Nieakredytowany inwestor
Inwestorem nieakredytowanym jest każdy inwestor, który nie spełnia wymogów dotyczących dochodów lub wartości netto określonych przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Pojęcie nieakredytowanego inwestora wywodzi się z różnych ustaw i rozporządzeń SEC dotyczących inwestorów akredytowanych. Akredytowanym inwestorem może być bank lub firma, ale jest on głównie używany do rozróżniania osób, które są uważane za posiadające wystarczającą wiedzę finansową, aby dbać o własne działania inwestycyjne bez ochrony SEC. Obecny standard dla akredytowanego inwestora indywidualnego to wartość netto przekraczająca 1 milion USD, z wyłączeniem wartości ich głównego miejsca zamieszkania lub dochodu przekraczającego 200 000 USD rocznie (lub 300 000 USD łącznego dochodu z małżonkiem). Dlatego nieakredytowanym inwestorem jest każdy, kto zarabia mniej niż 200 000 USD rocznie (mniej niż 300 000 USD, w tym małżonek), który również ma łączną wartość netto mniejszą niż 1 milion USD, gdy ich podstawowa siedziba jest wykluczona.
PRZEŁAMANIE Inwestora nieakredytowanego
Nieakredytowani inwestorzy stanowią większość inwestorów na świecie. Kiedy ludzie mówią o inwestorach detalicznych, często mają na myśli inwestorów nieakredytowanych. Zasadniczo termin ten obejmuje każdego, kto posiada aktywa o wartości mniejszej niż 1 milion USD, oprócz wartości, jaką mogą mieć w ich domu i zarabia poniżej 200 000 USD, tj. Ogromną większość Amerykanów. Chociaż liczby te nie są tak odległe, jak w momencie ustalania definicji, akredytowani inwestorzy nadal znajdują się na 95. percentylu, zgodnie ze statystykami z 2015 r. Z amerykańskiego Biura Spisu Powszechnego. SEC ma możliwość zmiany definicji akredytowanego inwestora, jeżeli inflacja i inne czynniki spowodują, że zbyt duża część populacji ogólnej spełni standard.
Nieakredytowani inwestorzy i firmy prywatne
Nieakredytowani inwestorzy mają ograniczone możliwości inwestycyjne ze względu na własne bezpieczeństwo. Po spekulacjach wokół krachu w 1929 r. I wynikającej z niego depresji, SEC została stworzona, aby chronić zwykłych ludzi przed inwestycjami, na które nie mogli sobie pozwolić lub których nie rozumieli. SEC wykorzystała akty prawne i regulacje, aby określić, w co może inwestować nieakredytowany inwestor i co te inwestycje muszą zapewnić w zakresie dokumentacji i przejrzystości. Fundusze prywatne, firmy prywatne i fundusze hedgingowe mogą robić z pieniędzmi inwestorów rzeczy, których fundusze inwestycyjne nie mogą po prostu dlatego, że mają do czynienia głównie z akredytowanymi inwestorami. SEC zakłada, że wszystkie zaangażowane strony znają ryzyko i związane z tym korzyści, dlatego mają łagodniejszy kontakt regulacyjny w zakresie tych funduszy.
To powiedziawszy, fundusze te muszą zwracać baczną uwagę na ich zgodność i upewnić się, że ich inwestorzy pozostają w zgodzie z przepisami, ponieważ mogą stracić status regulacyjny. W przypadku niektórych rodzajów inwestycji prywatnych są one dozwolone tylko dla nieakredytowanych inwestorów, którzy są pracownikami lub podlegają specjalnemu zwolnieniu. Inne fundusze i firmy mogą mieć niepowiązanych nieakredytowanych inwestorów, ale muszą utrzymywać liczbę poniżej pewnego poziomu. Tak jest w przypadku rozporządzenia D, które utrzymuje liczbę nieakredytowanych inwestorów w ofercie prywatnej poniżej 35.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.