Cykl koniunkturalny
Cykl koniunkturalny opisuje wzrost i spadek produkcji towarów i usług w gospodarce. Cykle koniunkturalne są na ogół mierzone na podstawie wzrostu i spadku realnego produktu krajowego brutto (PKB) lub PKB skorygowanego o inflację.
Cyklu koniunkturalnego nie należy mylić z cyklami rynkowymi mierzonymi za pomocą szerokich indeksów giełdowych. Cykl koniunkturalny różni się także od cyklu zadłużenia, który odnosi się do wzrostu i spadku zadłużenia gospodarstw domowych i długu publicznego.
Cykl koniunkturalny znany jest również jako cykl ekonomiczny lub cykl handlowy.
2:18Cykl koniunkturalny
Zrozumienie cykli biznesowych
Cykle koniunkturalne to wahania aktywności gospodarczej, których gospodarka doświadcza przez pewien czas. Rzeczywiste wahania realnego PKB są jednak dalekie od spójnych. Wahania te obejmują produkcję ze wszystkich sektorów, w tym gospodarstw domowych, organizacji non-profit, rządów, a także produkcję biznesową. „Cykl wyjściowy” jest zatem lepszym opisem tego, co jest mierzone.
Cykl koniunkturalny charakteryzuje się ekspansją i kurczeniem się. Podczas ekspansji gospodarka doświadcza wzrostu, a skurcz jest okresem spadku gospodarczego. Skurcze nazywane są również recesjami.
Po II wojnie światowej ekspansje związane były głównie ze wzrostem liczby ludności, rozrostem miast i pojawieniem się konsumpcji. W latach siedemdziesiątych wzrost przyniósł więcej dzięki zastrzykom zadłużenia poprzez konsumpcyjne karty kredytowe, kredyty hipoteczne, kredyty komercyjne i przemysłowe - w przeciwieństwie do finansowania kapitałowego - a następnie spekulacje dot-com, a następnie większe zadłużenie hipoteczne.
Kluczowe dania na wynos
- Cykle koniunkturalne to wzrost i spadek produkcji towarów i usług w gospodarce.
- Etapy cyklu koniunkturalnego obejmują ekspansję, szczyt, recesję lub skurcz, depresję, dolinę i powrót do zdrowia.
- Cykle koniunkturalne są mierzone przez National Bureau of Economic Research w Stanach Zjednoczonych.
- Po latach 90. średnia ekspansja trwała 95 miesięcy, podczas gdy średni skurcz trwał 11 miesięcy.
Etapy cyklu koniunkturalnego
Wszystkie cykle biznesowe charakteryzują się kilkoma różnymi etapami, jak pokazano poniżej.
1. Rozszerzenie
To jest pierwszy etap. Kiedy następuje ekspansja, następuje wzrost zatrudnienia, dochodów, produkcji i sprzedaży. Ludzie zazwyczaj spłacają swoje długi na czas. Gospodarka ma stały dopływ podaży pieniądza, a inwestycje kwitną.
2. Szczyt
Drugi etap to szczyt, kiedy gospodarka uderza w pułapkę, osiągając maksymalny poziom wzrostu. Ceny osiągnęły najwyższy poziom, a wskaźniki ekonomiczne przestają rosnąć. Wiele osób zaczyna się restrukturyzować, gdy wzrost gospodarczy zaczyna się odwracać.
3. Recesja
To są okresy skurczu. Podczas recesji bezrobocie rośnie, produkcja zwalnia, sprzedaż zaczyna spadać z powodu spadku popytu, a dochody pozostają w stagnacji lub maleją.
4. Depresja
Wzrost gospodarczy nadal spada, a bezrobocie rośnie, a produkcja spada. Konsumentom i firmom trudno jest zabezpieczyć kredyty, zmniejsza się handel, a liczba bankructw zaczyna rosnąć. Spadają również zaufanie konsumentów i poziomy inwestycji.
5. Koryto
Okres ten oznacza koniec depresji, prowadząc gospodarkę do następnego kroku: ożywienia.
6. Odzyskiwanie
Na tym etapie gospodarka zaczyna się odwracać. Niskie ceny pobudzają wzrost popytu, zatrudnienie i produkcja zaczynają rosnąć, a kredytodawcy zaczynają otwierać kasy kredytowe. Ten etap oznacza koniec jednego cyklu biznesowego.
Polityka fiskalna i regulacyjna, technologia, dane demograficzne i wydarzenia zewnętrzne, takie jak wzrosty cen ropy, wpłynęły na cykl koniunkturalny.
Mierzenie cyklu koniunkturalnego
Ekspansję mierzy się od dołka (lub dołu) poprzedniego cyklu koniunkturalnego do szczytu bieżącego cyklu, podczas gdy recesję mierzy się od szczytu do dołka.
National Bureau of Economic Research (NBER) określa daty cykli biznesowych w Stanach Zjednoczonych. Członkowie komitetu analizują realny PKB i inne wskaźniki, w tym realny dochód, zatrudnienie, produkcję przemysłową i sprzedaż hurtową i detaliczną. Połączenie tych miar z długiem i miarami rynkowymi pomaga zrozumieć przyczyny ekspansji.
Według NBER, średnia ekspansja trwała 58 miesięcy, podczas gdy średni skurcz trwał 11 miesięcy od 1945 roku. Po latach 90. NBER szacuje, że średni wzrost trwał 95 miesięcy, podczas gdy średni skurcz pozostał taki sam.
Wybór czerwca 2009 r. Jako koryta dla ostatniej recesji był trudny dla członków komisji NBER. Gdy spojrzeli na dane, dziesięć środków osiągnęło najniższe wartości w okresie od czerwca do grudnia 2009 r. Recesja rozpoczęła się w grudniu 2007 r. I trwała 18 miesięcy, co czyni ją najdłuższą recesją spowolnienia od czasu II wojny światowej. Najdłuższe powojenne recesje miały miejsce w latach 1973–1975 i 1981–1982, które trwały 16 miesięcy.
Ekonomiści i cykl koniunkturalny
Niektórzy ekonomiści uważają, że cykl koniunkturalny jest naturalną częścią gospodarki. Są jednak inni, którzy uważają, że banki centralne pośrednio kontrolują cykl, interweniując w politykę pieniężną. Gdy gospodarka rozwija się zbyt szybko, bankierzy centralni wkroczą i zaostrzą podaż pieniądza i podniosą stopy procentowe.
I odwrotnie, jeśli gospodarka zwalnia zbyt szybko, obniżą stopy i zwiększą podaż pieniądza. Krytycy są przekonani, że jeśli bankierzy centralni przestaną interweniować, to prawie nie uwolnią gospodarki od tych cykli.
Inwestorzy i cykl koniunkturalny
inwestorzy mogą wykorzystać cykl koniunkturalny do czerpania zysków z rynku, wybierając odpowiednie akcje we właściwym czasie.
Na przykład inwestor może zdecydować się zainwestować w towary i zapasy technologii pod koniec cyklu koniunkturalnego, ponieważ mogą być tanie, a następnie sprzedać je w początkowej fazie ekspansji.
Gdy gospodarka się przegrzewa i osiąga swój szczyt, inwestor może zdecydować o zainwestowaniu swoich pieniędzy w narzędzia, artykuły konsumpcyjne i opiekę zdrowotną. Sektory te zwykle przewyższają rynek podczas recesji, ponieważ popyt nie zmniejsza się nawet w czasach niestabilności, a także ze względu na przepływy pieniężne i stopy dywidendy.
Cykl koniunkturalny i rynki
Recesje mogą wywołać ogromne żniwo na giełdach. Większość głównych indeksów giełdowych na całym świecie przetrwała spadek o ponad 50% w 18-miesięcznym okresie Wielkiej Recesji, co było najgorszym globalnym spadkiem od czasu depresji z lat 30. XX wieku. Globalne akcje również przeszły znaczną korektę w recesji w 2001 r., A Nasdaq Composite znalazł się w najgorszym położeniu. Indeks spadł o prawie 80% od szczytu w 2001 r. Do najniższego poziomu w 2002 r.
Co ważne, recesje spowodowane pękaniem baniek kredytowych są znacznie gorsze w zakresie dochodów i konsumpcji niż pękanie baniek spekulacyjnych na giełdzie.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.