Jaka jest różnica między ceteris paribus a mutatis mutandis?

Ceteris paribus i mutatis mutandis są frazami łacińskimi powszechnie używanymi jako skrót do wyjaśnienia niektórych idei ekonomii i finansów. Ceteris paribus można przełożyć na „wszystkie inne rzeczy są równe” lub „utrzymywanie innych czynników na stałym poziomie”. Oznacza to, że biorąc pod uwagę wpływ jednej zmiennej ekonomicznej na drugą, wszystkie czynniki, które mogą wpływać na drugą zmienną, są utrzymywane na stałym poziomie. Ma to na celu umożliwienie ekonomistom zrozumienia jednej lub dwóch zmiennych w oderwaniu i jest ono wykorzystywane ze względu na ekstremalną trudność w analizie kilku dynamicznych czynników ekonomicznych jednocześnie. Na przykład zgodnie z prawem popytu i prawem podaży, jeśli cena wołowiny wzrośnie, ceteris paribus, oczekuje się, że popyt na wołowinę spadnie. Jednak bez rozróżnienia zasady ceteris paribus to założenie jest błędne, ponieważ popyt na wołowinę może pozostać stały, ponieważ cena wszystkich dóbr zastępczych, takich jak kurczak, również może wzrosnąć w równym stopniu.

Mutatis mutandis w przybliżeniu tłumaczy się jako „pozwalanie innym rzeczom odpowiednio się zmienić” lub „dokonanie niezbędnych zmian”. Innymi słowy, biorąc pod uwagę wpływ jednej zmiennej ekonomicznej na drugą, inne zmienne, których to dotyczy, również się zmieniają. Ta zasada ekonomiczna kontrastuje z ceteris paribus. Mutatis mutandis jest bardziej złożoną koncepcją niż ceteris paribus, ponieważ obejmuje analizę kilku zmiennych dynamicznych i ich wpływ na siebie razem, a nie w izolacji. Na przykład, badając obecną cenę przedmiotu zakupionego pięć lat temu, koncepcja mutatis mutandis wskazuje, że wzięto pod uwagę wszystkie niezbędne zmiany, takie jak stopa inflacji.

Zasada mutatis mutandis jest jednak częściej stosowana w prawie niż w dziedzinie ekonomii lub finansów. Zwykle stosuje się go przy porównywaniu dwóch lub więcej przypadków lub sytuacji, które wymagają pewnych niezbędnych zmian, które nie wpływają na główny przedmiot problemu, zwłaszcza umów między stronami, które wcześniej zawarły podobne porozumienia. Na przykład umowa odnowienia najmu między wynajmującym a najemcą może zostać sporządzona mutatis mutandis, co oznacza, że ​​odzwierciedla niezbędne zmiany, takie jak podwyżka czynszu. Pojęcie to jest powszechnie stosowane w dokumentach prawnych w celu zwrócenia uwagi na różnice między aktualnym oświadczeniem a jego poprzednią wersją.

Ostatecznie różnica między kontrastującymi zasadami ceteris paribus i mutatis mutandis jest kwestią korelacji w stosunku do związku przyczynowego. Zasada ceteris paribus umożliwia badanie wpływu przyczynowego jednej zmiennej na drugą, przy zachowaniu wszystkich pozostałych czynników wpływających. Jest to zatem pochodna cząstkowa. Mutatis mutandis pozwala na analizę efektu korelacji poprzez analizę wpływu jednej zmiennej na drugą, przy czym inne zmienne zmieniają się zgodnie z nimi. Odpowiednie rozpoznanie dynamicznego charakteru czynników ekonomicznych pomaga narysować szerszy obraz pokazujący, jak zmienne ekonomiczne wpływają na siebie i korelują; jako taki, mutatis mutandis jest uważany za całkowitą pochodną.