Co oznacza „pistolety i masło”?

Pistolety i masło ogólnie odnoszą się do dynamiki związanej z przydziałami rządu federalnego na obronę w porównaniu do programów społecznych przy podejmowaniu decyzji dotyczących budżetu. Oba obszary mogą mieć kluczowe znaczenie dla gospodarki danego kraju. W zależności od globalnego środowiska bezpieczeństwa obrona może mieć wyższy priorytet niż społeczny, szczególnie w czasie wojny. Czasy wojny mogą mieć znaczący wpływ na gospodarkę kraju i jego rozwój społeczny.

Pochodzenie i wykorzystanie

Termin „broń palna i masło” był w całej historii związany z wyzwaniami wojennymi i negocjacjami w sprawie wydatków na obronę. Jego zastosowania różniły się od broni i masła, broni przeciwko masłu i broni lub masła. Wiele osób śledzi powstanie tego zdania na początku I wojny światowej i protestującą rezygnację sekretarza stanu Williama Bryana. Bryan był zdecydowanie przeciwny wysokiemu kosztowi i ryzyku związanemu z azotanami w proszku do pistoletu. Po jego rezygnacji nastąpiła Ustawa o obronie narodowej z 1916 r., Która miała pomóc w zidentyfikowaniu miejsca produkcji azotanów w Alabamie, które w innym przypadku służyłoby obronie narodowej w czasie wojny i chemicznym nawożeniu.

Przez lata politycy ewoluowali pojęcie broni i masła do stosowania we wszystkich obszarach budżetowania budżetowego, w których istnieje znaczny kompromis między obroną a sprawami społecznymi. Ogólnie rzecz biorąc, politycy często używają argumentów „spluwa lub masło”, aby określić stanowisko w sprawie priorytetów narodowych wpływających na gospodarkę narodu.

Rządowe budżetowanie budżetowe

Stany Zjednoczone od zawsze były światowym liderem w dziedzinie wydatków na obronę. Wydatki na obronę osiągnęły najwyższy poziom podczas II wojny światowej, kiedy Stany Zjednoczone zgłosiły 716 miliardów dolarów na wydatki wojskowe w porównaniu do około 414 miliardów dolarów przez Niemców. Przydziały Rosji na wojsko wzrosły w środowisku po II wojnie światowej niemal do zrównania wydatków USA do końca lat 80., kiedy wydatki Rosji zmalały, pozostawiając USA na pozycji światowego lidera.

Każdego roku prezydent Stanów Zjednoczonych i Kongres są zaangażowani w ustalanie budżetu fiskalnego, który będzie obowiązywał od października do września. Prezydent przedstawia swój plan budżetowy z wyprzedzeniem około półtora roku, po którym odbywają się wielkie debaty w Izbie i Senacie nad ostatecznym budżetem.

Budżet USA dzieli się przede wszystkim na dwie kategorie: obowiązkową i uznaniową. Kategoria obowiązkowa jest ogólnie dostosowana do masła, a uznaniowość obejmuje obronę i jest związana z bronią. Obowiązkowe wydatki obejmują programy kwalifikowalności, które pomagają w utrzymaniu zdrowia obywateli narodu. W obowiązkowych wydatkach rząd bierze pod uwagę programy takie jak ubezpieczenie społeczne, Medicare, Medicaid, pomoc mieszkaniowa i opieka społeczna. W wydatkach na obronę uznaniową rząd przeznacza środki na bezpieczeństwo narodowe za pośrednictwem Departamentu Obrony, Departamentu Stanu i Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W 2018 i 2019 r. USA wydały 15% budżetu fiskalnego na obronę w wysokości odpowiednio 622 mld USD i 644 mld USD. W porównaniu do około 62% w przypadku programów obowiązkowych ogółem w 2019 r.

Ogólnie rzecz biorąc, przydziały na programy masła w kategorii obowiązkowej na ogół mają większy precedens w czasach pokoju. Jednak wydatki na obronę mogą wymagać znacznego wzrostu w czasie wojny lub zwiększonego bezpieczeństwa, co może odciągnąć fundusze od ważnych programów społecznych.

Graficzne reprezentacje ekonomiczne i uwagi

Dyskutując o wydatkach na broń i masło, istnieje kilka kluczowych koncepcji ekonomicznych, które często są rozważane równolegle. Klasycznym przykładem jest granica możliwości produkcyjnych (PPF), która określa związek między produkcją towarów z uwzględnieniem kosztów alternatywnych. PPF może być używany podczas badania broni i wydatków na masło. Krzywa określa maksymalne poziomy, które można wykorzystać w obronie w porównaniu do społecznych. Na poniższej krzywej wykres przedstawia jedną hipotetyczną reprezentację graficzną.

Na tym wykresie maksymalne finansowanie masła przyniosłoby 1000 funtów masła i zero karabinów. Odwrotnie, maksymalne finansowanie broni mogłoby wyprodukować 200 sztuk broni i zero funtów masła. Podczas kreślenia krzywej w różnych punktach alokacji reprezentacja pokazuje równowagę, która występuje przy jednoczesnym wykorzystywaniu funduszy zarówno na masło, jak i pistolety, przy ograniczonej całkowitej dostępnej kwocie finansowania.