko wtedy, gdy wartość netto funduszu przekroczy jego poprzednią najwyższą wartość.
Dwa i dwadzieścia: sumowanie do miliardów
Dziesięciu najlepiej opłacanych zarządzających funduszami hedgingowymi zebrało w 2018 r. 7, 7 mld USD opłat, zwiększając ich łączną wartość netto do 70, 7 mld USD, według Bloomberga. Poniższa tabela pokazuje pięciu największych zarządzających funduszami, którzy najbardziej zarabiali w 2018 r.
| Najlepiej opłacani zarządzający funduszami hedgingowymi w 2018 r | ||
|---|---|---|
| Właściciel | Firma | Całkowity dochód funduszu hedgingowego w 2018 r. (USD) |
| James Simons | Renaissance Technologies | 1 600 000 000 USD |
| Ray Dalio | Bridgewater Associates | 1 260 000 000 $ |
| Ken Griffin | Cytadela | 870 000 000 $ |
| John Overdeck | Two Sigma | 770 000 000 USD |
| David Siegel | Two Sigma | 770 000 000 USD |
Gigantyczne fundusze hedgingowe założone przez tych tytanów funduszy urosły tak duże, że mogą wygenerować setki milionów w samych opłatach za zarządzanie. Ich skuteczne strategie na przestrzeni wielu lat - jeśli nie dziesięcioleci - przyniosły te fundusze miliardy w opłatach za wyniki. Podczas gdy wysokie opłaty pobierane przez zarządzających funduszami hedgingowymi z gwiazdorskiego funduszu hedgingowego mogą być uzasadnione utrzymującymi się lepszymi wynikami, pytanie za miliard dolarów brzmi, czy większość zarządzających funduszami generuje wystarczające zwroty, aby uzasadnić swój model opłat dwu- i dwudziestu.
Czy dwa i dwadzieścia jest uzasadnione?
Jim Simons, najlepiej opłacany menedżer funduszy hedgingowych w ostatnich latach, założył Renaissance Technologies w 1982 roku. Wielokrotnie nagradzany matematyk (i były łamacz kodów NSA), Simons ustanowił Renaissance jako fundusz kwantowy, który wykorzystuje wyrafinowane modele i techniki ilościowe w swoim obrocie strategie. Jeden z najbardziej utytułowanych funduszy hedgingowych na świecie, Renaissance jest najbardziej znany z ogromnych zysków generowanych przez jego flagowy fundusz Medalion. Firma Simons wprowadziła Medalion w 1988 r. I przez następne 30 lat generowała średni roczny zwrot w wysokości około 40%, w tym średni zwrot w wysokości 71, 8% rocznie w latach 1994–2014. Zwroty te wynikają z opłat za zarządzanie Renaissance w wysokości 5% i opłat za wyniki w wysokości 44%. Medalion jest zamknięty dla inwestorów zewnętrznych od 2005 roku i obecnie zarządza pieniędzmi tylko dla pracowników Renaissance. Renaissance miał 57 miliardów dolarów w AUM na czerwiec 2018 r., Więc mimo że Simons ustąpił ze stanowiska w 2010 r., Te nietypowe opłaty powinny nadal przyczyniać się do wzrostu jego wartości netto.
Ale takie gwiezdne wyniki są raczej wyjątkiem niż normą w branży funduszy hedgingowych. Podczas gdy fundusze hedgingowe, z definicji, powinny zarabiać na każdym rynku ze względu na ich zdolność do długich i krótkich transakcji, ich wyniki od lat są opóźnione w stosunku do indeksów akcji. Według dostawcy danych Hedge Fund Research (HFR) w ciągu dziesięciu lat od 2009 do 2018 r. Fundusze hedgingowe uzyskały średni roczny zwrot w wysokości 6, 09 procent, co stanowi mniej niż połowę 15, 82% rocznej stopy zwrotu S&P 500 w tym okresie. W 2018 r. Fundusze hedgingowe zwróciły -4, 07% w porównaniu do całkowitego zwrotu S&P 500 (w tym dywidend) -4, 38%.
Na podstawie danych z HFR analiza przeprowadzona przez CNBC wykazała, że w 2018 r. Po raz pierwszy od 10 lat fundusze hedgingowe przewyższyły S&P 500, choć tylko o bardzo cienką marżę.
Warren Buffett w liście do akcjonariuszy Berkshire Hathaway z lutego 2017 r. Ocenił, że poszukiwanie przez „elitę finansową” - takich jak osoby zamożne, fundusze emerytalne i fundacje, z których wszyscy są typowymi inwestorami funduszy hedgingowych - w celu uzyskania lepszych porad inwestycyjnych spowodował, że w ciągu ostatniej dekady zmarnował ponad 100 miliardów dolarów.
Zaktualizowano dwa i dwadzieścia
Przewlekłe słabe wyniki i wysokie opłaty powodują, że inwestorzy ratują fundusze hedgingowe, a od początku 2016 r. Wycofano 94, 3 mld USD netto. Dobre wyniki większości rynków umożliwiły wzrost aktywów branży funduszy hedgingowych o 78, 8 mld USD w pierwszym kwartale 2019 r. Do 3, 18 USD Według HFR globalne biliony na świecie, około 2% poniżej rekordowego poziomu 3, 24 USD w trzecim kwartale 2018 r.
Rozprzestrzenianie się funduszy hedgingowych, przy czym szacuje się, że obecnie działa ich ponad 11 000 w porównaniu z mniej niż 1000 funduszy sprzed 30 lat, spowodowało również pewną presję na obniżenie opłat. Przeciętny fundusz pobiera obecnie opłatę za zarządzanie w wysokości 1, 5% i 17% opłaty za wyniki, w porównaniu z 1, 6% i 20% 10 lat temu.
Zarządzający funduszami hedgingowymi znajdują się również pod presją polityków, którzy chcą przeklasyfikować opłaty za wyniki jako zwykły dochód do celów podatkowych, a nie zyski kapitałowe. Podczas gdy 2% opłaty za zarządzanie pobierane z opłat zabezpieczających jest traktowane jako zwykły dochód, opłata 20% jest traktowana jako zysk kapitałowy, ponieważ zwroty zazwyczaj nie są wypłacane, ale są traktowane tak, jakby były reinwestowane w środki pieniężne inwestorów funduszu. To „przeniesione oprocentowanie” funduszu umożliwia menedżerom o wysokich dochodach w funduszach hedgingowych, venture capital i private equity opodatkowanie tego strumienia dochodów według stopy zysków kapitałowych wynoszącej 23, 8%, zamiast najwyższej zwykłej stopy wynoszącej 37%. W marcu 2019 r. Demokraci kongresowi przywrócili ustawodawstwo, aby położyć kres niesławnej uldze podatkowej „oprocentowanej”.
Przykład dwóch i dwudziestu
Załóżmy, że hipotetyczny fundusz hedgingowy Peak-to-Trough Investments (PTI) miał 1 mld USD w AUM na początku pierwszego roku i jest zamknięty dla inwestorów. AUM funduszu rośnie do 1, 15 miliarda USD na koniec 1. roku, ale do końca drugiego roku AUM spada do 920 milionów USD, zanim ponownie podskoczy do 1, 25 miliarda USD do końca 3. roku. Jeśli fundusz obciąży standardowe „dwa i dwadzieścia” „całkowite roczne opłaty dokonywane przez fundusz na koniec każdego roku można obliczyć w następujący sposób -
Rok 1 :
Fundusz AUM na początku roku 1 = 1000 mln USD
Fundusz AUM na koniec roku 1 = 1 150 mln USD
Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 23 mln USD
Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu = 150 mln USD x 20% = 30 mln USD
Suma opłat funduszu = 23 mln USD + 30 mln USD = 53 mln USD
Rok 2 :
Fundusz AUM na początku drugiego roku = 1 150 mln USD
Fundusz AUM na koniec roku 2 = 920 mln USD
Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 18, 4 mln USD
Opłata za wyniki = nie płatna, ponieważ nie został przekroczony wysoki znak wodny w wysokości 1150 mln USD
Suma opłat funduszu = 18, 4 mln USD
Rok 3 :
Fundusz AUM na początku roku 3 = 920 mln USD
Fundusz AUM na koniec roku 3 = 1 250 mln USD
Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 25 mln USD
Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu powyżej wysokiego znaku wodnego = 10 mln USD x 20% = 2 mln USD
Suma opłat funduszu = 25 mln USD + 2 mln USD = 27 mln USD
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.