Pochodne a opcje: jaka jest różnica?

Instrument pochodny to kontrakt finansowy, który uzyskuje swoją wartość, ryzyko i podstawową strukturę terminową z aktywów bazowych. Opcje są jedną kategorią instrumentów pochodnych i dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek kupna lub sprzedaży aktywów bazowych. Dostępne są opcje dla wielu inwestycji, w tym akcji, walut i towarów.

Instrumenty pochodne to kontrakty między dwiema lub więcej stronami, w których wartość kontraktu opiera się na uzgodnionym zabezpieczeniu bazowym lub zestawie aktywów, takich jak indeks S&P. Typowe bazowe papiery wartościowe dla instrumentów pochodnych obejmują obligacje, stopy procentowe, towary, indeksy rynkowe, waluty i akcje.

Instrumenty pochodne mają datę ceny i datę wygaśnięcia lub datę rozliczenia, która może być w przyszłości. W rezultacie instrumenty pochodne, w tym opcje, są często wykorzystywane jako instrumenty zabezpieczające w celu zrównoważenia ryzyka związanego z aktywem lub portfelem.

Instrumenty pochodne są stosowane od wielu lat w celu zabezpieczenia ryzyka w branży rolniczej, gdzie jedna strona może zawrzeć umowę sprzedaży upraw lub żywego inwentarza innemu kontrahentowi, który zgadza się na zakup tych upraw lub żywego inwentarza za określoną cenę w określonym dniu. Te dwustronne umowy były rewolucyjne po raz pierwszy, zastępując ustne porozumienia i prosty uścisk dłoni.

Kluczowe dania na wynos

• Instrumenty pochodne to kontrakty między dwiema lub więcej stronami, w których wartość kontraktu opiera się na uzgodnionym zabezpieczeniu lub zestawie aktywów.
• Instrumenty pochodne obejmują swapy, kontrakty futures i kontrakty forward.
• Opcje są jedną kategorią instrumentów pochodnych i dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek kupna lub sprzedaży aktywów bazowych.
• Opcje, takie jak instrumenty pochodne, są dostępne dla wielu inwestycji, w tym akcji, walut i towarów.

Opcje

Kiedy większość inwestorów myśli o opcjach, zwykle myśli o opcjach na akcje, które są instrumentami pochodnymi, które uzyskują wartość z akcji bazowych. Opcja na akcje reprezentuje prawo, ale nie obowiązek, zakupu lub sprzedaży akcji po określonej cenie, znanej jako cena wykonania, w dniu wygaśnięcia lub przed tą datą. Opcje są sprzedawane za cenę zwaną premią. Opcja kupna daje posiadaczowi prawo do zakupu akcji bazowych, natomiast opcja sprzedaży daje posiadaczowi prawo do sprzedaży akcji bazowych.

Jeżeli posiadacz wykonuje opcję, sprzedawca opcji musi dostarczyć kupującemu 100 akcji akcji bazowych na kontrakt. Opcje na akcje są przedmiotem obrotu na giełdach i rozliczane za pośrednictwem scentralizowanych izb rozliczeniowych, zapewniając przejrzystość i płynność - dwa kluczowe czynniki, gdy inwestorzy lub inwestorzy podejmują ekspozycję na instrumenty pochodne.

Opcje w stylu amerykańskim można wykorzystać w dowolnym momencie do daty wygaśnięcia, natomiast opcje w stylu europejskim można wykonać tylko w dniu, w którym wygasa. Główne testy porównawcze, w tym S&P 500, aktywnie handlowały opcjami w stylu europejskim. Większość opcji na akcje i fundusze w obrocie giełdowym (ETF) na giełdach to opcje amerykańskie, podczas gdy tylko kilka szerokich indeksów ma opcje w stylu amerykańskim. Fundusze notowane na giełdzie to koszyk papierów wartościowych - takich jak akcje - które śledzą indeks bazowy.

Pochodne

Kontrakty futures są instrumentami pochodnymi, które uzyskują swoją wartość z bazowego towaru gotówkowego lub indeksu. Kontrakt futures to umowa kupna lub sprzedaży określonego towaru lub składnika aktywów po ustalonej cenie oraz w określonym czasie lub dacie w przyszłości.

Na przykład standardowy kontrakt futures na kukurydzę zawiera 5000 buszli kukurydzy, podczas gdy standardowy kontrakt futures na ropę naftową obejmuje 1000 baryłek ropy. Istnieją kontrakty futures na aktywa tak różnorodne jak waluty i pogoda.

Innym rodzajem instrumentów pochodnych jest umowa zamiany. Swap to umowa finansowa między stronami dotycząca wymiany sekwencji przepływów pieniężnych na określony czas. Swapy stóp procentowych i swapy walutowe są powszechnymi rodzajami umów swapowych. Na przykład swapy procentowe są umowami wymiany serii płatności odsetkowych na inne oparte na kwocie głównej. Jedna firma może chcieć płatności o zmiennym oprocentowaniu, podczas gdy inna może chcieć płatności o stałej stopie procentowej. Umowa swapowa zezwala dwóm stronom na wymianę przepływów pieniężnych.

Swapy są zazwyczaj sprzedawane bez recepty, ale powoli przechodzą na scentralizowane giełdy. Kryzys finansowy w 2008 r. Doprowadził do wprowadzenia nowych regulacji finansowych, takich jak ustawa Dodda-Franka, która stworzyła nowe giełdy swapowe w celu wspierania scentralizowanego handlu.

Istnieje wiele powodów, dla których inwestorzy i korporacje handlują instrumentami pochodnymi typu swap. Najczęstsze to:

• Zmiana celów inwestycyjnych lub scenariuszy spłat.
• Dostrzegana korzyść finansowa przy przejściu na nowo dostępne lub alternatywne przepływy pieniężne.
• Konieczność zabezpieczenia lub zmniejszenia ryzyka generowanego przez spłatę kredytu o zmiennej stopie procentowej.

Kontrakty terminowe

Kontrakt terminowy to kontrakt na obrót aktywami, często walutami, w przyszłości o określonej godzinie i po określonej cenie. Kontrakt terminowy jest podobny do kontraktu futures, z tą różnicą, że kontrakty terminowe można dostosować tak, aby wygasały w określonym dniu lub na określoną kwotę.

Na przykład, jeśli amerykańska firma ma otrzymywać strumień płatności w euro każdego miesiąca, kwoty należy przeliczyć na dolary amerykańskie. Za każdym razem, gdy następuje wymiana, stosuje się inny kurs wymiany, biorąc pod uwagę dominujący kurs euro do dolara amerykańskiego. W rezultacie firma może otrzymywać różne kwoty w dolarach co miesiąc, mimo że kwota euro jest ustalona z powodu wahań kursów walut.

Kontrakt terminowy umożliwia firmie zablokowanie dziś kursu walutowego dla każdego miesiąca płatności w euro. Każdego miesiąca firma otrzymuje euro, są one przeliczane na podstawie stawki kontraktu forward. Umowa jest zawierana z bankiem lub brokerem i umożliwia spółce uzyskanie przewidywalnych przepływów pieniężnych.

Kontraktu terminowego można używać zarówno do spekulacji, jak i zabezpieczenia, chociaż jego niestandaryzowany charakter sprawia, że ​​jest on szczególnie odpowiedni do zabezpieczania. Kontrakty terminowe są sprzedawane bez recepty, co oznacza między bankami a brokerami, ponieważ są to umowy niestandardowe między dwiema stronami. Ponieważ nie są przedmiotem obrotu na giełdzie, kontrakty forward mają większe ryzyko niewypłacalności kontrahenta. W rezultacie kontrakty forward nie są tak łatwo dostępne dla inwestorów detalicznych i inwestorów, jak kontrakty futures.

Kluczowe różnice

Jedną z głównych różnic między opcjami a instrumentami pochodnymi jest to, że posiadacze opcji mają prawo, ale nie obowiązek wykonania umowy lub zamiany na akcje bazowego papieru wartościowego.

Z drugiej strony instrumenty pochodne są zwykle prawnie wiążącymi umowami, na mocy których po zawarciu strona musi spełnić warunki umowy. Oczywiście wiele opcji i instrumentów pochodnych można sprzedać przed datami ich wygaśnięcia, więc nie ma wymiany fizycznych aktywów bazowych.

Jednak w przypadku każdej umowy, która została rozwiązana lub sprzedana przed jej wygaśnięciem, posiadacz jest narażony na stratę z powodu różnicy między ceną zakupu a ceną sprzedaży.