Definicja pułapu i handlu
Ograniczenie i handel to powszechne określenie rządowego programu regulacyjnego, którego celem jest ograniczenie lub ograniczenie całkowitego poziomu emisji niektórych chemikaliów, zwłaszcza dwutlenku węgla, w wyniku działalności przemysłowej.
Zwolennicy ograniczeń i handlu twierdzą, że jest to przyjemna alternatywa dla podatku od emisji dwutlenku węgla. Oba środki są próbami ograniczenia szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu bez powodowania nadmiernych trudności ekonomicznych dla przemysłu.
Podstawy kapitalizacji i handlu
Program ograniczeń i handlu może działać na wiele sposobów, ale oto podstawy. Rząd wydaje ograniczoną liczbę rocznych zezwoleń, które pozwalają firmom emitować pewną ilość dwutlenku węgla. Całkowita dozwolona ilość staje się zatem „limitem” emisji. Przedsiębiorstwa są opodatkowane, jeśli wytwarzają wyższy poziom emisji niż pozwalają na to ich pozwolenia. Firmy, które ograniczają swoje emisje, mogą sprzedawać lub „handlować” niewykorzystanymi zezwoleniami innym firmom.
Ale rząd obniża liczbę zezwoleń każdego roku, obniżając w ten sposób całkowity limit emisji. To sprawia, że pozwolenia są droższe. Z czasem firmy mają motywację do inwestowania w czystą technologię, ponieważ staje się ona tańsza niż zakup pozwoleń.
Cap and Trade: Plusy i minusy
System limitowania i handlu jest czasami określany jako system rynkowy. Oznacza to, że tworzy wartość wymienną dla emisji. Jej zwolennicy twierdzą, że program limitów handlowych stanowi zachętę dla firm do inwestowania w czystsze technologie w celu uniknięcia pozwoleń na zakup, które będą rosły z każdym rokiem.
Przeciwnicy twierdzą, że może to prowadzić do nadprodukcji zanieczyszczeń do maksymalnych poziomów ustalanych przez rząd każdego roku. Przewidują, że dopuszczalne poziomy mogą być ustawione zbyt hojnie, co faktycznie spowalnia przejście do czystszej energii.
Wyzwania dla ograniczeń i handlu
Jedną z kwestii przy ustalaniu górnego limitu i polityki handlowej jest to, czy rząd nałoży prawidłowy pułap na producentów emisji. Zbyt wysoki pułap może prowadzić do jeszcze wyższych emisji, a zbyt niski pułap byłby postrzegany jako obciążenie dla przemysłu i koszt, który zostałby przeniesiony na konsumentów.
Działacze na rzecz środowiska argumentują, że program limitów i handlu jest z definicji pewnym sposobem na przedłużenie aktywnego życia zakładów zanieczyszczających, umożliwiając firmom opóźnienie działań o lata, aż stanie się to ekonomicznie niemożliwe.
Kluczowe dania na wynos
- Programy ograniczenia i handlu energią mają na celu stopniowe ograniczanie zanieczyszczenia poprzez zachęcanie firm do inwestowania w czyste alternatywy.
- Firmy mogą sprzedawać (lub handlować) niewykorzystanymi kredytami na zanieczyszczenia.
- Całkowity limit (lub limit) kredytów na zanieczyszczenia maleje z czasem.
Przykłady ograniczeń i handlu w świecie rzeczywistym
W 2005 r. Unia Europejska (UE) stworzyła pierwszy na świecie międzynarodowy program limitów i handlu w celu ograniczenia emisji dwutlenku węgla. W 2019 r. UE oszacowała, że do 2020 r. Nastąpi redukcja emisji z sektorów objętych systemem o 21%.
Podczas administracji prezydenta USA Baracka Obamy w Kongresie wprowadzono rachunek za czystą energię, który obejmował program limitów i handlu. Ostatecznie został zatwierdzony przez Izbę Reprezentantów, ale nigdy nie uzyskał głosu w Senacie.
Stan Kalifornia wprowadził własny program limitów i handlu w 2013 r. Program był początkowo ograniczony do mniej niż 400 firm, w tym elektrowni, dużych zakładów przemysłowych i dystrybutorów paliw. Celem tych firm jest ograniczenie emisji dwutlenku węgla o 16% do 2020 r.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.