Dlaczego banki odpisują nieściągalne długi?

Banki wolą nigdy nie odpisywać nieściągalnych długów, ponieważ ich portfele kredytowe są ich głównymi aktywami i źródłem przyszłych przychodów. Jednak toksyczne pożyczki - pożyczki, których nie można zebrać lub które są nadmiernie trudne do zebrania - bardzo słabo odbijają się na sprawozdaniach finansowych banku i mogą odwrócić zasoby od bardziej produktywnej działalności. Banki stosują odpisy, które są czasami nazywane „odpisami”, w celu usunięcia pożyczek z bilansów i zmniejszenia ogólnego zobowiązania podatkowego.

Hipotetyczny przykład banku odpisującego nieściągalny dług

Banki nigdy nie zakładają, że odzyskają wszystkie udzielone pożyczki. Dlatego ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) wymagają od instytucji pożyczkowych utrzymywania rezerwy na spodziewane przyszłe nieściągalne kredyty. Jest to inaczej znane jako zasiłek na nieściągalne długi.

Na przykład firma, która udziela pożyczek w wysokości 100 000 USD, może liczyć na 5% lub 5000 USD na nieściągalne długi. Po udzieleniu pożyczki te 5000 $ jest natychmiast traktowane jako koszt, ponieważ bank nie czeka na faktyczne niewykonanie zobowiązania. Pozostałe 95 000 USD jest rejestrowane jako aktywa netto w bilansie.

Jeśli okaże się, że więcej pożyczkobiorców nie wywiązuje się z obowiązków, bank odpisuje należności i ponosi dodatkowy koszt. Jeśli więc nasz przykładowy bank faktycznie ma niespłacone pożyczki o wartości 8 000 $, odpisuje całą kwotę i bierze dodatkowe 3000 $ jako wydatek.

Konsekwencje

W przypadku umorzenia niespłaconej pożyczki pożyczkodawca otrzymuje odliczenie podatku od wartości pożyczki. Banki nie tylko otrzymują odliczenie, ale nadal mogą dochodzić długów i generować z nich przychody. Inną powszechną opcją jest sprzedaż przez banki nieściągalnych długów zewnętrznym agencjom windykacyjnym.