Czy wysoki PKB oznacza dobrobyt gospodarczy?

Ekonomiści tradycyjnie używają produktu krajowego brutto (PKB) do mierzenia postępu gospodarczego. Jeśli PKB rośnie, gospodarka jest w dobrej formie, a naród idzie do przodu. Jeśli PKB spada, gospodarka ma kłopoty, a naród traci ziemię.

Co to jest PKB?

PKB jest równy całkowitej wartości pieniężnej wszystkich towarów i usług końcowych, które zostały wymienione na określonej granicy w określonym czasie. W Stanach Zjednoczonych PKB zwykle oznacza wartość w dolarach wszystkich zakupionych towarów i usług w ciągu jednego roku. Obejmuje to zakupy w prywatnych sektorach non-profit, non-profit i sektorach rządowych. Jeśli kupisz pieczonego kurczaka za 10 USD, PKB wzrośnie o 10 USD.

Istnieje bezpośredni i logiczny sens, w którym bogactwo może mierzyć dobrobyt. Cała wartość ekonomiczna jest subiektywna - ceny wolnorynkowe są określane na podstawie tego, o ile lepiej ludzie uważają, że dobro lub usługa mogą je wytworzyć. Większy dostęp do bogactwa dosłownie oznacza większy dostęp do rzeczy, które mogą poprawić twoje życie. Z drugiej strony ci, którzy produkują bogactwo w uczciwy sposób, dosłownie stworzyli największą wartość dla innych, przynajmniej w sensie ekonomicznym.

Zatem w pewnym sensie wyższy PKB powinien oznaczać większy postęp ludzki, ponieważ oznacza to, że powstały cenniejsze towary i usługi. Porysujcie jednak nieco głębiej, a PKB nawet nie oddaje bardzo dobrze tej tradycyjnej wartości ekonomicznej.

Jaka jest różnica między PKB a GPI?

Jak PKB nie dociera do znaku

PKB może wzrosnąć po wypadku samochodowym lub poważnej powodzi. PKB może gwałtownie wzrosnąć podczas wojny lub po ataku terrorystycznym. Gdyby całe Chicago znów się zapaliło i spłonęło, wysiłek odbudowy może tylko zwiększyć PKB. Wynika to z faktu, że PKB jest bardzo podatny na błąd polegający na wybiciu okna - fałszywe sygnały o rosnącym dobrobycie, gdy nastąpiło oczywiste zniszczenie.

Jednak z punktu widzenia obywatela żyjącego w codziennych realiach życia PKB może wprowadzać w błąd. Właśnie dlatego prawdziwy wskaźnik postępu (GPI) został stworzony w 1995 roku przez społecznie odpowiedzialny think tank o nazwie Redefining Progress. Został opracowany jako alternatywa dla tradycyjnej miary PKB zdrowia gospodarczego i społecznego narodu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czego PKB nie ujawnia na temat dobrobytu gospodarczego kraju i tego, w jaki sposób prawdziwy wskaźnik postępu działa w celu uzupełnienia tej luki.

Zmienne GPI

Chociaż obliczenia GPI i PKB opierają się na tych samych danych dotyczących konsumpcji osobistej, GPI zapewnia czynniki korygujące - zmienne zaprojektowane w celu zastosowania wartości pieniężnych do niemonetarnych aspektów gospodarki. Zmienne dzielą się na następujące ogólne kategorie:

• Konsumpcja osobista - jak wspomniano, są to te same dane, które wykorzystano do obliczenia PKB.
• Dystrybucja dochodów - GPI jest korygowane w górę, gdy większy procent dochodu kraju trafia do biednych, ponieważ wzrost dochodów zapewnia wymierną korzyść dla biednych. GPI jest korygowane w dół, gdy większość zwiększonego dochodu narodu trafia do bogatych. PKB dotyczy wyłącznie sumy wszystkich wymienianych towarów i usług, a nie podziału ich dochodów. Jeśli pięć osób zarobi 200 000 USD, PKB traktuje to tak samo, jak jedna osoba zarabiająca 800 000 USD i cztery osoby zarabiające 50 000 USD każda.
• Prace domowe , wolontariat, szkolnictwo wyższe - GPI wpływają na wartość siły roboczej przeznaczonej na prace domowe i wolontariat. Uwzględnia także korzyści wynikające z coraz większego wykształcenia ludności. (W celu zapoznania się z treścią zobacz: Ile wart jest gospodarz domu? )
• Obsługa dóbr trwałego użytku i infrastruktury - Pieniądze wydane na dobra trwałe traktuje się jako koszt, a wartość zapewnianą przez zakupy traktuje się jako korzyść. Długotrwałe towary, które zapewniają korzyści bez konieczności częstego zakupu, są postrzegane pozytywnie. Towary, które szybko się zużywają i wyczerpują portfele konsumentów, gdy trzeba je wymienić, są postrzegane negatywnie. Z drugiej strony PKB uważa wszystkie wydatki za dobrą wiadomość. Wydatki na infrastrukturę przez rząd są traktowane podobnie: jeśli wydatki zapewniają długotrwałe korzyści, GPI postrzega je jako pozytywne; jeśli wydatki wyczerpią rządowe skrzynki, GPI uważa to za negatywne. Ponownie PKB ocenia wszystkie wydatki jako pozytywne. Jeśli rząd USA wyda 2 miliardy dolarów na opracowanie nowego samolotu odrzutowego, który nigdy nie unosi się z ziemi, PKB traktuje to tak samo jak szpital dostarczający 2 miliardy dolarów taniego leku lub przedsiębiorca technologiczny sprzedający nowe oprogramowanie o wartości 2 miliardów dolarów.
• Przestępczość - rosnąca przestępczość kosztuje pieniądze na opłaty prawne, rachunki medyczne, koszty wymiany i inne wydatki. PKB postrzega te wydatki jako pozytywny rozwój. GPI postrzega to jako negatywne. (Aby zapoznać się z treścią, patrz: Coś brutto w PKB .)
• Wyczerpanie się zasobów - gdy tereny podmokłe lub lasy są niszczone przez działalność gospodarczą, PKB postrzega wydarzenia jako dobrą wiadomość dla gospodarki; GPI postrzega te wydarzenia jako złą wiadomość dla przyszłych pokoleń.
• Zanieczyszczenie - Zanieczyszczenie to dobra wiadomość dla PKB. Przemysł otrzymuje jednorazową zapłatę za działalność gospodarczą, która powoduje zanieczyszczenie, i ponownie, gdy wydaje się pieniądze na jego ograniczenie. GPI postrzega zanieczyszczenie jako negatywne.
• Długoterminowe szkody w środowisku - globalne ocieplenie, składowanie odpadów nuklearnych i inne długoterminowe konsekwencje działalności gospodarczej są uwzględniane w GPI jako negatywy.
• Zmiany w czasie wolnym - Dobrobyt powinien prowadzić do wydłużenia czasu wolnego. Większość współczesnych pracowników nie zgodziłaby się z tą teorią. GPI postrzega wzrost czasu wolnego jako pozytywny, a spadek czasu wolnego jako negatywny.
• Wydatki obronne - Wydatki obronne odnoszą się do ubezpieczenia medycznego, ubezpieczenia auto, rachunków za opiekę zdrowotną i innych wydatków niezbędnych do utrzymania jakości życia. GPI postrzega je jako negatywne. PKB ocenia je pozytywnie.
• Zależność od aktywów zagranicznych - gdy naród jest zmuszony pożyczać od innych narodów, aby sfinansować konsumpcję, GPI bierze pod uwagę wynik jako ujemny. Jeśli pożyczone pieniądze zostaną wykorzystane na inwestycje i przyniosą korzyści krajowi, będzie to postrzegane jako pozytywne.

Obliczenia

Obliczenia GPI uwzględniają wszystkie te zmienne, wykorzystując statystyki ekonomiczne i wzory matematyczne do obliczania wartości. Wartość ta jest następnie dodawana do wartości PKB lub usuwana z niej. Na przykład wydatki na dobra konsumpcyjne trwałego użytku są korektą ujemną. Dane z krajowych rachunków dochodów i produktów służą do oszacowania kosztów dóbr trwałego użytku konsumentów, a wartość ta jest odejmowana od PKB.

Kwotę pieniędzy, którą obcokrajowcy inwestują w Stanach Zjednoczonych, odejmuje się od kwoty, którą Amerykanie inwestują za granicą. Pięcioletnia średnia krocząca służy do ustalenia, czy USA stają się pożyczkodawcą, czy pożyczkobiorcą. Jeśli nasza gospodarka jest na tyle zdrowa, że ​​jesteśmy pożyczkodawcą netto, wynikowa liczba jest dodawana do PKB. Jeśli pożyczamy, aby utrzymać naszą gospodarkę, wynikowa liczba jest odejmowana.

GPI nie jest jeszcze głównym nurtem

Podczas gdy GPI uwzględnia wiele zmiennych, które mają bezpośredni wpływ na jakość życia ludzi, gospodarki kapitalistyczne zwykle koncentrują się wyłącznie na zarabianiu pieniędzy. Z tego powodu GPI nie została jeszcze powszechnie przyjęta w takich gospodarkach, chociaż jej zwolennicy zauważają, że został sprawdzony przez społeczność naukową i uznany za jego ważność. Środki typu GPI są stosowane w Kanadzie i niektórych małych i bardziej postępowych krajach Europy. Z biegiem czasu inne narody mogą powoli przyjmować tę koncepcję, gdy problemy środowiskowe przenoszą się do świadomości publicznej. (W celu zapoznania się z treścią zobacz: Jaka jest różnica między PKB a GPI? )