Jaki wpływ ma industrializacja na płace?

Uprzemysłowienie to przekształcenie społeczeństwa z gospodarki rolnej w gospodarkę przemysłową. Uprzemysłowienie ma niezwykle pozytywny wpływ na płace, produktywność, generowanie bogactwa, mobilność społeczną i poziom życia. Podczas uprzemysłowienia wszystkie płace zwykle rosną, chociaż płace niektórych rosną znacznie szybciej niż inne.

Wpływ industrializacji można zrozumieć, analizując dane historyczne lub analizując ich logiczne konsekwencje ekonomiczne. Standard życia, tradycyjnie mierzony jako realny dochód na osobę, wzrasta wykładniczo podczas i po industrializacji.

Płace przed industrializacją

Według naukowców z Minneapolis Fed produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca pozostał zasadniczo niezmieniony od rozwoju społeczeństw rolniczych do 1750 r .; szacują dochód na mieszkańca na 600 $ za ten okres (przy użyciu 1985 dolarów).

W krajach takich jak Japonia, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone - gdzie polityka gospodarcza pozwalała na największą industrializację - dochód na mieszkańca przekroczył 25 000 USD (w 1985 r.) Do 2010 r.

Światowa Organizacja Zdrowia definiuje „absolutne ubóstwo” jako żyjące za mniej niż 2 dolary dziennie, chociaż inne definicje wahają się od 1, 25 do 2, 50 dolara. Zgodnie z tymi standardami przeciętna jednostka w każdym społeczeństwie na świecie żyła w absolutnym ubóstwie do 1750 r.

Praca w życiu agrarnym często wiązała się z pracą tak długo, jak słońce świeciło, tylko się zatrzymywała, ponieważ nie było już światła. Robotnicy często żyli na polecenie swoich władców (bez względu na tytuł). Oczekiwano, że dzieci zaczną pracować w bardzo młodym wieku, a większość ludzi nie mogła zachować owoców swojej pracy. Wydajność była chronicznie niska. Zmieniło się to wraz z rewolucją przemysłową.

Rewolucja przemysłowa

Wielkoskalowa industrializacja rozpoczęła się w Europie i USA pod koniec XVIII wieku po przyjęciu kapitalistycznych zasad ekonomicznych. Pod wpływem takich myślicieli, jak John Locke, David Hume, Adam Smith i Edmund Burke, Anglia stała się pierwszym krajem, który podkreślił indywidualne prawa własności i zdecentralizowane gospodarki.

Zgodnie z tą filozofią, znaną jako klasyczny liberalizm, Anglia doświadczyła najwcześniejszego rozwoju przemysłowego. Niski poziom wydatków publicznych i niski poziom opodatkowania, wraz z końcem ery merkantylistycznej, spowodowały gwałtowny wzrost wydajności. Płace realne w Anglii rosły powoli od 1781 do 1819 r., A następnie podwoiły się w latach 1819–1851.

Według ekonomisty NFR Crafts dochód na osobę wśród najbiedniejszych wzrósł o 70% w Anglii między 1760 a 1860 rokiem. Do tego czasu industrializacja dotarła do większości Europy i USA

Wymiana życia rolnego była dramatyczna. W 1790 r. Rolnicy stanowili 90% siły roboczej w USA. W 1890 r. Liczba ta spadła do 49% pomimo znacznie wyższego poziomu produkcji. Do 1990 r. Rolnicy stanowili zaledwie 2, 6% siły roboczej w USA.

Ekonomika industrializacji

Przed powstaniem klasycznego liberalizmu większość majątku generowanego przez pracownika była opodatkowana. Bardzo niewiele zainwestowano w dobra inwestycyjne, więc wydajność pozostała bardzo niska.

Rozwój kapitału stał się możliwy, gdy osoby prywatne będą mogły inwestować w konkurujące ze sobą korporacje, a przedsiębiorcy będą mogli zwracać się do banków o pożyczki na biznes. Bez nich kupcy nie mogliby pozwolić sobie na wprowadzanie innowacji lub opracowywanie doskonałych dóbr inwestycyjnych. Masowa produkcja doprowadziła do tańszych towarów i większych zysków.

Pracownicy są bardziej produktywni dzięki dobrom inwestycyjnym związanym z industrializacją, a firmy mają motywację, by podnosić płace w kierunku produktu o krańcowych dochodach, gdy konkurują o robotników. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Czy industrializacja jest korzystna dla gospodarki?”)