Definicja rozliczania partii podatkowej
Rachunkowość partii podatkowych jest techniką prowadzenia rejestrów, która śledzi daty zakupu i sprzedaży, podstawę kosztów i wielkość transakcji dla każdego papieru wartościowego w portfelu, nawet jeśli dokonujesz więcej niż jednej transakcji na tym samym papierze wartościowym.
ZŁAMANIE Rachunkowość partii podatkowych
Akcje zakupione w ramach jednej transakcji są nazywane partiami dla celów podatkowych. Przy zakupie akcji tego samego papieru wartościowego nowe pozycje tworzą dodatkowe partie podatkowe. Partie podatkowe to wielokrotne zakupy dokonane w różnych terminach po różnych cenach. Dlatego każda partia podatku będzie miała inną podstawę kosztową. Rachunkowość partii podatkowych jest ewidencją partii podatkowych. Rejestruje koszt, datę zakupu, cenę sprzedaży i datę sprzedaży każdego papieru wartościowego przechowywanego w portfelu. Ta metoda prowadzenia rejestrów pozwala inwestorowi śledzić każdą sprzedaż akcji w ciągu roku, aby mógł on / ona podejmować strategiczne decyzje dotyczące tego, którą część sprzedać, i mając na uwadze, że rodzaj podatku inwestycyjnego do zapłaty będzie zależał od tego, jak długo był zapas trzymany dla.
Rachunkowość partii podatkowych to przede wszystkim prowadzenie ewidencji partii podatkowych.
Załóżmy na przykład, że inwestor kupił 100 akcji Netflix w marcu 2017 r. Za 143, 25 USD i kolejne 100 akcji w lipcu 2017 r. Za 184, 15 USD. W kwietniu 2018 r. Wartość akcji NFLX wzrosła do 331, 45 USD. Jego pierwsza partia podatkowa była prowadzona od ponad roku, ale ostatnia partia została zatrzymana za mniej. Internal Revenue Service (IRS) nakłada długoterminowy podatek od zysków kapitałowych na zysk osiągnięty ze sprzedaży papieru wartościowego posiadanego przez ponad rok. Podatek ten jest korzystniejszy niż zwykły podatek dochodowy stosowany do zysków kapitałowych od zapasów przechowywanych przez mniej niż rok. Jeśli inwestor zdecyduje się sprzedać, powiedzmy 120 akcji, czas rejestracji inwestycji musi zostać odnotowany. Musi także wziąć pod uwagę fakt, że nowsza partia podatkowa będzie miała mniejszy zysk kapitałowy, jeśli zostanie sprzedany, co może przełożyć się na niższy podatek niż w przypadku starszej partii.
Jeśli zdecyduje się sprzedać akcje z partii marcowej, zastosuje metodę FIFO (First-In First-Out), w której pierwsze zakupione akcje to pierwsze sprzedane akcje. W takim przypadku zastosowanie będzie miał podatek od długoterminowych zysków kapitałowych. Sprzedaż 120 akcji oznaczać będzie, że jego marcowe nabycie zostanie sprzedane, a pozostałe 20 akcji będzie pochodziło z drugiej partii. FIFO jest zwykle stosowana jako domyślna metoda dla pozycji, które nie składają się z wielu partii podatkowych o różnych datach nabycia lub dużych rozbieżnościach cenowych.
Jeśli sprzedane akcje zostaną wybrane z partii w lipcu, wybór ten będzie zgodny z metodą księgowania Last-In-First-Out (LIFO), a zrealizowane zyski będą opodatkowane jako zwykły dochód. Jeśli sprzedaje 120 akcji, 100 akcji zostanie sprzedanych z partii lipcowej, a pozostałe 20 akcji zostanie sprzedanych z partii marcowej.
Inne metody rozliczania partii podatkowych obejmują podstawę kosztu średniego, najwyższy koszt, najniższy koszt i efektywne podatkowo metody straty harwestera.
Celem rozliczania partii podatkowych jest zminimalizowanie bieżącej wartości netto bieżących podatków poprzez odroczenie realizacji zysków kapitałowych i wcześniejsze rozpoznanie strat.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.