Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM)
Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) opisuje związek między ryzykiem systematycznym a oczekiwanym zwrotem z aktywów, zwłaszcza zapasów. CAPM jest szeroko stosowany w finansach do wyceny ryzykownych papierów wartościowych i generowania oczekiwanych zwrotów z aktywów, biorąc pod uwagę ryzyko tych aktywów i koszt kapitału.
2:39Model wyceny aktywów kapitałowych - CAPM
Zrozumienie modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM)
Wzór na obliczenie oczekiwanego zwrotu z aktywów, biorąc pod uwagę ryzyko, jest następujący:
ER i = oczekiwany zwrot z inwestycji
R f = stopa wolna od ryzyka
β i = Beta inwestycji
ER m = oczekiwany zwrot z rynku
(ER m - R f ) = Premia za ryzyko rynkowe
Inwestorzy oczekują rekompensaty za ryzyko i wartość pieniądza w czasie. Stopa wolna od ryzyka we wzorze CAPM odpowiada wartości pieniądza w czasie. Pozostałe składniki formuły CAPM uwzględniają dodatkowe ryzyko inwestora.
Beta potencjalnej inwestycji jest miarą tego, ile ryzyka inwestycja doda do portfela, który wygląda jak rynek. Jeśli akcje są bardziej ryzykowne niż rynek, będą miały beta większą niż jeden. Jeśli akcje mają współczynnik beta mniejszy niż jeden, formuła zakłada, że zmniejszy to ryzyko portfela.
Beta akcji jest następnie mnożona przez premię za ryzyko rynkowe, która jest oczekiwanym zwrotem z rynku powyżej stopy wolnej od ryzyka. Stopa wolna od ryzyka jest następnie dodawana do produktu beta akcji i premii za ryzyko rynkowe. Wynik powinien dać inwestorowi wymagany zwrot lub stopę dyskontową, której mogą użyć do ustalenia wartości składnika aktywów.
Celem formuły CAPM jest ocena, czy akcje są wyceniane uczciwie, gdy ryzyko i wartość pieniądza w czasie są porównywane z oczekiwanym zwrotem.
Wyobraź sobie na przykład, że inwestor rozważa dziś akcję o wartości 100 USD na akcję, która wypłaci 3% dywidendy rocznej. Czas akcji beta w porównaniu z rynkiem 1, 3, co oznacza, że jest bardziej ryzykowny niż portfel rynkowy. Załóżmy również, że stopa wolna od ryzyka wynosi 3%, a inwestor spodziewa się wzrostu wartości rynku o 8% rocznie.
Oczekiwany zwrot akcji w oparciu o formułę CAPM wynosi 9, 5%.
Oczekiwany zwrot z formuły CAPM służy do zdyskontowania oczekiwanych dywidend i wzrostu wartości kapitału w oczekiwanym okresie utrzymywania. Jeśli zdyskontowana wartość tych przyszłych przepływów pieniężnych wynosi 100 USD, wówczas formuła CAPM wskazuje, że zapasy są wyceniane rzetelnie w stosunku do ryzyka.
Problemy z CAPM
Istnieje kilka założeń za formułą CAPM, które okazały się nie obowiązywać w rzeczywistości. Pomimo tych problemów formuła CAPM jest nadal szeroko stosowana, ponieważ jest prosta i pozwala na łatwe porównywanie alternatyw inwestycyjnych.
Uwzględnienie beta we wzorze zakłada, że ryzyko można zmierzyć na podstawie zmienności cen akcji. Jednak zmiany cen w obu kierunkach nie są równie ryzykowne. Okres retrospekcji w celu ustalenia zmienności akcji nie jest standardowy, ponieważ zwroty akcji (i ryzyko) zwykle nie są rozkładane.
CAPM zakłada również, że stopa wolna od ryzyka pozostanie stała w okresie dyskontowania. Załóżmy w poprzednim przykładzie, że oprocentowanie amerykańskich obligacji skarbowych wzrosło do 5% lub 6% w 10-letnim okresie utrzymywania. Wzrost stopy wolnej od ryzyka zwiększa również koszt kapitału wykorzystanego w inwestycji i może sprawić, że akcje będą wyglądać na zawyżone.
Portfel rynkowy wykorzystywany do ustalenia premii za ryzyko rynkowe ma jedynie wartość teoretyczną i nie jest aktywem, który można kupić lub zainwestować jako alternatywę dla akcji. Przez większość czasu inwestorzy używają dużego indeksu giełdowego, takiego jak S&P 500, aby zastąpić rynek, co jest niedoskonałym porównaniem.
Najpoważniejszą krytyką CAPM jest założenie, że przyszłe przepływy pieniężne można oszacować w procesie dyskontowania. Gdyby inwestor mógł oszacować przyszły zwrot akcji z wysoką dokładnością, CAPM nie byłby konieczny.
CAPM i efektywna granica
Wykorzystanie CAPM do zbudowania portfela ma pomóc inwestorowi w zarządzaniu ryzykiem. Gdyby inwestor był w stanie wykorzystać CAPM do doskonałej optymalizacji zwrotu portfela w stosunku do ryzyka, istniałby on na krzywej zwanej efektywną granicą, jak pokazano na poniższym wykresie.
Wykres pokazuje, w jaki sposób większe oczekiwane zyski (oś y) wymagają większego oczekiwanego ryzyka (oś x). Współczesna teoria portfela sugeruje, że począwszy od stopy wolnej od ryzyka, oczekiwany zwrot z portfela rośnie wraz ze wzrostem ryzyka. Każdy portfel pasujący do linii rynku kapitałowego (CML) jest lepszy niż jakikolwiek możliwy portfel po prawej stronie tej linii, ale w pewnym momencie portfel teoretyczny można zbudować na podstawie CML z najlepszym zwrotem za podejmowane ryzyko .
CML i efektywna granica mogą być trudne do zdefiniowania, ale ilustrują ważną koncepcję dla inwestorów: istnieje kompromis między zwiększonym zwrotem a zwiększonym ryzykiem. Ponieważ nie można idealnie zbudować portfela, który pasuje do CML, inwestorzy częściej podejmują zbyt duże ryzyko, szukając dodatkowego zwrotu.
Na poniższej tabeli widać dwa portfele, które zostały skonstruowane tak, aby pasowały wzdłuż efektywnej granicy. Oczekuje się, że portfel A zwróci 8% rocznie i ma 10% odchylenie standardowe lub poziom ryzyka. Oczekuje się, że portfel B zwróci 10% rocznie, ale ma standardowe odchylenie 16%. Ryzyko portfela B wzrosło szybciej niż oczekiwane zyski.
Efektywna granica zakłada te same rzeczy co CAPM i może być obliczona tylko teoretycznie. Gdyby portfel istniał na efektywnej granicy, zapewniałby maksymalny zwrot ze względu na poziom ryzyka. Nie można jednak stwierdzić, czy portfel istnieje na efektywnej granicy, czy nie, ponieważ nie można przewidzieć przyszłych zwrotów.
Ten kompromis między ryzykiem a zwrotem dotyczy CAPM, a efektywny wykres graniczny można zmienić, aby zilustrować kompromis dla poszczególnych aktywów. Na poniższej tabeli widać, że CML nazywa się teraz Security Market Line (SML). Zamiast oczekiwanego ryzyka na osi X stosuje się wartość beta akcji. Jak widać na ilustracji, wraz ze wzrostem wersji beta z jednego do dwóch rośnie również oczekiwany zwrot.
CAPM i SML mają związek między wersją beta akcji a jej oczekiwanym ryzykiem. Wyższa beta oznacza większe ryzyko, ale portfel akcji o wysokiej wartości beta może istnieć gdzieś na CML, gdzie kompromis jest akceptowalny, jeśli nie teoretyczny ideał.
Wartość tych dwóch modeli jest zmniejszona przez założenia dotyczące wersji beta i uczestników rynku, które nie są prawdziwe na prawdziwych rynkach. Na przykład beta nie uwzględnia względnego ryzyka akcji, która jest bardziej niestabilna niż rynek z wysoką częstotliwością wstrząsów spadkowych w porównaniu z innymi akcjami o równie wysokiej wartości beta, która nie wykazuje tego samego rodzaju zmian cen w dół .
Praktyczna wartość CAPM
Biorąc pod uwagę krytykę CAPM i założenia jego wykorzystania w budowie portfela, może być trudno dostrzec, jak może być przydatny. Jednak stosowanie CAPM jako narzędzia do oceny racjonalności przyszłych oczekiwań lub do przeprowadzania porównań może nadal mieć pewną wartość.
Wyobraź sobie doradcę, który zaproponował dodanie akcji do portfela z ceną akcji wynoszącą 100 USD. Doradca używa CAPM do uzasadnienia ceny stopą dyskontową w wysokości 13%. Menedżer inwestycyjny doradcy może wziąć te informacje i porównać je z wynikami osiągniętymi w przeszłości przez firmę i jej współpracownikami, aby sprawdzić, czy uzasadniony jest oczekiwany zwrot w wysokości 13%.
Załóżmy w tym przykładzie, że wyniki grupy rówieśniczej w ciągu ostatnich kilku lat były nieco lepsze niż 10%, podczas gdy liczba ta stale spadała, osiągając 9% zwrotów. Zarządzający inwestycjami nie powinien przyjmować rekomendacji doradcy bez uzasadnienia zwiększonego oczekiwanego zwrotu.
Inwestor może również wykorzystać koncepcje z CAPM i efektywnej granicy, aby ocenić swoje portfolio lub wyniki poszczególnych akcji w porównaniu z resztą rynku. Załóżmy na przykład, że portfel inwestora zwrócił 10% rocznie przez ostatnie trzy lata ze standardowym odchyleniem zwrotów (ryzyka) w wysokości 10%. Jednak średnie rynkowe zwróciły 10% w ciągu ostatnich trzech lat z ryzykiem 8%.
Inwestor mógłby wykorzystać tę obserwację do ponownej oceny budowy portfela i tego, które pakiety mogą nie znajdować się na SML. To może wyjaśniać, dlaczego portfel inwestora znajduje się po prawej stronie CML. Jeśli można zidentyfikować udziały, które albo przeciągają zwroty, albo nieproporcjonalnie zwiększają ryzyko portfela, inwestor może wprowadzić zmiany w celu poprawy zwrotów.
Podsumowanie modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM)
CAPM stosuje zasady teorii nowoczesnego portfela, aby ustalić, czy papier wartościowy jest wyceniany w sposób uczciwy. Opiera się na założeniach dotyczących zachowań inwestorów, rozkładów ryzyka i zwrotu oraz fundamentach rynku, które nie odpowiadają rzeczywistości. Jednak podstawowe koncepcje CAPM i związana z nimi efektywna granica mogą pomóc inwestorom zrozumieć związek między oczekiwanym ryzykiem a nagrodą, gdy podejmują lepsze decyzje dotyczące dodawania papierów wartościowych do portfela.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.