Co to jest dobry współczynnik Sharpe'a?

Wskaźnik Sharpe'a to dobrze znana i renomowana miara skorygowanego o ryzyko zwrotu z inwestycji lub portfela, opracowana przez ekonomistę Williama Sharpe'a. Wskaźnik Sharpe'a można wykorzystać do oceny całkowitej wydajności zagregowanego portfela inwestycyjnego lub wyników poszczególnych akcji.

Wskaźnik Sharpe'a pokazuje, jak dobrze radzi sobie inwestycja kapitałowa w porównaniu ze stopą zwrotu z inwestycji wolnej od ryzyka, takiej jak obligacje skarbowe lub bony rządowe USA. Istnieją pewne spory co do tego, czy do obliczeń należy zastosować stopę zwrotu z najkrótszego terminu zapadalności bonów skarbowych, czy też wybrany instrument wolny od ryzyka powinien bardziej odpowiadać długości okresu, w którym inwestor spodziewa się inwestycji kapitałowych.

Kluczowe dania na wynos

• Wskaźnik Sharpe'a pokazuje, jak dobrze radzi sobie inwestycja kapitałowa w porównaniu ze stopą zwrotu z inwestycji wolnej od ryzyka, takiej jak obligacje skarbowe lub bony rządowe USA.
• Aby obliczyć współczynnik Sharpe'a, należy najpierw obliczyć oczekiwany zwrot z portfela inwestycyjnego lub poszczególnych akcji, a następnie odjąć stopę zwrotu wolną od ryzyka.
• Główny problem ze współczynnikiem Sharpe polega na tym, że akcentują go inwestycje, które nie mają normalnego rozkładu zysków.

Obliczanie współczynnika Sharpe'a

Od czasu stworzenia wskaźnika Sharpe'a przez Williama Sharpe'a w 1966 roku, jest to jedna z najczęściej wskazywanych miar zwrotu ryzyka wykorzystywanych w finansach, a znaczną część tej popularności przypisuje się jej prostocie. Wiarygodność tego współczynnika została dodatkowo wzmocniona, gdy profesor Sharpe zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych w 1990 r. Za pracę nad modelem wyceny aktywów kapitałowych (CAPM).

Aby obliczyć współczynnik Sharpe'a, należy najpierw obliczyć oczekiwany zwrot z portfela inwestycyjnego lub poszczególnych akcji, a następnie odjąć stopę zwrotu wolną od ryzyka. Następnie dzielimy tę liczbę przez standardowe odchylenie portfela lub inwestycji. Wskaźnik Sharpe'a można ponownie obliczyć pod koniec roku, aby zbadać rzeczywisty zwrot, a nie oczekiwany zwrot.

Więc co jest uważane za dobry wskaźnik Sharpe'a, który wskazuje na wysoki stopień oczekiwanego zwrotu przy stosunkowo niskim ryzyku?

• Zazwyczaj każdy wskaźnik Sharpe'a większy niż 1, 0 jest uważany przez inwestorów za akceptowalny do dobrego.
• Współczynnik większy niż 2, 0 jest oceniany jako bardzo dobry.
• Stosunek 3, 0 lub wyższy jest uważany za doskonały.
• Stosunek poniżej 1, 0 uważa się za nieoptymalny.

Wzór na współczynnik Sharpe'a to

gdzie: R _p to oczekiwany zwrot z aktywów lub portfela; R _f jest wolną od ryzyka stopą zwrotu; a σ _p jest standardowym odchyleniem zwrotów (ryzyko) składnika aktywów lub portfela.

Ograniczenia współczynnika Sharpe'a

Główny problem ze współczynnikiem Sharpe polega na tym, że akcentują go inwestycje, które nie mają normalnego rozkładu zysków. Ceny aktywów są ograniczone do zera przez zero, ale mają teoretycznie nieograniczony potencjał wzrostu, co sprawia, że ​​ich zwroty są wypaczone lub logarytmiczne, co jest pogwałceniem założeń wbudowanych w współczynnik Sharpe'a, że ​​zwroty z aktywów są zwykle rozdzielane.

Dobry przykład tego można również znaleźć w rozkładzie zysków uzyskanych przez fundusze hedgingowe. Wiele z nich korzysta z dynamicznych strategii handlowych i opcji, które ustępują skośności i kurtozie w ich dystrybucji zwrotów. Wiele strategii funduszy hedgingowych przynosi niewielkie dodatnie zwroty, a sporadycznie duże ujemne. Na przykład prosta strategia sprzedaży opcji „głęboko za pieniądze” zazwyczaj zbiera małe premie i nie wypłaca niczego, dopóki „duży” nie trafi. Do czasu wystąpienia dużej straty strategia ta (błędnie) wykazywałaby bardzo wysoki i korzystny współczynnik Sharpe'a.