Dlaczego większość obligacji jest przedmiotem obrotu na rynku wtórnym „bez recepty”?

Podobnie jak akcje, po emisji na rynku pierwotnym obligacje są przedmiotem obrotu między inwestorami na rynku wtórnym. Jednak w przeciwieństwie do akcji większość obligacji nie jest przedmiotem obrotu na rynku wtórnym za pośrednictwem giełd. Obligacje są raczej sprzedawane bez recepty (OTC). Istnieje kilka powodów, dla których większość obligacji jest przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, ale główną z nich jest ich różnorodność.

Rodzaje zapasów i wpływy

Zapasy mają tylko dwa rodzaje, zapasy zwykłe lub uprzywilejowane i są ograniczone do kilku cech. Z drugiej strony obligacje mają różne cechy, terminy wykupu i rentowności. Rezultatem tej różnorodności jest większa liczba emitentów oraz emisje obligacji o różnych cechach, co utrudnia handel obligacjami na giełdach. Innym powodem, dla którego obligacje są przedmiotem obrotu bez recepty, jest trudność w notowaniu bieżących cen.

Na ceny akcji mają wpływ wydarzenia informacyjne, wskaźnik P / E firmy, a ostatecznie podaż i popyt na akcje, które znajdują odzwierciedlenie w dziennej cenie akcji. Natomiast na ceny obligacji wpływ mają zmieniające się stopy procentowe i ratingi kredytowe. Ponieważ czas wymiany pomiędzy emisjami może trwać tygodnie, a nawet miesiące, trudno jest podać aktualne ceny poszczególnych emisji obligacji, co utrudniłoby handel obligacjami na giełdzie.

Jakie rodzaje obligacji są przedmiotem obrotu bez recepty?

Większość obligacji korporacyjnych emitowanych przez prywatne i publiczne korporacje jest przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, a nie na giełdach. Ponadto wiele transakcji dotyczących obligacji będących przedmiotem obrotu giełdowego odbywa się za pośrednictwem rynków pozagiełdowych.

Obligacje korporacyjne są emitowane przez firmy w celu pozyskania kapitału na sfinansowanie różnych wydatków. Są atrakcyjne dla inwestorów, ponieważ zapewniają znacznie wyższą rentowność niż obligacje emitowane przez rząd. Jednakże tej wyższej wydajności towarzyszy większe ryzyko. Inwestycje w obligacje korporacyjne pochodzą przede wszystkim z funduszy emerytalnych, funduszy inwestycyjnych, banków, towarzystw ubezpieczeniowych i inwestorów indywidualnych.

Obligacje będące przedmiotem obrotu na rynkach pozagiełdowych są najbardziej korzystne pod względem zapewnianej płynności. Płynność ta zapewnia wystarczającą ochronę inwestorom, którzy chcą sprzedać obligacje przed terminem zapadalności. Wraz z tą płynnością, obligacje korporacyjne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zapewniają stały strumień dochodów i bezpieczeństwo, ponieważ są oceniane na podstawie historii kredytowej firmy emitującej.

Jednak obligacje te nie są doskonałymi inwestycjami i wiążą się z dużym ryzykiem, takim jak ryzyko kredytowe i ryzyko kupna. Ryzyko kredytowe może powstać, gdy emitent nie jest w stanie utrzymać płatności z tytułu obligacji lub gdy korporacja ratingowa obniża rating kredytowy emitenta. Ryzyko połączenia występuje, gdy emitent wykupi emisję przed terminem zapadalności, pozostawiając inwestorowi mniej korzystne możliwości inwestowania.

Dlaczego transakcje OTC mogą być postrzegane jako kontrowersyjne

Wielu analityków i ekspertów twierdzi, że transakcje pozagiełdowe (OTC) i instrumenty finansowe, zwłaszcza instrumenty pochodne, zwiększają ryzyko systematyczne. W szczególności obawy związane z ryzykiem kontrahenta wzrosły w następstwie kryzysu finansowego w latach 2007–2009, gdy swapy na zwłokę w spłacie kredytu na rynku instrumentów pochodnych były w dużej mierze obwiniane za ogromne straty w sektorze finansowym.

Transakcje na rynkach finansowych są organizowane na giełdach, takich jak New York Stock Exchange i Nasdaq, lub są dostępne bez recepty. Transakcje pozagiełdowe są zawierane bezpośrednio między dwiema stronami i nie są nadzorowane ani nie podlegają zasadom dużych giełd. Transakcje pozagiełdowe obejmują wszystkie rodzaje aktywów widoczne na giełdach, w tym towary, akcje i instrumenty dłużne.

Instrumenty pochodne mogą być tworzone z dowolnego składnika aktywów i reprezentują wyłącznie kontrakty oparte na wartości bazowych aktywów finansowych. Kontrakty futures, kontrakty forward, opcje i swapy są instrumentami pochodnymi. Handel instrumentami pochodnymi stanowi dużą część rynków światowych i jest coraz bardziej rozpowszechniony ze względu na ulepszenia technologii komputerowej.

Kontrowersje dotyczące transakcji pozagiełdowych dotyczą braku nadzoru i informacji. Duże giełdy mają dużą motywację do kontrolowania i regulowania transakcji odbywających się na ich zegarku. Inwestorzy OTC w większym stopniu zwracają uwagę na siebie. To powiedziawszy, ryzyko straty finansowej jest również bardzo realne na giełdach i nie ma gwarancji, że obrót giełdami gwarancyjnymi jest mniej ryzykowny niż obrót OTC.

Ogólnie rzecz biorąc, transakcje OTC nie mają takich samych zasad dotyczących egzekwowania umów, jak większość giełd. Ryzyko, że strona nie wywiąże się ze swoich zobowiązań umownych, jest często nazywane ryzykiem kontrahenta, chociaż czasami można je nazwać ryzykiem niewypłacalności. Chociaż ryzyko kontrahenta istnieje w każdej umowie, jest postrzegane jako większe zagrożenie, gdy kontrakty są zawierane bez recepty.