Trust Indenture Act z 1939 r
Trust Indenture Act (TIA) z 1939 r. Jest prawem, które zabrania wystawiania obligacji o wartości ponad 5 milionów USD na sprzedaż bez formalnej pisemnej umowy (umowa). Zarówno emitent obligacji, jak i obligatariusz muszą podpisać umowę i musi w pełni ujawnić szczegóły emisji obligacji.
TIA wymaga również wyznaczenia powiernika do wszystkich emisji obligacji, aby prawa posiadaczy obligacji nie zostały naruszone.
Zrozumienie Trust Indenture Act
Kongres uchwalił ustawę Trust Indenture Act z 1939 r. W celu ochrony inwestorów w obligacje. Zakazuje sprzedaży jakichkolwiek dłużnych papierów wartościowych w ofercie publicznej, chyba że są emitowane na podstawie umowy kwalifikowanej. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) zarządza TIA.
Ustawa o umowach powierniczych została wprowadzona jako poprawka do Ustawy o papierach wartościowych z 1933 r. W celu zwiększenia proaktywności powierników w wykonywaniu swoich funkcji. Nakłada na nie pewne obowiązki, takie jak wymogi sprawozdawcze.
Ustawa o umowie powierniczej miała na celu zaradzenie niedociągnięciom w systemie powierniczym. Na przykład pasywne działania powierników blokowały zbiorowe działania obligatariuszy przed TIA. Poszczególni posiadacze obligacji teoretycznie mogliby wymusić działanie, ale często tylko wtedy, gdyby mogli zidentyfikować innych posiadaczy obligacji, którzy działali z nimi. Działania zbiorowe były często niepraktyczne, biorąc pod uwagę szeroki zasięg geograficzny wszystkich obligatariuszy emisji. Zgodnie z ustawą powiernicy są zobowiązani do udostępnienia listy inwestorów, aby mogli się ze sobą komunikować.
Prawa przyznane obligatariuszom
TIA z 1939 r. Dała inwestorom więcej praw materialnych, w tym prawo do indywidualnego obligatariusza do samodzielnego podjęcia działań prawnych w celu otrzymania płatności. TIA wymaga, aby zatrudniony powiernik był wolny od konfliktów interesów z udziałem emitenta.
Powiernik musi także co pół roku ujawniać istotne informacje posiadaczom papierów wartościowych. W przypadku niewypłacalności emitenta obligacji wyznaczony powiernik może mieć prawo do zajęcia aktywów emitenta obligacji. Powiernik może następnie sprzedać aktywa w celu odzyskania inwestycji posiadaczy obligacji.
Kluczowe dania na wynos
- Trust Indenture Act (TIA) z 1939 r. Jest prawem, które zabrania wystawiania obligacji o wartości ponad 5 milionów USD na sprzedaż bez formalnej pisemnej umowy (umowa).
- Umowa powiernicza to umowa zawarta przez emitenta obligacji i niezależnego powiernika w celu ochrony interesów posiadaczy obligacji.
- Ustawa o umowie powierniczej miała na celu zaradzenie niedociągnięciom w systemie powierniczym.
- Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) zarządza TIA.
Wymagania dla emitentów obligacji
Od emitentów długów oczekuje się ujawnienia warunków, na jakich emitowane są papiery wartościowe, na podstawie formalnej pisemnej umowy zwanej umową powierniczą. Umowa powiernicza to umowa zawarta przez emitenta obligacji i niezależnego powiernika w celu ochrony interesów posiadaczy obligacji. SEC musi zatwierdzić ten dokument.
Umowa powiernicza podkreśla warunki, które emitent, pożyczkodawca i powiernik muszą przestrzegać w trakcie trwania obligacji. Wszelkie przymierza ochronne lub ograniczające, takie jak postanowienia dotyczące wezwań, muszą być zawarte w umowie.
Wyjątki
Papiery wartościowe, które nie podlegają regulacji na podstawie Ustawy o papierach wartościowych z 1933 r., Są zwolnione z Ustawy o umowach powierniczych z 1939 r. Na przykład obligacje komunalne są zwolnione z TIA. Wymagania dotyczące rejestracji papierów wartościowych nie mają zastosowania do obligacji emitowanych podczas reorganizacji spółki lub dokapitalizowania.
Według SEC podniesienie oprocentowania obligacji zamiennych na akcje w celu zniechęcenia do konwersji nie wymaga również ponownej rejestracji papierów wartościowych. Jednak obligacje zreorganizowanych spółek i obligacje zamienne o podwyższonym oprocentowaniu nadal podlegają przepisom ustawy o umowie powierniczej.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.